Dolfje Weerwolfje opiera się na pierwszej książce z niezwykle popularnej serii Dolfje Weerwolfje. Opowieść opowiada o adoptowanym chłopcu, który w swoje siódme urodziny zostaje wilkołakiem. Tylko przez 3 dni w pełni księżyca i tylko w nocy. W filmie ma do czynienia z przemianami, z dobrymi i złymi częściami. W końcu wszystko wychodzi na dobre, gdy poznaje dziadka, adopcyjni rodzice naprawdę go kochają, a jego brat jest najlepszy na świecie. To mały filmik z prawdziwymi emocjami i całkowitym brakiem CGI czy animacji (no cóż, nie zauważasz), który w lawinie spinnofów Shrek, Pixara i innych jest powiewem świeżego powietrza.
mgr mgr Ida Kalinowska
W „Dolfje Weerwolfje” podrzutek zostaje adoptowany przez kochającą rodzinę. Wyrastając na małego chłopca w okularach, Dolfje wiedzie szczęśliwe, ale zwyczajne życie. W swoje siódme urodziny odkrywa zupełnie nieoczekiwany dar/przekleństwo: w niektóre noce zamienia się w wilkołaka. To stawia go w obliczu zupełnie nowej grupy niepewności. Na przykład, czy jego przybrany brat i rodzice nadal będą go kochać, teraz, gdy wyraźnie się od nich różni? I czy jego przeznaczeniem jest wyrosnąć na miażdżącego kości, miażdżącego czaszkę potwora? Niektóre filmy dla dzieci są skierowane zarówno do dzieci, jak i dorosłych; inne filmy dla dzieci są skierowane specjalnie do dzieci. „Dolfje” należy do drugiej kategorii, choć dorośli mogą to oglądać z pewną przyjemnością. Najprawdopodobniej spodoba się młodym widzom w wieku, powiedzmy, 6 lub 7 do 12 lat. Oparta na pierwszej książce z tego, co teraz rozrosło się do długiej i popularnej serii, zajmuje się tematami takimi jak tożsamość, różnica, zastraszanie i przynależności. Ton i ogólne przesłanie są zarówno pozytywne, jak i wiele udanych żartów. („Widziałem wilka! Nosił maleńką parę okularów!”) Nasz mały bohater jest słodki jak guzik, zarówno w swoim wcieleniu człowieka, jak i wilkołaka. Wygląda bardziej jak skrzyżowanie pluszowego misia i białego pudla świeżo po kąpieli niż jak wilk, ale to część żartu. Zauważysz, że film zawiera riff ze szkolnego przedstawienia „Piotruś i Wilk”, muzycznej bajki Siergieja Prokofiewa. Nie wiem, jaka jest twoja część świata, ale tutaj w Belgii iw Holandii "Piotruś i Wilk" stał się podstawą edukacji dzieci. Dostałem swoją dawkę „Piotruś” w szkole i pozostawił mi żywą niechęć do tego utworu.
dr Jerzy Kucharski
Obserwuj nas
Życzymy miłego seansu :)
Polub nas na Facebooku i bądź na bieżąco