40-letni muzyk Antoine niespodziewanie decyduje się na zakończenie kariery artystycznej. Po kilku dniach wałęsania się bez celu, zatrudnia się jako dozorca kamienicy. Kiedy Mathilde (Catherine Deneuve) lokatorka, która niedawno przeszła na emeryturę, odkrywa, że jedna ze ścian w jej mieszkaniu pęka, zaniepokojona prosi o pomoc nowego gospodarza domu. Antoine widząc, że niepokój kobiety przeradza się w chorobliwą obsesję, że dom ulegnie zawaleniu, otacza Mathilde szczególną troską. W wyniku przeciwieństw losu, między dwojgiem ludzi rodzi się przyjaźń, a ich życie zmienia się na lepsze.

Twardy australijski farmer i weteran Joshua Connor wykorzystuje swój dar wróżki i trudzi ogon, by stworzyć ranczo w Outbacku dla siebie, żony i trzech wspaniałych synów. Kiedy wojna Geat wymaga wojsk kolonialnych na brytyjski front imperialny, pierworodny Art obiecuje pilnować swoich braci Edwarda i Hnery'ego, ale żaden z nich nie wraca z niezwykle krwawego frontu Gallipoli. Ich matka zmusza Joshuę do zabawy w ślepe zaprzeczenie, ale w końcu topi się, bez absolutnej pewności. Teraz zostawia za sobą swoją farmę i statki do Turcji, która boleśnie wyłania się z ruin pokonanego imperium osmańskiego. Władze alianckie w Stambule każą cywilowi ​​wrócić do domu, ale znajduje dyskretną radę w rodzinie, do której podstępnie ciągnie go półsierota Orhan, którego matka Ayshe musi zaakceptować wrogiego gościa jako swojego szwagra i opiekuna Omera, który zdaje sobie sprawę, że mogą. t pozwolić sobie na odrzucenie bogatych obcokrajowców. Uparcie toruje sobie drogę na pole śmierci i za pomocą różdżki znajduje zwłoki dwóch synów, ale Arthur został umieszczony w praktycznie śmiercionośnej karawanie w głąb lądu. Hvaing zdobył szacunek tureckiego kemalisty (nacjonalisty) majora Hasana, udaje mu się dołączyć do swoich ludzi, którzy zwrócili się przeciwko „kolaborantowi” Omerowi, aby odeprzeć grecką inwazję, co jest mało prawdopodobne.

W 1959 roku w Bukareszcie, spektakularny napad na bank wywołał w kraju zamieszanie. W powojennej komunistycznej Rumunii jest to niewyobrażalny policzek dla żelaznej władzy. Czterech mężczyzn i kobieta zostaje aresztowanych, osądzonych i skazanych, a czekając na egzekucję, zmuszeni są zagrać w filmie propagandowym o zbrodni. Cała piątka bohaterów była bohaterami ruchu oporu podczas II wojny światowej i wysoko postawionymi członkami społeczeństwa rumuńskiego. Wyraźnie wiedzieli, że zostaną złapani i straceni.

Gloria (Paulina García) to atrakcyjna kobieta w średnim wieku. Mieszka sama, z dziećmi widuje się rzadko, ale regularnie odwiedza dancingi. Spędza tam miło czas, choć zazwyczaj stroni od towarzystwa mężczyzn. Jej nastawienie się zmienia, gdy jednej z tanecznych nocy na parkiecie pojawia się Rodolfo (Sergio Hernández). Czarujący dżentelmen sprawia, że Gloria nabiera ochoty na płomienny romans. W tym wiarygodnym psychologicznie, przepięknie skomponowanym i zagranym filmie motorem napędowym akcji są emocje. Melancholia w życiu Glorii splata się więc z beztroską zabawą, miłość z rozczarowaniem, a obojętność z niegasnącą chęcią życia.

Leo ma szesnaście lat. Dla niego życie ma tylko dwa kolory: biały i czerwony. Chłopak kocha grać w piłkę nożną, słucha muzyki na cały regulator i stara się o niczym nie myśleć. Lubi szkołę, ale tylko w godzinach popołudniowych, gdy nie ma w niej nauczycieli. Kolor biały jest dla niego absolutną pustką. Czerwony to krew pulsująca w żyłach przed meczem. To też kolor włosów Beatrice, dziewczyny jego marzeń. Niestety, dziewczyna zdaje się nawet nie zauważać jego istnienia. Leo dowiaduje się, że Beatrice jest chora na białaczkę. Biel walczy z czerwienią. Choroba z życiem. Chłopak postanawia zrobić co w jego mocy, aby uratować ukochaną. Ale czy nie jest za późno?

