Zamożny kolekcjoner sztuki Joseph Cassidy zwraca się z propozycją do ambitnego krytyka sztuki, Jamesa Figueras. Cassidy ma w swojej posiadłości samotnego artystę Jerome'a ​​Debneya: jeśli Figueras może w jakikolwiek sposób zdobyć dla niego obraz Debney, może przeprowadzić z nim wywiad, czego nikt nie zrobił od 50 lat, a Cassidy pomoże Figuerasowi w karierze. Zdobycie obrazu staje się dla Figueras obsesją.

Zagadkowe zniknięcie kobiety podczas burzy śnieżnej sprawi, że pięcioro nieznajomych zostanie uwikłanych w tajemnicę, która wykracza daleko poza senne górskie miasteczko we Francji. Każda z postaci ma coś na sumieniu i nie chce dzielić się wszystkimi swoimi sekretami. Większość z nich to idealiści, którzy marzą o ucieczce od szarej rzeczywistości, odnalezieniu miłości czy spełnienia. Łączy ich poczucie frustracji oraz nietypowa sytuacja, w jakiej się znaleźli. Poświęcone poszczególnym bohaterom rozdziały filmu obrazują nie tylko różne punkty widzenia na temat samego zaginięcia Evelyn, ale stopniowo odkrywają też zależności między nimi. Kolejne elementy tej oryginalnej układanki zaczynają do siebie pasować.

Spójrzmy prawdzie w oczy, pozornie życzliwa i empatyczna Marla Grayson, nienagannie ubrana, wyznaczona przez sąd strażniczka, jest wilkiem w owczej skórze. Po rozwinięciu rozbudowanej sieci bezdusznych dyrektorów domów opieki i pozbawionych skrupułów lekarzy, Marla i jej równie stylowa dziewczyna i partnerka w zbrodni, Fran, odnajdują zamożnych seniorów, a kiedy przejmują kontrolę nad swoim majątkiem i finansami, wypłukują ich za każdego grosza. Potem na obrazie pojawia się urocza pani Jennifer Peterson, idealna, słodka wiśnia bez żadnych zobowiązań, a bezmyślny sędzia przyznaje bezwzględnej Marli pełną opiekę. Rzecz w tym, że Marla bardzo się tym przejmuje; jednak tak samo jest z anonimowym i niezwykle niebezpiecznym obrońcą bezbronnej Jennifer. Biedna Marla, w co się wpakowałaś?

Bestsellerowa powieściopisarka, cierpiąca na blokadę pisarstwa, zatrudnia niewinną młodą kobietę do opieki nad swoimi bliźniaczkami. Gdy pisarka niebezpiecznie oddaje się swojemu nowemu bestsellerowi, granica między życiem, które pisze, a tym, którym żyje, zaciera się.

Mieszkający w Berlinie David Pratt właśnie zmarł w wyniku upadku z dachu swojego budynku mieszkalnego; nie jest jasne, czy jego śmierć była przypadkowa, czy samobójstwo. Jego żona, inżynier silników lotniczych Kyle Pratt i ich 6-letnia córka Julia Pratt są w emocjonalnym zamieszaniu, gdy lecą z powrotem z Berlina do Nowego Jorku na pogrzeb. Julia znika, a Kyle drzemie na pokładzie odrzutowca Alto Airlines. Julia ma tendencję do oddalania się, więc na początku Kyle myśli, że to tylko kolejny przypadek i łatwo ją znaleźć, ale okazuje się, że się myliła i nikt nie pamięta, by kiedykolwiek widział na pokładzie młodą Julię Pratt, w tym stewardesy. Szukając jej, cała załoga lotnicza i Kyle dowiadują się, że nie ma żadnych zapisów o tym, by kiedykolwiek przebywała na pokładzie – żadnej karty pokładowej, żadnego nazwiska w oficjalnym manifeście i żadnej dodatkowej osoby w oficjalnym liczeniu osób podczas lotu. asystent przed domniemanym zniknięciem. Na jaw wychodzą dalsze informacje z Berlina: że Julia nigdy nie byłaby na pokładzie. Kyle jest pewien, że zabrał ją ktoś na pokład i że w jej zniknięciu zamieszany jest również ktoś z linii lotniczych, który mógłby zmienić oficjalne zapisy lotów. Rosnące narzekania Kyle'a stawiają ją w bezpośredniej sprzeczności z niewygodnymi pasażerami, stewardesami (które wcześniej przyznawały, że mają swoich ulubionych i niezbyt lubianych pasażerów, a teraz Kyle należy do tej drugiej kategorii), a konkretnie z kapitanem Richem oraz Sky Marshal Carson, którego nadrzędnym celem jest bezpieczeństwo wszystkich pasażerów. Kyle, mając szczegółową wiedzę na temat konstrukcji samolotów, wierzy, że ma przewagę w znalezieniu Julii, gdyby tylko ktoś jej uwierzył i pozwolił jej szukać. A może trauma po śmierci Davida bawi się jej umysłem, tak że szuka kogoś, kto już nie istnieje… lub kiedykolwiek istniał?

