Biały Tygrys (2021)

Przede wszystkim mogę powiedzieć, że ten film jest bez zarzutu pod względem produkcji i aktorstwa. Kontrowersje wydają się dotyczyć przesłania, jakie wysyła film. Nie sądzę, że to zła wiadomość, że biedni muszą zabijać bogatych, aby odnieść sukces, nie, nie wolno nam zapominać, że to po prostu film, który również jest oparty na bestsellerowej książce. Teraz, jeśli chodzi o działania Balrama, widzimy, że przez cały film był zastraszany i pogardzany, widzimy, że jego rodzina troszczyła się tylko o jego pieniądze i małżeństwo, a nie o jego uczucia lub pragnienia. Pułapka ubóstwa jest tym, co widzimy w Indiach, każdy nie jest w stanie stworzyć bogactwa, ponieważ wszyscy wokół są biedni i nawet jeśli masz wystarczająco dużo szczęścia, aby dostać dobrą pracę, jak Balram, czy kontrolowali go, zmuszając go do wzięcia na siebie winy za morderstwo i zagrażanie jego życiu rodzinnemu, jeśli ukradł, a potem po latach pracy masz zbyt wiele opcji, albo zaoszczędzisz wystarczająco, by kupić dom, albo zostaniesz bezdomny, ale mogą cię zwolnić w dowolnym momencie, jeśli chcą się podobać, zrobić z Balramem. Teraz rozumiem, że mistrz, którego zabił, był dla niego najbardziej przyzwoity, ale śmiem twierdzić, że Balram nie mógł stać się bogaty bez zabicia swojego mistrza i musisz spojrzeć na sprawy również z jego perspektywy. Po pierwsze, w końcu okradał go fałszywymi fakturami i dostał całkiem niezłą sumę pieniędzy od Pinky'ego, ale nawet w tej sytuacji nie starczyło mu na to, żeby po prostu zrezygnować i rozpocząć własną działalność. Po drugie, miał zostać zastąpiony, a potem możemy założyć, że otrzymamy bardziej niepewną pracę i zaczniemy sobie na to mniej, a wszyscy widzieliśmy, jak żył niepewnie, pracując dla bogatych ludzi. Po trzecie, jego rodzina chciała tylko jego pieniędzy i poślubienia go, a nie była w stanie pomóc pieniężnie. Po czwarte, wyraźnie widzimy wpływ tego stylu życia na Balrama, pod koniec filmu zaczyna tracić rozum po przejściu tego wszystkiego i oczywiście to wpłynęło na jego decyzję o zabiciu. Biorąc to pod uwagę, jego jedynym sposobem na ucieczkę z kręgu było zabicie swojego pana, ukradzenie mu milionów, zmiana jego imienia i wyglądu oraz rozpoczęcie działalności. Osobom narzekającym na list zeznania, który mieli od niego, oraz na to, że rodzina panów nie poszła za nim, wyjaśnia w filmie, że jedynym powodem, dla którego nie został złapany, było to, że jego wygląd mógł być wielu przeciętnych Hindusów i zmienił też nazwisko, więc gdyby szukali Balrama, to by go nie znaleźli, a on też mówi, że pewnego dnia można go złapać, ale i tak warto było zobaczyć, jak to jest nie być biednym. Teraz zabawne jest to, że w końcu, po przerwaniu swojego kręgu ubóstwa, staje się taki jak ludzie, którzy go skrzywdzili, ponieważ jedynym powodem, dla którego jego biznes odniósł sukces, było to, że przekupił policję i przejął nad nią pewną kontrolę, stając się również zepsuć się. Dobrą stroną jest to, że traktował swoich pracowników z szacunkiem i ponosił winę za ich działania, w przeciwieństwie do swoich dawnych mistrzów. Teraz możecie zinterpretować, że przesłanie tego filmu jest takie, że aby być bogatym, musisz zabić, ale widzę znacznie głębsze znaczenie. System jest skorumpowany, polityka była przekupywana na co dzień, bogaci traktowali biednych jak śmieci kontrolując ich życie i nie dbając o ich problemy, biedni żyli w niepewnych warunkach bez opieki zdrowotnej i przyzwoitych warunków życia, przekaz jest taki, że to opresyjny system tworzy ludzi takich jak Balram, którzy mają dość złego traktowania i wiedząc, że przyszłość nie miała dla niego nic wielkiego, zrobił jedyną rzecz, która w jego myśleniu była jego wyborem. Nie musimy edukować ludzi, aby nie zabijali swoich szefów, aby stać się bogatymi, wszyscy wiedzą, że morderstwo nie jest właściwą drogą, musimy zmienić system, aby ludzie nawet nie brali pod uwagę takiej możliwości, tworząc warunki, które pozwalają wszystkim żyć godnie pomimo wszystkiego innego. Balram jest produktem systemu, wielkie przesłanie brzmi: musimy zmienić system!

Pierwsza połowa jest naprawdę szybka i naprawdę cię wciąga. Jednak w połowie filmu zaczyna się ciągnąć, a punkt kulminacyjny nie jest tak dużą wypłatą. Jednak nadal jest to bardzo przyjemny film, który gorąco polecam.

„Biały Tygrys” to antidotum na „Slumdog Millionaire”. Ten ostatni film przypomina bandę białych facetów zawłaszczających kulturę indyjską, aby opowiedzieć swoją wersję bajki. W przeciwieństwie do tego „Biały Tygrys” przypomina film o Indiach nakręcony przez ludzi, którzy je rozumieją. To energiczny, żywiołowy film o desperacji, która prowadzi biednego ambitnego człowieka z małej wioski do morderstwa, a ostatecznie do życia w bogactwie i przywilejach. To opowieść o jedzeniu psa, niemal dosłowna w swojej opowieści i pozbawiona niuansów, ale całkiem zabawna. Czuje się to również bardzo znajomo dla tych z nas, którzy mieszkają w miejscach takich jak Stany Zjednoczone, gdzie słowa takie jak demokracja, wolność i kapitalizm przeczą rzeczywistości tych, którzy depczą tych, którzy nie są w wyścigu do uzyskać jeszcze więcej. Podobały mi się przebłyski współczesnych Indii, które zaoferował ten film, nawet jeśli przekonały mnie, że nie jest to miejsce, do którego śpieszę się wkrótce. Klasa: A-