Pierwszy prawdziwy sukces zawodowy słynnej francuskiej aktorki Marii Enders odniósł dwadzieścia lat temu jako współgłówna rola w sztuce pisarza Wilhelma Melchoira, a następnie w filmie „Maloja Snake”, który wybrał Marię, wówczas nieznaną, osobiście. Zagrała Sigrid, oportunistyczną osiemnastolatkę w emocjonalnie zależnym związku lesbijskim z czterdziestoletnią Heleną, która znajdowała się na trudnym etapie swojego życia. Maria odrzuciła zbliżające się odrodzenie sztuki w Londynie, w której zagra teraz Helenę, którą ponownie wspiął się reżyser Klaus Diesterweg. Jest wiele powodów, dla których odrzuciła tę rolę, w tym: bycie na wrażliwym etapie własnego życia, przechodząc przez bolesny rozwód; wspomnienie samobójstwa Susan Rosenberg, oryginalnej Heleny, po pierwotnym przebiegu sztuki, samobójstwo rzekomo odzwierciedlające to, co dzieje się z Heleną; i bolesne wspomnienia spektaklu, w których wciąż żywi żal do tego, kto był jej starszym męskim kostiumem, Henrykiem Waldem, z którym miała wówczas romans. Maria zastanawia się i przyjmuje rolę, gdy Wilhelm niespodziewanie umiera, dowiadując się o wiadomościach w drodze na Festiwal Filmowy w Zurychu, gdzie miała odebrać nagrodę w imieniu pustelnika Wilhelma. Maria zaczyna żałować swojej decyzji, głównie z powodu pracy z dziewiętnastoletnią Jo-Ann Ellis jako Sigrid, Jo-Ann, wyszkoloną aktorką, której hollywoodzki styl życia doprowadza ją do samozniszczenia, to zachowanie, które Maria, która nienawidzi Internetu i plotki na ten temat z Hollywood, nie wiedziały przed podpisaniem umowy. Ale najtrudniejsza dla Marii może być rola, która otwiera jej własne relacje zawodowe i przyjaźń z jej młodszą amerykańską asystentką Valentine, dwójką, która przebywa w górskiej rezydencji Wilhelma w Sils Maria w Alpach Szwajcarskich, gdzie Maria przygotowuje się do sztuka i gdzie wiele miejsc było inspiracją dla tematów sztuki.

Sara, nastolatka z Gwatemali, obcina włosy, przebiera się za chłopca i wraz z przyjaciółmi Juanem i Samuelem wyrusza w ekscytującą i niezwykle niebezpieczną podróż na osławionej trasie pociągami towarowymi do Los Angeles. Mają nadzieję na lepsze życie w USA, gonią za marzeniem, nie zdając sobie sprawy, że może zupełnie nie być tym, czym się wydaje. Rodzące się uczucie do indiańskiego chłopca Chauka, którego Sara spotyka w drodze, przynosi gniew i rozgoryczenie. Jednak w konfrontacji ze śmiertelnym zagrożeniem ze strony bandytów i skorumpowanych stróżów prawa, grupa nastolatków dostaje solidną lekcję przyjaźni i lojalności.

Młode, sympatyczne małżeństwo: ona realizuje się jako matka, uśmiechnięty mąż pracuje w policji. Ale za drzwiami ich małego domu rzeczywistość nie jest już taka kolorowa. Pokonany przez frustrację mężczyzna zaczyna znęcać się nad żoną, ta popada w depresję. Nie rozstaną się, bo razem trzyma ich toksyczna, kompulsywna miłość.