Po przyjęciu urodzinowym tej pierwszej, na którą czuła potrzebę, a nie chęć zaproszenia drugiej, uprowadzona zostaje społecznie odległa koleżanka z klasy, nastolatki Claire, jej najlepsza przyjaciółka Marcia i Casey, napastnik, który był w stanie ujarzmić ojca Claire w niesieniu rzeczywistego uprowadzenia. Przetrzymywani w tym, co mogą tylko zakładać, jest lochem w tym, co widzą, ma kilka warstw zamkniętych drzwi, Claire i Marcia po jednej stronie z własnymi myślami, a Casey po drugiej z przeciwnymi myślami próbują znaleźć najlepszy sposób na ocalenie siebie , ich porywacz, którego nie wiedzą, czy jest pedofilem lub podglądaczem w tym, co im pokazał. Claire i Marcia nie są również świadome, że to, co sprawiło, że Casey jest tak odległa jak ona, może dać jej wyjątkową perspektywę na ich sytuację. Ich myśli zmieniają się, gdy odkrywają, że ich porywacz cierpi na dysocjacyjne zaburzenie tożsamości (DID) i że tożsamość, z którą później wchodzą w interakcje, niekoniecznie jest taka sama, jak osoba, która ich porwała, Dennis, co skutkuje zmianą ich procesów myślowych, obejmującą m.in. więcej środków psychologicznych, aby wyjść z tarapatów. „Ciało” ich porywacza należy do Kevina Wendella Crumba, który jest pod opieką psychiatryczną dr Karen Fletcher. Prowadzi badania nad DID, jej teoria mówi, że tożsamości to nie tylko różne osobowości, ale różne istoty fizjologiczne. Chociaż jeszcze ich wszystkich nie poznała, zdaje sobie sprawę z istnienia dwudziestu trzech różnych tożsamości w Kevinie, przy czym najsilniejszy w tym, by wydobyć się w „światło”, do tej pory był zniewieściały projektant Barry. Wierzy jednak, że Dennis, którego jeszcze formalnie nie spotkała, i panna Patricia zaczynają przejmować władzę, obaj uważali się za wyrzutków wśród tożsamości. To jest coś, co „Barry” wyjawia dr Fletcher – jest pewna, że ​​to Dennis udający Barry’ego – około dwudziestego czwartego takiego losu, jaki miał na myśli Dennis, uprowadzając dziewczyny, dwudziestego czwartego amalgamat tego, co jest wewnątrz Kevina w wyniku nadużyć, których doznał jako dziecko, i środowiska, w którym mieszka Kevin, w którym ukrył dziewczyny.

Po śmierci wnuka naiwny i czysty Dorian Gray powraca do wiktoriańskiego Londynu, gdzie zaprzyjaźnia się z utalentowanym malarzem Basilem Hallwardem i skorumpowanym lordem Henrym Wottonem. Basil maluje portret Doriana i daje mu piękny obraz, podczas gdy Henry psuje jego umysł i duszę, mówiąc mu, że Dorian powinien szukać przyjemności w życiu. Dorian zawiera układ z diabłem, wymieniając duszę, by zachować urodę i młodość, podczas gdy jego obraz starzeje się i pokazuje skutki swojego zepsutego życia. Dorian Gray od wielu lat wyjeżdża za granicę, a kiedy wraca do Londynu, jego przyjaciele starzeją się, gdy on jest wciąż taki sam. Kiedy Dorian poznaje córkę Henry'ego, Emily Wotton, zakochują się w sobie, a Dorian chce odzyskać swoje życie.

Robert Graysmith jest rysownikiem pracującym dla San Francisco Chronicle. Jego dziwaczne zachowania irytują Paula Avery'ego, reportera, którego picie przeszkadza w wykonywaniu jego pracy. Zaprzyjaźniają się dzięki wspólnemu zainteresowaniu: zabójcą Zodiakiem. Graysmith ma obsesję na punkcie sprawy, a życie Avery'ego pogrąża się w pijackim zapomnieniu. Amatorski detektyw Graysmitha kieruje go na ścieżkę Davida Toschiego, inspektora policji, który do tej pory nie zdołał złapać swojego człowieka; Sherwood Morrill, ekspert od pisma ręcznego; Linda del Buono, skazańca, który znał jedną z ofiar Zodiaka; i inni. Praca Graysmitha, jego żona i dzieci stają się nieważne obok jednej rzeczy, która naprawdę się liczy: złapania Zodiaka.

W 1991 roku zespół zuchwałych złodziei dokonał perfekcyjnego skoku i ukradł rzadki klejnot o wartości 10 milionów dolarów. Dziesięć lat później idylliczne życie wybitnego psychiatry z Manhattanu, doktora Nathana Conrada, rozpada się na kawałki, gdy bezwzględny członek tego samego gangu porywa jego ukochaną córeczkę Jessie, żądając nieoczekiwanej nagrody. Teraz, jeśli dobry lekarz chce ponownie zobaczyć swoje dziecko, musi zrobić wszystko, co w jego mocy, aby wydobyć istotną sześciocyfrową liczbę z zamglonego umysłu Elisabeth Burrows: zatroskanej młodej pacjentki z długą historią przemocy i nieudanych terapii.

Młody miejski profesjonalista, który pracuje dla dużego producenta samochodów, nie może spać. Chociaż nie ma żadnych powiązanych dolegliwości, natrafia na grupy wsparcia, aby uwolnić wszelkie emocje, które odczuwa, co z kolei pozwala mu spać. Ale korzystanie z tych grup wsparcia jest zrujnowane, gdy spotyka młodą kobietę o imieniu Marla Singer, która również chodzi na te wszystkie spotkania grup wsparcia. Ponieważ wie, że ona również nie jest dotknięta żadną z chorób, na które istnieją grupy, jej obecność zmniejszyła wpływ historii, które słyszy. Jego życie zmienia się, gdy poznaje producenta mydła Tylera Durdena, który pod wieloma względami jest antytezą cierpiącego na bezsenność. Ze względu na niezwykłe okoliczności z własnym mieszkaniem cierpiący na bezsenność wprowadza się do Tylera, który mieszka w dużym zniszczonym domu w opuszczonej części miasta. Po odrobinie spontanicznej brutalności z Tylerem na parkingu barowym cierpiący na bezsenność odkrywa, że ​​staje się to rytuałem między nimi, który pomaga mu radzić sobie z innymi trudniejszymi aspektami jego życia. Walki przyciągają również zwolenników, innych, którzy nie tylko chcą oglądać, ale także dołączyć. Rozumiejąc, że są inni tacy jak oni, cierpiący na bezsenność i Tyler zakładają tajny klub walki. Wraz ze wzrostem popularności klubu walki rośnie jego zakres we wszystkich aspektach. Marla staje się kręgiem nie tylko klubów walki, ale życia Tylera i kolektywów cierpiących na bezsenność. Ponieważ natura klubów walki wymyka się spod kontroli w opinii osoby cierpiącej na bezsenność, życie osoby cierpiącej na bezsenność, w połączeniu, to takie, w którym nie rozumie już, co dzieje się wokół niego, ani jak może się z tego wydostać, nie wyrządzając sobie krzywdy.