Trójka dzieci z czeczeńskiej rodziny zostaje rozdzielona przez rosyjską inwazję w 1999 roku. Średnie dziecko, 9-letni Hadji, wierząc, że jego starsza siostra Raissa nie żyje, wraz z rodzicami znajduje miejsce, by zostawić swojego młodszego brata i zostaje porwany przez migrację ocalałych z dala od frontu. Uchodźcy przechodzą z Czeczenii do miasta Nazran w Republice Inguszetii w Federacji Rosyjskiej, gdzie Hadji pozostaje w ośrodku dla uchodźców. Hadji zaprzyjaźnia się z młodą Francuzką Carole, która dokumentuje wydarzenia dla Komitetu Praw Człowieka Unii Europejskiej. Hadji w ogóle nie mówi, a Carole nie mówi po czeczeńsku, ale Carole zapewnia Hadji i rozwija z nim wspierającą relację, dopóki nie pozna jego historii i co z nim zrobić. Raissa śledzi podróż Hadjiego, aby spróbować ponownie połączyć się ze swoimi dwoma braćmi. Druga historia opowiada o 19-letniej rosyjskiej studentce Kolii, która zostaje aresztowana za pomocą marihuany i wysłana do wojska, aby uniknąć więzienia. Przechodzi szkolenie i kończy walkę w Czeczenii, gdzie jest obecny w rodzinnym mieście Hadji, gdy przybywają wojska rosyjskie.

Pochodzący z Węgier Szabolcs gra w niemieckim klubie piłkarskim. Nie jest tam szczęśliwy, dlatego po przegranym meczu i kłótni ze swoim przyjacielem Bernardem wraca do rodzinnej wioski. Tam poznaje Árona i stopniowo nawiązuje się między nimi coraz głębsza relacja. Jednak wszystko się zmienia, kiedy niespodziewanie przyjeżdża Bernard.

Czarna komedia o tym, jak daleko może się posunąć fanka, dla swojego idola. Muriel jest mitomanką, której wciąż przytrafiają się niewiarygodne historie. Jest też fanką numer jeden, gwiazdora pop Vincenta Lacroix. Czasem marzenia się spełniają... Pewnego wieczoru w drzwiach mieszkania Muriel staje nie kto inny, tylko sam Vincent Lacroix. W dodatku okazuje się, że jej idol ma poważny kłopot, a dokładniej rzecz biorąc… trupa w bagażniku.

Trzy godziny poza Addis Abeba bystra 14-letnia dziewczyna wraca ze szkoły do ​​domu, gdy mężczyźni na koniach wpadają i porywają ją. Dzielna Hirut chwyta za karabin i próbuje uciec, ale kończy strzelając do swojego niedoszłego męża. W jej wiosce praktyka uprowadzenia do małżeństwa jest powszechna i stanowi jedną z najstarszych tradycji Etiopii. Meaza Ashenafi, silna i wytrwała młoda prawniczka, przybywa z miasta, by reprezentować Hirut i argumentować, że działała w samoobronie. Meaza śmiało wkracza na kurs kolizyjny między egzekwowaniem władzy cywilnej a przestrzeganiem prawa zwyczajowego, ryzykując kontynuowanie pracy kobiecej praktyki pomocy prawnej, aby uratować życie Hirut.

Violet zdaje sobie sprawę, że całe jej życie opiera się na decyzjach opartych na strachu i musi robić wszystko inaczej, aby stać się sobą.

Zbiegając się z jej pięćdziesiątymi urodzinami, Alice Howland z Columbia University, jedna z wybitnych akademików w dziedzinie językoznawstwa, nietypowo zaczyna mieć sporadyczne przerwy w pamięci, prawdopodobnie nie rozpoznaje żadnego z jej otoczenia podczas regularnego biegania po kampusie. sprawia, że ​​martwi się diagnozą neurologa, o którym jeszcze nikomu nie powiedziała. Wraz ze swoim kolegą z Uniwersytetu Columbia, Johnem Howlandem, ostatecznie u jej boku, otrzymuje diagnozę, że cierpi na wczesną chorobę Alzheimera, rzadką postać przenoszoną genetycznie, która będzie miała oczywiste konsekwencje dla ich trójki potomstwa, zwłaszcza teraz dla najstarszej córki Anny. Howland-Jones, ona i jej mąż Charlie Howland-Jones, którzy starają się o dziecko. Radzenie sobie ze skutkami choroby wpłynie na wszystkie Howlands, ale poza samą Alice, największy wpływ odczuje John jako główny opiekun Alice i ponieważ on i Alice muszą podejmować decyzje wpływające na ich życie, zarówno osobiste, jak i zawodowe. . Chociaż najbardziej odległa geograficznie, ich najmłodsza córka, Lydia Howland, która stara się zostać aktorką w Los Angeles, może być najbardziej dotknięta działaniami Alice, ponieważ Lydia zawsze opierała się naciskom Alice, by pójść na studia, nawet w dramacie. , jako powrót do aktorstwa. Gdy Alice zaczyna dostrzegać i rozumieć, jak choroba wpływa na jej codzienne życie, bez ujawniania swoich planów podejmuje kroki na wczesnym etapie diagnozy, aby upewnić się, że radzi sobie ze skutkami choroby na własnych warunkach.

W 1964 roku dr Martin Luther King Jr. z Southern Christian Leadership Conference (SCLC) odbiera Pokojową Nagrodę Nobla. Cztery czarne dziewczyny schodzące po schodach w kościele baptystów w Birmingham w Alabamie na 16th Street zostają zabite przez bombę podłożoną przez Ku Klux Klan. Annie Lee Cooper próbuje zarejestrować się do głosowania w Selmie w stanie Alabama, ale biały rejestrator uniemożliwia jej to. King spotyka się z Lyndonem B. Johnsonem i prosi o federalne ustawodawstwo, aby umożliwić czarnoskórym obywatelom rejestrację i głosowanie bez żadnych obciążeń, ale prezydent odpowiada, że ​​chociaż rozumie obawy doktora Kinga, ma ważniejsze projekty. King podróżuje do Selmy z Ralphem Abernathym, Andrew Youngiem, Jamesem Orange i Diane Nash. James Bevel wita ich i pojawiają się inni aktywiści SCLC. Dyrektor FBI J. Edgar Hoover mówi Johnsonowi, że King jest problemem i sugeruje, by rozbili jego małżeństwo. Coretta Scott King ma obawy dotyczące przyszłej pracy męża w Selmie. King wzywa piosenkarkę Mahalia Jackson, aby zainspirowała go piosenką. King, inni przywódcy SCLC i czarni mieszkańcy Selmy maszerują do urzędu rejestracyjnego, aby się zarejestrować. Po konfrontacji przed budynkiem sądu dochodzi do starcia, gdy policja wchodzi w tłum. Cooper walczy, rzucając szeryfa Jima Clarka na ziemię, co prowadzi do aresztowania Coopera, Kinga i innych..

18-letni Jason Dorkel należy do żyjącej na uboczu, francuskiej społeczności wędrowców. Zbliża się dzień jego chrztu, gdy po wieloletniej odsiadce wychodzi z więzienia Fred – jego starszy brat – wywracając świat Jasona do góry nogami. Razem bracia Dorkel wyruszają na wyprawę, by dokonać ostatniego skoku, którego stawką będzie drogocenny ładunek.

W Nowym Jorku dekadencki alkoholik Jimmy Conlon jest byłym zabójcą znanym jako Gravedigger. Jimmy jest samotnym człowiekiem, a jego jedynym przyjacielem jest gangster Sean Maguire, który był również jego szefem. Syn Jimmy'ego w separacji, Mike Conlon, jest byłym bokserem, który pracuje jako kierowca limuzyny i jest żonaty i ma dzieci. Syn Seana, Danny Maguire, jest ambitnym awanturnikiem. W Boże Narodzenie Danny robi interesy z albańskimi handlarzami narkotyków, ale Sean odmawia udziału. Danny umawia spotkanie z mężczyznami w domu, aby oddać pieniądze, które otrzymał. Mike przypadkowo prowadzi dwóch Albańczyków limuzyną, a Danny zabija ich w swoim domu. Następnie poluje na Mike'a, ponieważ nie chce mieć świadków tego, co zrobił. Jimmy idzie do domu Mike'a i ratuje mu życie zabijając Danny'ego. Teraz Sean szuka zemsty i zawiera kontrakt na Jimmy'ego i Mike'a, których nocą ścigają gangsterzy, wynajęty morderca i skorumpowani policjanci. Sean nie chce układu, a jedyną szansą Jimmy'ego, by chronić Mike'a i jego rodzinę, jest wsparcie uczciwego detektywa Hardinga, który od wielu lat jest mu na ogonie.