W 1954 r. federalny marszałek Teddy Daniels i jego nowy partner Chuck Aule podróżują z Seattle na wyspę Shutter, aby zbadać zniknięcie tamtejszej pacjentki, Rachel Solando. Została pocięta w instytucji dla niebezpiecznych przestępców w szpitalu Ashcliffe, ponieważ utopiła trójkę swoich dzieci. Teddy jest weteranem II wojny światowej, przerażonym przeżyciami wojennymi podczas wyzwolenia obozu koncentracyjnego w Dachau i utratą ukochanej żony w zbrodniczym pożarze. Teddy nie ma dostępu do danych pracowników i pacjentów i czuje, że kierownictwo placówki federalnej utrudnia mu dochodzenie. Ciężkie migreny uderzają Teddy'ego, gdy burza uderza na wyspę, a on i Chuck odkrywają, że utknęli. Teddy przesłuchuje internowanych i podąża za tropem do latarni morskiej, gdzie ujawnia tajemnicę Wyspy Shutter.

FBI stażystka Clarice Starling (Jodie Foster) ciężko pracuje nad rozwojem swojej kariery, jednocześnie próbując ukryć lub umieścić za swoimi korzeniami z Zachodniej Wirginii, o których gdyby ktoś wiedział, automatycznie zakwalifikowałaby ją jako zacofaną lub białą śmiecia. Po ukończeniu studiów aspiruje do pracy w Behavioural Science Unit pod kierownictwem Jacka Crawforda (Scott Glenn). Crawford prosi ją o przesłuchanie dr. Hannibala Lectera (Sir Anthony Hopkins), psychiatry, który dotychczas przez osiem lat był więziony w izolatce o zaostrzonym rygorze za bycie seryjnym mordercą, który kanibalizował swoje ofiary. Clarice jest w stanie rozgryźć, że zadanie polega na wybraniu mózgu Lectera, aby pomóc im rozwiązać kolejną sprawę seryjnego morderstwa, kogoś wymyślonego przez media jako „Buffalo Bill” (Ted Levine), który do tej pory zabił pięć ofiar, wszystkie zlokalizowane w we wschodnich Stanach Zjednoczonych, wszystkie młode kobiety z lekką nadwagą (zwłaszcza w okolicach bioder), wszystkie utopione w naturalnych zbiornikach wodnych i wszystkie pozbawione dużych połaci skóry. Domyśla się również, że Crawford wybrał ją jako kobietę, aby móc wywołać emocjonalną reakcję Lectera. Po rozmowie z Lecterem po raz pierwszy zdaje sobie sprawę, że wszystko z nim będzie psychologiczną grą, w której często będzie musiała czytać między bardzo tajemniczymi linijkami, które on podaje. Musi zadecydować, ile będzie grała, ponieważ jego prośba w zamian za rozmowę z nim polega na tym, by narazić się na niego emocjonalnie. Sprawa przybiera bardziej tragiczny obrót, gdy zostaje odkryta szósta ofiara, od której są w stanie odzyskać kluczowy dowód, jeśli Lecter jest szczery co do jego znaczenia. Potencjalną siódmą ofiarą jest znana Catherine Martin (Brooke Smith), córka senator Ruth Martin (Diane Baker), która przywiązuje większą wagę do sprawy, szukając, miejmy nadzieję, wciąż żywej Catherine. Kto może wziąć pod uwagę to, co się dzieje, to dr Frederick Chilton (Anthony Heald), naczelnik więzienia, oportunista, który widzi wyższy profil z Catherine, co oznacza wyższy profil dla siebie, jeśli uda mu się z powodzeniem włączyć się do postępowania.

Will Graham (Edward Norton) jest FBI. Agent, który ma zdolność dostania się do umysłów przestępców. Obecnie ściga kogoś, kto oprócz zabijania ludzi, zabiera części ich ciała. Początkowo uważa się, że je zbiera, ale Graham wierzy, że faktycznie je zjada. Udaje się więc do doktora Hannibala Lectera (sir Anthony Hopkins), psychiatry sądowego, z którym się konsultuje. Kiedy Lecter opuszcza go na chwilę, odkrywa, że ​​to właśnie Lecter jest mężczyzną. Lecter następnie próbuje go zabić, ale Grahamowi udaje się go ujarzmić. Obaj mężczyźni są hospitalizowani, a kiedy wyzdrowieją, Graham zeznaje przeciwko Lecterowi, a Lecter zostaje skazany. Graham opuszcza FBI Kilka lat później do Grahama podchodzi jego były szef (Harvey Keitel), który chce, aby pomógł mu znaleźć faceta, który w każdą pełnię księżyca zabija rodzinę. Graham, który wciąż ma blizny emocjonalne i psychologiczne, niechętnie się zgadza. Kiedy Graham uderza w ścianę, idzie do Lectera po pomoc, a Lecter chce się z nim bawić.