Harry Moseby jest byłym zawodowym piłkarzem, a następnie prywatnym detektywem mieszkającym w Los Angeles, który jest właścicielem własnej niezależnej firmy. To, co myślał, że było jego stabilnym małżeństwem z menedżerką ekskluzywnej galerii antyków, Ellen Moseby, nie jest takie, kiedy dowiaduje się, że ma romans. Chociaż nadal kocha Harry'ego, Ellen wierzy, że jego praca – zwłaszcza konieczność wykonywania własnej pracy w niezależnej agencji, w przeciwieństwie do pracy dla większej prywatnej firmy detektywistycznej – wyprzedza jego życie i ich małżeństwo. To odkrycie jest złym momentem dla Harry'ego, który zaczyna nową sprawę, aby zlokalizować dwutygodniową zaginiętą szesnastoletnią Delly Grastner dla swojej matki, dwukrotnie rozwiedzionej Arlene Iverson, byłej aktorki bitowej. Poza samą pracą Harry widzi, że motywy Arlene nie są matczyną miłością. W końcu dowiaduje się, że Arlene, która żyje dobrze, osiągnęła niewielki sukces w biznesie, sypiając z odpowiednimi ludźmi, i że prawdopodobnym powodem, dla którego chce odzyskać Delly, jest to, że pokaźny fundusz powierniczy jej córki założony przez pierwszego męża Arlene, Zmarły ojciec Delly jest jedynym źródłem utrzymania Arlene. Kiedy Harry zaczyna wierzyć, że odkrywa nie tylko powody ucieczki Delly, ale także kierunek, w którym biegła, aby osiągnąć swój cel, zmienia złożoność sprawy z samej tylko osoby zaginionej na prawdopodobnie przemyt, usiłowanie zabójstwa i wielokrotne zabójstwo, które są znacznie bardziej nieodłączne. niebezpieczeństwa dla siebie. Przez cały czas wciąż zmaga się z tym, co zrobić z rozbitym stanem swojego małżeństwa.

"Heavy Mental" to opowieść o bezrobotnym, cierpiącym na psychiczną blokadę aktorze, który dostaje propozycję odegrania tragikomicznej roli we własnym życiu. W zamian za mieszkanie ma poderwać pewną dziewczynę, a potem – "przekazać" ją swojemu zleceniodawcy. Niemoralna propozycja prowadzi trójkę bohaterów w głąb lęku, który do tej pory chowali przed sobą i światem – lęku przed byciem zwyczajnym.

Gerda poznaje Małą Rozbójniczkę w berlińskim metrze. Rozstaną się za dziesięć, może dwanaście godzin. Wzajemne zainteresowanie zamieni się w miłość, a miłość skończy się nad ranem. Przed dziewczynami jednak całe miasto i noc, przez którą płyną. W większości improwizowany, montowany na planie film oparty jest na rytmie, który porządkuje wszystko. Bohaterami są czerwień, błękit, blask miejskich świateł, hałasy i zapach letniej nocy. Fabuła ustępuje miejsca zapisowi chwili i osobistym notatkom. Film niczego nie opowiada. Przestaje być "produkcją". Jest zaledwie intencją wzięcia kamery do ręki. Lub powinien sprawiać takie właśnie wrażenie.

Inspektor policji i pisarz badają serię morderstw inspirowanych filmami Dario Argento.

Lata 70. XX wieku. Trzydziestoletnia Nelly i jej syn Aleksiej zaczynają nowe życie w zachodnich Niemczech. Udało im się uciec z Berlina Wschodniego, gdzie zostawili za sobą trudne i bolesne wspomnienia. Trzy lata wcześniej w tajemniczych okolicznościach chłopiec stracił ojca, a Nelly partnera, Wassilija. Kobieta wierzy, że po drugiej stronie muru zapewni sobie i dziecku dobre i spokojne życie. Pierwsze kroki w nowym miejscu stawiają w ośrodku dla uchodźców, oczekując na przyznanie prawa do stałego pobytu. Nelly zaprzyjaźnia się z pochodzącą z Polski Krysią, a jej syn poznaje rówieśniczkę Jeleną. Oboje znajdują również wspólny język z Hansem, który, tak jak oni, jest uciekinierem z NRD. Kiedy Nelly wydaje się, że życie wreszcie się ułoży, zaczynają się nią interesować agenci służb specjalnych, którzy drążą temat zaginięcia Wassilija. Niespodziewanie dogania ją przeszłość. Czy uda się jej przed nią uciec?

Na łodzi mieszkalnej Traumland odbywa się niezwykłe spotkanie. Dominique, przypominający pustelnika montażystę, pracuje nad filmem dokumentalnym o kongijskich dziecięcych czarownicach, gdy niepokoi go hałas dochodzący z pokładu ładunkowego. Odnajduje rannego kongijskiego Caporala i zabiera go, by wyzdrowiał. Od tego momentu zaczynają się dziać dziwne rzeczy. Pojawia się paranoja.

W 1953 roku w Rosji Sowieckiej makabryczne odkrycie okaleczonego młodego chłopca w pobliżu torów kolejowych w Moskwie wskazuje na niewidzialnego grasującego, który żeruje na niewinnych. Były bohater wojenny, a obecnie wybitny śledczy w tajnej policji, Leo Demidov, któremu powierzono drażliwe zadanie znalezienia szybkiego rozwiązania tego niesłychanego problemu, musi działać szybko, aby wyśledzić seryjnego mordercę na wolności, zwłaszcza po śmierci syna kolegi. W tych okolicznościach, niedługo sprawy przyjmą gorszy obrót, gdy Leo odmówi potępienia swojej żony nauczycielki, Raisy, jako dysydenta – śmiały akt oddania, który skazuje parę na wygnanie, ponieważ żniwo śmierci wciąż się utrzymuje. rosnący. Jednak w systemie, w którym nieufność jest wszechobecna, co odróżnia wypadek od morderstwa?

SPOILER: Alistair i Miles, obaj z arystokratycznymi koneksjami, rozpoczynają swój pierwszy rok na Uniwersytecie Oksfordzkim, choć są bardzo różni. Miles twardo stąpa po ziemi i jest szczęśliwy, że ma dziewczynę, Lauren, z niższego środowiska, podczas gdy Alistair jest snobem z aspiracjami do podążaj za jego wujkiem, torysowskim MP. Wspólną więzią jest to, że oboje zostają członkami Riot Club, od dawna znanego elitarnego klubu alkoholowego, który szczyci się hedonizmem i wiarą, że za pieniądze można kupić wszystko. Po zakazie wstępu do większości lokali w Oksfordzie jadają coroczną kolację w sali bankietowej w wiejskim pubie, gdzie ich awanturnicze zachowanie irytuje innych klientów, chociaż zwracają pieniądze Chrisowi, właścicielowi. Zatrudniają prostytutkę, ale ona odmawia uprawiania seksu grupowego, po czym jedna z nich dzwoni do Lauren, którą narzucają przerażeniu Milesa. Stając się coraz bardziej pijani i zażywając narkotyki, zaczynają niszczyć pokój, a kiedy Chris zaczyna narzekać, Alistair brutalnie go atakuje, lądując w szpitalu. Choć zszokowany, nikt z pozostałych nie robi nic, by go powstrzymać, z wyjątkiem Milesa, który zostaje zaatakowany, zanim dzwoni po karetkę. Wszyscy chłopcy zostają aresztowani, ale wierzą, że klub jest ważniejszy niż osoba, z którą zgadzają się nie składać oświadczeń i sugerują, że Miles, jako najnowszy członek klubu, powinien wziąć na siebie winę za atak na Chrisa.

Historia Aliasa, uciekającego młodego albinosa, ściganego przez lokalnych szamanów, którzy używają części ciała albinosa do swoich eliksirów.

Amatorska grupa teatralna ma możliwość wystąpienia poza granicami Iranu. Początkowa radość z wyjazdu szybko ustępuje miejsca kolejnym niepokojom. Paszport Szeherezady, aktorki grającej główną rolę w spektaklu, ginie. Dziewczyna podejrzewa, że dokument ukrył jej ojciec, który niechętnie podchodzi do pomysłu wyjazdu. Jej przyjaciele z trupy stają przed dylematem: jechać bez koleżanki, solidarnie zostać razem z nią w Iranie, a może za wszelką cenę przekonać ojca do tego, aby wyraził zgodę na wyjazd córki?