Oparta na najlepiej sprzedającym się pamiętniku NY Timesa „Dziennik Guantanamo” Mohamedou Oulda Slahiego, jest to prawdziwa historia walki Slahiego o wolność po tym, jak przez lata był przetrzymywany i więziony przez rząd USA bez postawienia mu zarzutów. Samotny i przestraszony Slahi znajduje sojuszników w obronie Nancy Hollander i jej współpracownicy Teri Duncan, którzy walczą z rządem USA w walce o sprawiedliwość, która na każdym kroku sprawdza ich zaangażowanie w prawo i klienta. Ich kontrowersyjne poparcie, wraz z dowodami odkrytymi przez potężnego prokuratora wojskowego, podpułkownika Stuarta Coucha, odkrywa szokujące prawdy i ostatecznie dowodzi, że ludzkiego ducha nie można zamknąć.

W nędznych slumsach XVIII-wiecznego Paryża francuski sierota Jean-Baptiste Grenouille zostaje pobłogosławiony, a jednocześnie przeklęty niezwykle wyostrzonym zmysłem węchu. Stopniowo — gdy młody człowiek odkrywa świat i niezliczone prymitywne zapachy — w szczególności jeden zapach pozostaje frustrująco nieuchwytny: ulotny aromat kobiecego ciała. Prześladowany katalitycznym aktem przemocy i mający obsesję na punkcie uchwycenia kobiecej esencji, Jean-Baptiste poświęca się mrocznemu dążeniu do stworzenia najlepszych perfum; skomplikowany proces, który zmusza przeklętego alchemika do znalezienia oświecenia. Nawet jeśli odpowiedzi, których szuka, wymagają poświęcenia.

Film o dwóch detektywach z wydziału zabójstw (Morgan Freeman i Brad Pitt) desperacko poszukujących seryjnego mordercy, który usprawiedliwia swoje zbrodnie rozgrzeszeniem za nieznajomość Siedmiu Grzechów Głównych. Film przenosi nas od torturowanych szczątków jednej ofiary do drugiej, gdy socjopatyczny „John Doe” (Kevin Spacey) wygłasza kazania do detektywów Somerset i Mills – jeden grzech na raz. Grzech Obżarstwa pojawia się na pierwszym miejscu, a straszliwa zdolność mordercy zostaje graficznie ukazana w mrocznej i stonowanej tonacji charakterystycznej dla filmu noir. Doświadczony i kulturalny, ale znużony Somerset bada Siedem Grzechów Głównych, starając się zrozumieć modus operandi zabójcy, podczas gdy bystry, ale zielony i impulsywny Detective Mills (Pitt) szydzi z jego wysiłków, aby dostać się do umysłu zabójcy…

Nick Curran prowadzi śledztwo w sprawie brutalnego morderstwa gwiazdy rocka, która została zabita szpikulcem do lodu. Wszystkie dowody wskazują na piękną kobietę, Catherine, jako głównego podejrzanego o popełnienie przestępstwa. Catherine jest psychologiem i napisała jedną powieść kryminalną, historię, w której opisana jest podobna zbrodnia. Curran udaje się do domu Catherine, aby przesłuchać ją w sprawie ofiary i tego, co wydarzyło się tamtej nocy. Podobno Catherine była formalną kochanką muzyka i nawet spędziła z nim tę noc, ale twierdzi, że go nie zabiła. Nick od razu czuje pociąg do Catherine, ale jest ona dość inteligentną kobietą, której udaje się sprytnie unikać jego pytań, wykorzystując swoje fizyczne atrybuty i uwodzicielską osobowość. Catherine jest w romantycznym związku z inną kobietą, ale to nie będzie przeszkodą dla Nicka, który na co dzień wydaje się być nią o wiele bardziej zainteresowany. Ale Nick został sprawdzony przez psychologa Beth, która w przeszłości była jego dziewczyną, ponieważ detektyw miał problem z alkoholem. Ale pociąg seksualny, który Nick czuje do Catherine, wydaje się ponownie prowokować problem. Nick zostaje kochankiem Catherine, co może utrudnić śledztwo i narazić na niebezpieczeństwo jego życie, odkrywając dziką seksualność, której nigdy wcześniej nie eksperymentowano. Nick jest przekonany, że Catherine jest niewinna, ale być może miłość i seks zaślepiają go w sposobie odsłaniania prawdy.

1980, Zachodni Teksas. Podczas polowania na granicy amerykańsko-meksykańskiej stary, dobry chłopak z Teksasu, Llewelyn Moss, na co dzień spawacz, który mieszka w przyczepie kempingowej w Sanderson ze swoją żoną Carlą Jean, natrafia na nieudany interes narkotykowy. To, co znajduje, to wszyscy gracze pozostawieni na scenie martwi lub bliscy śmierci oraz tornister wypełniony 2 milionami dolarów, które bierze, mimo świadomości, że ktoś będzie szukał pieniędzy i prawdopodobnie jest gotów za nie zabić. W związku z tym stara się nie tylko chronić siebie, próbując dowiedzieć się, kto będzie ścigał pieniądze, ale także Carlę Jean, wysyłając ją. Osobą wynajętą ​​do odzyskania pieniędzy jest Anton Chigurh, który rzeczywiście zabije każdego, w tym niewinnych przechodniów, niezbędnych do osiągnięcia ostatecznego celu, używając wysokociśnieniowego pistoletu pneumatycznego jego ulubioną bronią, zwłaszcza że nie pozostawia kuli jako dowodu. Chigurh, decydując, kto powinien żyć lub umrzeć na co dzień, posługuje się również własnym zestawem psychopatycznych zasad. Chirgurh szybko dowiaduje się, że Moss ma pieniądze i ucieka. Na obu ich śladach znajduje się również szeryf hrabstwa Terrell Ed Tom Bell i jego naiwny zastępca Wendell. Bell, szeryf w trzecim pokoleniu, ostatnio rozważał swoją przyszłość zawodową wyłącznie z powodu przekonania, że ​​on i jemu podobni nie byli w stanie zrobić nic, aby kontrolować rosnącą przemoc w regionie. Bell znajduje dowody na to, że Moss ma pieniądze i że ktoś, kto pozostawił za sobą ślad rzezi, ściga Mossa i pieniądze. W związku z tym Bell próbuje znaleźć Mossa wyłącznie po to, by chronić go przed tym, kto go ściga. Jeszcze jedna osoba dodana do mieszanki to Carson Wells, zatrudniony przez tę samą osobę, która zatrudniła Chigurha również do odzyskania pieniędzy, ponieważ ich pracodawca uważa, że ​​Chigurh wymknął się spod kontroli. Wells dobrze zna Chigurha i wie, że nie przyjmie zbyt uprzejmie nikogo, kogo zatrudniono w jego pracy.

W dziewiętnastowiecznym Londynie iluzjonista Alfred Borden jest sądzony za zabójstwo Roberta Angiera, kolegi iluzjonisty. Oskarżenie Bordena jest w dużej mierze możliwe dzięki relacji naocznego świadka Johna Cuttera, który widział Bordena za kulisami w okolicy, w której zginął Angier. Pod koniec jednego ze swoich występów Angier wpadł przez zapadnię w podłodze sceny do wypełnionego wodą zbiornika poniżej, tego zbiornika, który był rekwizytem jednego z trików Angiera wykonanego wcześniej w serialu. Angier utonął, ponieważ czołg został zamknięty po tym, jak wpadł do niego. Borden, Angier i Cutter mają wspólną, w dużej mierze burzliwą historię, która również stanowi motyw. Na początku swoich magicznych karier zarówno Borden, jak i Angier pracowali pod „Miltonem Magiem”, podczas gdy żona Angiera, Julia, pracowała jako jego asystentka na scenie, a Cutter jako jego inżynier, inscenizując sztuczki i dostarczając wymagany sprzęt, pracę, którą nadal wykonuje dla innych. Opierając się na konkretnym incydencie na tym etapie ich związku, obaj Borden i Angier wycofali się, tworząc własne programy, i wdają się w spór, który nie był tylko w sferze zawodowej, ale osobistej, gdzie każdy człowiek chciał zrujnować drugą. Podczas gdy Borden jest prawdopodobnie bardziej utalentowany w technicznych aspektach iluzji, Angier jest bardziej utalentowanym showmanem. W sferze zawodowej starali się prześcignąć się nawzajem, zwłaszcza w iluzjach uważanych za najbardziej niebezpieczne i/lub tajemnicze, przy czym te dwie polegały na łapaniu kuli, a co więcej, na sztuczce z transportowanym człowiekiem. W trakcie ich sporu pozornie nie mieli nic przeciwko żadnym środkom, nawet przy ubocznym szkodzie innych. Pytanie brzmi, czy te środki rozciągają się na morderstwo, zwłaszcza drugiego.

Mieszkająca w Phoenix Marion Crane, która przez dziesięć lat pracowała jako asystentka agenta nieruchomości George'a Lowery'ego, ubolewa nad faktem, że ona i jej rozwiedziony chłopak, Sam Loomis, nie mogą wyjść za mąż z powodu problemów finansowych, on jest sprzedawcą bez grosza w sklepie z narzędziami którego dług wynika z konieczności płacenia alimentów. Marion wyczuwa okazję, gdy jeden z bogatych klientów Lowery'ego płaci na jego konto czterdzieści tysięcy dolarów gotówką, Marion ma za zadanie zabrać pieniądze do banku. Marion, która jest piątkowym popołudniem, wierzy, że może natychmiast wymknąć się z miasta niezauważona z pieniędzmi, aby dołączyć do Sama w Fairvale w Kalifornii, gdzie mieszka, zanim Lowery nawet podejrzewa, że ​​uciekła z pieniędzmi najwcześniej do poniedziałku. Pomimo kilku bliskich kontaktów Marion udaje się dotrzeć na piętnaście mil od Fairvale w motelu Bates, gdzie zatrzymuje się w deszczową sobotnią noc. Odkąd przeniesiono stanową autostradę, odosobniony motel nie miał zbyt wiele do zaoferowania. Motel prowadzony jest przez przyjaznego, ale samotnego Normana Batesa, który mieszka ze swoją niepełnosprawną matką w dużym, starym domu na wzgórzu z widokiem na motel. Chociaż nie spotyka pani Bates, Marion wie, że jest wściekłą, kontrolującą kobietą na podstawie podsłuchanej przez nią kłótni z Normanem. Norman przyznaje, że jego matka jest psychicznie szalona. Tego wieczoru Marion zmienia zdanie i rozważa powrót do Phoenix, aby zwrócić pieniądze. Ale nigdy nie dociera ani do Phoenix, ani do Fairvale. W związku z tym kilka osób szuka jej, w tym Sam, który jest podejrzany o współpracę z Marion w sprawie kradzieży pieniędzy, zaniepokojona siostra Marion Lila Crane, która jest w stanie przekonać Lowery, aby nie wnosiła oskarżenia, jeśli Marion zwróci pieniądze, oraz prywatny detektyw o imieniu Arbogast, który został zatrudniony przez Lowery. W różnych momentach wszyscy udają się do tajemniczego motelu Bates, gdzie pani Bates zrobi wszystko, co konieczne, aby zachować kontrolę nad tym, co dzieje się w motelu i w jej rodzinie.