Minęło osiem miesięcy, odkąd Best Exotic Marigold Hotel w Jaipur w Indiach był w swoim obecnym modelu, z pierwotnymi brytyjskimi rezydentami bez Grahama (Tom Wilkinson) i żony Douglasa Ainslie (Bill Nighy's), Jean (Dame Penelope Wilton) ), wciąż tam i zanurzony w życiu Azji Południowej ze wszystkimi jego dobrymi i złymi. Zarówno w kategoriach dobrych, jak i złych, wszyscy, z wyjątkiem Muriel Donnelly (Dame Maggie Smith), zmagają się z emocjonalnymi problemami serca w takiej czy innej formie, na które w pewnym stopniu wpływają ich zobowiązania zawodowe. Tymczasem hotel pada ofiarą własnego sukcesu i jako taki świat jest pozornie ostrygą Sonny'ego Kapoora (Dev Patel). Jest na tyle zabezpieczony finansowo, że on i Sunaina (Tina Desai) mogą się teraz pobrać. Ale on i jego partner biznesowy Muriel uważają, że muszą rozszerzyć działalność o drugą nieruchomość, tę, którą wybrali i która jest na rynku od dawna. Szukają inwestora, wierząc, że jest to franczyza Evergreen, amerykańskiego konglomeratu specjalizującego się w obiektach dla seniorów, co jest najlepszym sposobem postępowania. Odpowiedź Evergreen jest taka, że ​​wyślą kogoś do Jaipur, aby zbadał sprawę w ich imieniu. Sonny jest pewien, że przedstawiciel Evergreen to Amerykanin, który zameldował się w hotelu bez rezerwacji, Guy Chambers (Richard Gere), mimo że Guy twierdzi, że jest początkującym powieściopisarzem, który chce poznać świat dla swojej książki. Niezależnie od tego, Sonny skupia całą swoją uwagę na Guyu kosztem wszystkich innych, zwłaszcza drugiej tymczasowej rezydentki hotelu, Lavinia Beech (Tamsin Greig), młodej Brytyjki, która jest na rekonesansie w hotelu dla swojej matki, i kosztem planowania ślubu jego i Sunainy. Świat Sonny'ego przybiera możliwy obrót, gdy wraca do miasta przyjaciel jego brata, Kushal (Shazad Latif), ponieważ Kushal w końcu włącza się do życia zawodowego Sonny'ego, a także jest osobą, która może zainteresować zaniedbaną Sunainę romantycznie. Sonny nie zdaje sobie sprawy, że jego własne działania są większym zagrożeniem dla jego sukcesu zawodowego i przyszłego życia z Sunainą niż Kushal czy ktokolwiek inny. Przekona się również, że ewentualny ból serca jest nieodłączną częścią jego życia w prowadzeniu hotelu w obecnym modelu.

Mary, dwudziestoparoletnia nowojorczyk, spędza czas na organizowaniu imprez i kolekcjonowaniu modnych ubrań od projektantów, a jednocześnie nie ma pieniędzy na bezrobocie z wyboru, nie skupiając się nawet na tym, co chciałaby robić w swojej karierze. gdyby chciała pracować. Judy Lindendorf, matka chrzestna Mary, bibliotekarka, przyjaciółka zmarłej matki Mary, łączy z nią miłość i nienawiść: chociaż nie podoba jej się to, że Mary marnuje swoje życie bez celu i nie podoba jej się, że Mary traktuje ją wyłącznie jako kogoś, kogo można odwrócić. tylko w potrzebie, zwłaszcza w potrzebie finansowej, chce poznać ją jako osobę i poprowadzić swoje życie na jakimś torze. W tym popychaniu i przeciąganiu między nimi Mary nie ma innego wyjścia, jak tylko zaakceptować propozycję Judy, że będzie pracować jako urzędniczka w bibliotece. Podczas gdy większość przyjaciół Mary to imprezowicze, jak ona, wszyscy mają pracę lub aspiracje zawodowe. Jednocześnie Mary zaprzyjaźnia się z Mustafą, który prowadzi wózek z falafelami, który został zmuszony do wykonywania takiej pracy, ponieważ nie posiadał znajomości języka angielskiego ani certyfikatu do pracy w wyszkolonej dziedzinie nauczania, którą robił w Libanie. Jego życie jest jeszcze trudniejsze dzięki nowemu, modnemu wózkowi z falafelami, który działa po drugiej stronie ulicy od jego zwykłego miejsca. Powstaje pytanie, czy Maryja poprzez te skojarzenia może odnaleźć swoją drogę życiową.

Akcja rozgrywa się w filipińskiej dżungli, gdzie zdziesiątkowane oddziały japońskich żołnierzy walczą o przetrwanie. Codzienność nie polega tu na zmaganiach z czającymi się gdzieś Amerykanami, a po prostu próbie przeżycia za wszelką cenę.  Tę podróż przez iście dantejskie piekło odbywa szeregowiec Tamura. Krąży on między swoim oddziałem a szpitalem polowym. Dowódca nie chce w oddziale gruźlika, więc odsyła Tamurę do lekarzy. Medycy z kolei nie zamierzają leczyć choroby, która w zestawieniu z pourywanymi kończynami wydaje się fanaberią. Szeregowy otrzymuje wtedy od dowództwa niehumanitarny rozkaz...