Niezwykły film o niezwykłym miejscu na przedmieściu Rio de Janeiro. Opowiadany przez Busca-Pé, małego czarnego chłopca, zbyt lękliwego i strachliwego, by przystać do gangu, ale i zbyt rozsądnego, by zgodzić się na nisko płatną i poniżającą legalną pracę. Busca-Pé wymyślił sobie, że można okrutny i brutalny świat, który go otacza, obserwować inaczej, przez sztukę. Jego celem stało się zostać profesjonalnym fotografem. Miejsce znane jako "Cidade de Deus" początkowo jest placem, na którym powstają mieszkania dla biednych budowane przez rząd na początku lat 80. Po kilku latach zamiast spokoju staje się najbardziej niebezpiecznym gettem w Rio. Handel narkotykami, prostytucja, rabunki i przestępstwa stały się smutną codziennością obserwowaną i utrwalaną przez Busca-Pé. Film jest przygnębiający, ujawnia prawdy uniwersalne, pokazuje sytuacje znane i z naszych blokowisk. Film nagradzany na festiwalu w Toronto, nominowany do Złotych Globów 2003.

Sześciu bandytów, którzy nie są sobie nawzajem obcy, zostaje wynajętych przez szefa przestępczości, Joe Cabota, do dokonania napadu na diamenty. Od samego początku otrzymują fałszywe imiona, aby nie podejść zbyt blisko i zamiast tego skoncentrowali się na pracy. Są całkowicie pewni, że napad zakończy się sukcesem. Ale kiedy policja pojawia się dokładnie w czasie i miejscu napadu, wśród członków grupy ogarnia panika, a dwóch z nich ginie w kolejnej strzelaninie, wraz z kilkoma policjantami i cywilami. Kiedy pozostali ludzie zbierają się w zaplanowanym miejscu spotkania (magazynie), zaczynają podejrzewać, że jeden z nich jest tajnym gliną.

W mieście w północno-wschodniej Pensylwanii Keller i Grace Dover, Franklin i Nancy Birch oraz ich potomstwo – każda para z nastolatkiem i nastolatkiem – są najlepszymi przyjaciółmi. Podczas gdy obie rodziny wspólnie świętują Święto Dziękczynienia, dwie dorastające dziewczyny, Anna Dover i Joy Birch, znikają. Opierając się na wydarzeniach wcześniejszych w ciągu dnia, dwie rodziny uważają, że dziewczynki zostały uprowadzone przez tego, kto mieszka w kamperze zaparkowanym w ich sąsiedztwie. Ich przekonania umacniają się po spotkaniu z mieszkańcem kampera, Alexem Jonesem, mentalnie dziecinnym młodzieńcem, który jest wspierany pod każdym względem przez swoją nadopiekuńczą ciotkę Holly Jones i opiera się na innych późniejszych dowodach na temat Alexa, które się wyłaniają. Jednak detektyw Loki, główny śledczy policji, jest prawie pewien, że Alex nie uprowadził dziewczyn, zamiast tego początkowo podążał za tropami znanych przestępców seksualnych i pedofilów w okolicy. Ponadto Loki nie ma dowodów na to, by przetrzymywać Alexa w areszcie, co stawia go w sprzeczności, zwłaszcza z Kellerem, który jest pewien, że to Alex porwał dziewczyny. Podczas gdy Loki kontynuuje śledztwo z Kellerem, oskarżając go, że nie wykonuje swojej pracy, podążając za bezsensownymi tropami, Keller postanawia, że ​​musi wziąć sprawy w swoje ręce. Musi zdecydować, jak bardzo zaangażuje Grace, Franklin i Nancy w nakłonienie Alexa do ujawnienia, gdzie są dziewczyny, wszelkimi możliwymi sposobami. Jego decyzje dotyczące tego, kto będzie zaangażowany w nakłonienie Alexa do rozmowy, mogą zależeć od tego, jak podobnie myślący są pozostali trzej, którzy mogą być tak samo zdruzgotani jak on, ale którzy nie mogą być pewni, że Alex jest sprawcą lub odejść do tych samych skrajności, co on, aby uzyskać informacje od Alexa.

Jako dzieci Lorenzo Carcaterra - Shakes do swoich przyjaciół - Michaela Sullivana, Tommy'ego Marcano i Johna Reilly'ego byli nierozłączni. Dorastali w Piekielnej Kuchni, dalekiej od idealnej okolicy, wypełnionej, jak mówi Shakes, oszustwami i przekrętami, ale takiej, w której jej mieszkańcy znali zasady i łatwo ją rozumieli. Jedynym dorosłym, którego podziwiali, był ojciec Bobby Carelli, który rozumiał ich jako dzieci bardziej niż większość dorosłych i bardziej niż sam chciałby przyznać. W 1967 roku ich życie zmieniło się na zawsze, gdy typowy nastoletni żart się nie powiódł, co doprowadziło do skazania ich czwórki na różne warunki w Wilkinson Home for Boys, poprawczaku. Tam byli fizycznie, emocjonalnie i seksualnie wykorzystywani głównie przez Seana Nokesa, drapieżnego głównego strażnika ich bloku więziennego, oraz kolegów strażników Ralpha Fergusona, Henry'ego Addisona i Adama Stylera, chociaż w domu były inne przyzwoite osoby, w tym kilku innych strażników. Czas spędzony w domu wpłynął na całą czwórkę, a nie na wszystkich, którzy byli w stanie wyjść z tego doświadczenia, aby przegrupować swoje życie. Chcąc zapomnieć o tym doświadczeniu, złożyli przysięgę, że nie będą o tym rozmawiać ani między sobą, ani z innymi. Szybko do przodu o trzynaście lat, kiedy Tommy i Johnny byli zawodowymi przestępcami, Michael zastępcą prokuratora okręgowego, a Shakes pisarzem gazety, ich przyjaźń na powierzchni była bardziej luźna niż wtedy, gdy byli dziećmi. Kiedy Tommy i John niespodziewanie zauważają Nokesa w lokalnej restauracji, Shakes i Michael łączą siły, by zemścić się nie tylko na Nokesie, ale także na wszystkich czterech strażnikach, którzy ich wykorzystywali. Michael już dawno opracował plan, jeszcze zanim Tommy i John zobaczyli Nokesa, ale ta obserwacja i jej następstwa zmieniają plan. Poza niepewną sytuacją Tommy i Johna, Michael ma najwięcej do stracenia, nawet jeśli plan się powiedzie. Większość realizacji planu jest pozostawiona Shakesowi, który musi zwerbować maszynę Hell's Kitchen, w tym szef mafii King Benny i ich przyjaciółkę z dzieciństwa, pracownik socjalny Carol Martinez, która obecnie jest dziewczyną Johna. Poza dokooptowaniem podstarzałego prawnika Danny'ego Snydera, który przyznaje, że może nie być najlepszym wyborem jako alkoholik, który nie jest już na szczycie swojej gry, planowi zagraża kluczowy element, potrzeba nienagannej postaci, aby go krzywoprzysięstwo lub ona sama, ta osoba, którą Michael i Shakes mają nadzieję, będzie ojcem Bobbym. Ojciec Bobby, nawet gdyby wiedział o nadużyciu, może nie być w stanie wyświadczyć swoim przyjaciołom tej ogromnej przysługi o nielegalnej naturze, on, który musi wyważyć moralność sytuacji we własnym umyśle, decydując, co zrobić.

Michael Douglas gra Nicholasa Van Ortona, podobnego do Scrooge'a bankiera inwestycyjnego z San Francisco, który podąża śladami swojego ojca. W 48. urodziny Nicholasa (wiek, w którym jego ojciec popełnił samobójstwo), jego młodszy, wolny duchem brat Conrad (Sean Penn) wpada do miasta i daje Nicholasowi specjalny prezent dla „człowieka, który ma wszystko” – bilet do CRS (Consumer Recreation Services), firma, która buduje gry dostosowane do potrzeb każdego uczestnika, aby zapewnić, jak to zagadkowo ujął sprzedawca CRS Jim Feingold (James Rebhorn), „czegokolwiek brakuje”. Bezpieczne życie Nicholasa zaczyna spadać, gdy CRS wymyśla serię wymyślnych żartów, z początku nieszkodliwych, które szybko stają się złośliwe i zagrażające życiu. Pozbawiony środków finansowych i przekonany, że nie może nikomu ufać, Nicholas zaczyna się zastanawiać, czy CRS jest przykrywką dla bardziej tajnej operacji, a czy gra jest w rzeczywistości próbą kradzieży jego fortuny i pozostawienia go na śmierć. Zdeterminowany, by walczyć sam, Nicholas infiltruje CRS, aby „odsunąć zasłonę i spotkać czarodzieja”.

Aby wymazać losy i zyskać szansę odkupienia się po tym zranieniu duszy rok temu, psycholog dziecięcy z Filadelfii, dr Malcolm Crowe, postanawia zająć się swoim pierwszym nowym przypadkiem – głęboko zakłopotanym ośmioletnim chłopcem. , Cole Sear. Wykazując te same objawy, co jeden z jego byłych pacjentów, Cole idzie o krok dalej, uroczyście twierdząc, że ma dar lub przekleństwo rzadkiego i niepożądanego szóstego zmysłu; tajemnicza zdolność widzenia straszliwych i niespokojnych widm zmarłych, które pozostają na tej ziemi. Czy jednak powoli powracający do zdrowia sceptyk może uwierzyć, nie mówiąc już o uzdrowieniu, zdesperowanej duszy wołającej o pomoc? A co, jeśli niepokojąco powracające zjawy Cole'a nie są wymysłem zranionej fantazji, ale niepodważalną rzeczywistością?

Rodzina Clyde'a Sheltona zostaje brutalnie zamordowana. Odpowiedzialni zostają złapani. Jednak z powodu niewłaściwej procedury prokurator okręgowy Nick Rice ma tylko poszlakowe dowody. Postanawia więc skłonić jednego z nich do zeznawania przeciwko drugiemu. Kiedy Shelton dowiaduje się o tym, nie jest szczęśliwy. Dziesięć lat później skazany zostaje stracony, ale coś idzie nie tak; jego egzekucja idzie nie tak i cierpi. Dowiadują się, że ktoś majstrował przy maszynie. A drugi zostaje znaleziony martwy, zabity w makabryczny sposób. Rice podejrzewa Sheltona, więc kazał go odebrać. Początkowo Shelton zgadza się na ugodę z Rice, ale zmienia zdanie. Wygląda na to, że Shelton jeszcze nie skończył, wydaje się, że obwinia cały system i wypowiada mu wojnę, ścigając wszystkich zaangażowanych w sprawę jego rodziny. Więc Rice musi go powstrzymać, ale Shelton jest daleko przed nim.

Martin Vail opuścił biuro prokuratora okręgowego w Chicago, aby zostać odnoszącym sukcesy prawnikiem kryminalnym, a ten sukces opierał się na pracy nad głośnymi sprawami. W związku z tym walczy o sprawę naiwnego dziewiętnastoletniego wiejskiego Kentuckiana Aarona Stamplera, ministranta oskarżonego o okrutną, brutalną śmierć arcybiskupa Rushmana z Chicago. Historia, którą Aaron opowiada Marty'emu, jest taka, że ​​on, maltretowany przez swojego ojca, był w pokoju, kiedy morderstwo zostało popełnione przez osobę trzecią, mroczną postać, której nie widział, zanim stracił przytomność, co często mu się przydarza. Nie pamiętając niczego w okresie zaciemnienia, obudził się pokryty krwią arcybiskupa, ze strachu, z powodu którego uciekł przed policją. Twierdzi również, że nie miał powodu zabijać arcybiskupa, którego kochał jako ojca, którego pragnął mieć. Marty nie dba o to, czy jest winny, czy niewinny, ale musi znać prawdę, aby odpowiednio go bronić. W przeciwieństwie do reszty świata, Marty wierzy w swoją historię, ma nadzieję, że może wykorzystać ogólny wygląd Aarona jako niewinny na swoją korzyść. Potężny prokurator stanowy, John Shaughnessy, którego Marty miał wiele moralnych starć, chce w tej sprawie skazania za morderstwo pierwszego stopnia i kary śmierci. Powołuje do sprawy Janet Venable, która wciąż ma złe uczucia do Marty'ego, byłego kochanka, ich sześciomiesięczny związek, który zakończył się źle. Chociaż sprawa wygląda na slam dunk dla Janet, jej kariera może zostać zbudowana lub zerwana przez jej wynik. Opracowując swoją sprawę, Marty natrafia na kilka ważnych informacji, niektóre dotyczące samego Arcybiskupa i jedną odkrytą przez dr Molly Arrington na temat Aarona, psychiatry wynajętego przez Marty'ego do oceny stanu psychicznego Aarona. Te informacje jako zbiorowość stanowią dla Marty'ego problem, jak zbudować wiarygodną i legalną obronę dla swojego klienta. Jest to raczej dylemat moralny Marty'ego, choćby dlatego, że wierzy, że zagrożone jest życie młodego człowieka, w którego wierzy.

Jako dziecko Evan Treborn cierpiał z powodu zaciemnień, w których w jednej minucie był w jednym miejscu, a w następnej, nie pamiętając absolutnie nic pomiędzy. Teraz dorosły i na studiach postanawia przeczytać stary dziennik, który napisał, aby przypomnieć sobie rzeczy, które mogły wydarzyć się w międzyczasie, i nagle znajduje się z powrotem w pewnym momencie swojego życia. Zdaje sobie sprawę, że te awarie, które miał, były w rzeczywistości pustymi przestrzeniami czasu, które musiał wypełnić w późniejszym życiu. Próbując użyć tej zdolności do cofnięcia nieprzyjemnych wydarzeń z przeszłości, Evan zaczyna odkrywać, że za każdym razem, gdy wraca i próbuje coś naprawić, wszystko pogarsza. Jak może zapobiec kolejnym tragediom i uratować jedyną dziewczynę, którą kochał, Kayleigh (Amy Smart)?

Mieszkający w Sztokholmie Mikael Blomkvist, współwłaściciel i współwydawca magazynu Millennium, właśnie przegrał głośną sprawę o zniesławienie w wyniku artykułu, który napisał o biznesmenie Hansie-Eriku Wennerströmie. Ta strata może zrujnować Mikaela zawodowo. W związku z tym pozostawia pismo w rękach drugiej współwłaścicielki/współredaktorki, Eriki Berger, z którą otwarcie ma romans, który zrujnował jego małżeństwo. Nawet w rękach Eriki magazyn również cierpi z powodu skandalu i wynikającej z niego utraty przychodów z reklam. Ze względu na zdolności śledcze Mikaela jako dziennikarza, otrzymuje propozycję od bogatego i starego Henrika Vangera: rozwiązać czterdziestoletnią zimną sprawę jego zaginionej i przypuszczalnie zmarłej wnuczki Harriet Vanger, która w chwili jej zniknięcia miała zaledwie szesnaście lat. Pomimo hojnej rekompensaty finansowej Henrika, która może również uratować magazyn, Mikael nie jest przekonany do pracy, dopóki Henrik nie doda jeszcze jednej rekompensaty, której nie można kupić za pieniądze. Mikael będzie w dużej mierze wykonywał pracę na wyspie Hedeby niedaleko Hedestad w północnej Szwecji, wyspie, na której ostatnio widziano Harriet i gdzie nadal mieszka większość dysfunkcyjnej rozszerzonej rodziny Vangerów, którzy są jednymi z podejrzanych. Dla rodziny Mikael pisze wyłącznie kronikę rodziny Vangerów, nie wiedząc, że jego głównym zadaniem jest odnalezienie zabójcy Harriet. Gdy Mikael kontynuuje swoje śledztwo, prosi o asystenta badawczego. Prawnik Henrika rekomenduje młodą kobietę imieniem Lisbeth Salanger, która przeprowadziła sprawdzenie przeszłości Mikaela, które Henrik zamówił w ramach przygotowań do zatrudnienia go do tej pracy. Mikael zgadza się z wyborem, gdy widzi, że sprawdziła go, wiedząc, że mogła znaleźć kluczowe informacje tylko w jeden sposób, co może pomóc w tej sprawie. Lisbeth jest błyskotliwym śledczym, ale ma kłopoty w życiu osobistym, w tym pod opieką państwową z powodu incydentów, które miały miejsce, gdy dorastała. Pomimo tego, co wie o Lisbeth dzięki jej badaniom na jego temat, i pomimo jej alternatywnego wyglądu, Mikael zaczyna jej ufać, a ona – pierwsza osoba, której ufa w establishmentu od dłuższego czasu – gdy wiążą zniknięcie Harriet z serią tego, co wyglądają jak morderstwa młodych kobiet, które doprowadziły do ​​zniknięcia. Dzięki tej sprawie Lisbeth zaczyna widzieć dla siebie inne życie, podczas gdy Mikael ma większy cel, jakim jest odzyskanie dobrego imienia, wiedząc, że Wennerström jest tym, co napisał.