Jestem (2005)

Film "I’m Not There" to przedstawiona w niekonwencjonalny sposób podróż przez życie i czasy Boba Dylana. Sześć słynnych gwiazd Hollywood (Cate Blanchett – nominowana za tę rolę do Oscara, Christian Bale, Heath Ledger, Richard Gere, Ben Whishaw i Marcus Carl Franklin) wciela się w postać barda, a każda opowieść przedstawia inne aspekty jego osobowości. Poznajemy różne twarze Dylana, które składają się na niezwykle bogaty i barwny portret człowieka, będącego wciąż nie do końca odkrytą muzyczną ikoną.

Rosa jest trzydziestoparolatką. Jej rodzice się rozwiedli. Mieszka z własną rodziną w centrum Sao Paulo. Częste wyjazdy jej męża nie są specjalnie lukratywne, więc sama musi utrzymywać siebie i dwie córki. Zamiast skupić się na pisaniu sztuk, co jest jej powołaniem, zarabia na życie tworząc hasła reklamowe. Rosa ma na głowie seksualne problemy w swoim związku, kłopoty z różnorakimi zleceniami, a także obowiązek zajmowania się chorowitym ojcem, o artystycznej osobowości domagającej się ciągle uwagi. Gdy jej matka pewnego dnia ujawnia przed nią pewną informację, Rosa postanawia zerwać z codziennymi obowiązkami. Dzięki temu odkrywa, że życie ma dla niej jeszcze wiele niespodzianek.

Bezkonkurencyjna, ostatnia część duńskiej trylogii gangsterskiej. Podstarzały serbski boss narkotykowy Milo (we wcześniejszych filmach był bohaterem drugiego planu) jest zajęty przygotowaniami do 25. urodzin córki, kiedy orientuje się, że jego pozycja w kopenhaskim półświatku jest zagrożona przez gang młodych imigrantów z Albanii. I tak na przestrzeni 24 godzin Milo będzie świętować urodziny córki, walczyć o swój teren, jednocześnie uczęszczając pilnie na spotkania Anonimowych Narkomanów, by uniknąć ponownego wpadnięcia w nałóg. „Minęło 10 lat od pierwszego Pushera – mówi reżyser - a fakt, że teraz mam własną rodzinę znajduje odzwierciedlenie w bohaterach drugiej i trzeciej części trylogii. Jednak staram się nie zapominać, że filmy te muszą stanowić jednocześnie zwartą całość, ale być także czytelne jako niezależne obrazy.”

Dorastając z matką alkoholiczką, znęcającą się nad sobą, biedną i po złej stronie torów w Portland w stanie Oregon, Tonya Harding nigdy nie zostałaby zaakceptowana, jeśli chodzi o świat łyżwiarstwa figurowego. Chociaż Tonya była poniekąd cudowną dziewczyną w łyżwiarstwie figurowym, zaczynała karierę w wieku czterech lat i wygrywała zawody z dwukrotnie od niej starszymi konkurentkami, brakowało jej wdzięku, urody i stylu życia tego, co stało się znane na całym świecie jako wizerunek wyczynowej łyżwiarki figurowej dla kobiet. To jednak nie powstrzymało Tonyi. Z pomocą Diane Rawlinson, jej pierwszego i najdłuższego trenera, Tonya pokonała wiele przeszkód i zaczęła wyrabiać sobie markę w tym bezwzględnym świecie łyżwiarstwa. Tonya została mistrzynią kraju, medalistką świata, dwukrotnie członkinią drużyny olimpijskiej USA i przeszła do historii jako pierwsza w historii Amerykanka, która wylądowała potrójnym torem w zawodach. Jej matka alkoholiczka, LaVona, pracowała jako kelnerka, aby zapłacić za trening Tonyi, ale mimo jej sukcesu była strasznie obraźliwa i poniżająca dla Tonyi. W wieku około 15 lat Tonya poznała swojego przyszłego męża Jeffa Gillooly'ego i jego przyjaciela, jej przyszłego „ochroniarza” Shawna Eckardta. Młoda, zbuntowana i zakochana Tonya poślubia Jeffa, który później staje się agresywny fizycznie i psychicznie. Pomimo sukcesów Tonyi, jest prawdopodobnie najbardziej znana z ataku na koleżankę łyżwiarkę figurową i medalistkę olimpijską Nancy Kerrigan w 1994 roku. Po ataku rozpoczęło się dochodzenie i szybko doszło do wniosku, że Jeff Gilooly i Shawn Eckardt byli w jego centrum. Doprowadziło to do ujawnienia udziału Tonyi w ataku, jak wielu podejrzewało. Zaangażowanie Tonyi, bez względu na to, jak duże czy małe, spowodowało, że została wykluczona ze świata rywalizacji w łyżwiarstwie figurowym. Ten film pokazuje życie Tonyi od początku jej kariery w dzieciństwie do końca jej kariery i tego, co nastąpiło później. Opierając się na rzeczywistych wywiadach z Tonyą, LaVoną, Jeffem, Shawnem, Diane i innymi z tamtego okresu, widzowie mogą przyjrzeć się jej życiu, problemom, związkom i punktom widzenia na temat ataku. Bałem się go oglądać, ponieważ byłem zafascynowanym nastolatkiem, kiedy to miało miejsce i pomyślałem, że będzie to przesadzona wersja prawdy. Jest to jednak zrobione ze smakiem.

Wspaniała historia o trójce dzieci, którym udało się zajrzeć w głąb podwodnego świata, przeżyć niezapomniane przygody i na własnej skórze doświadczyć, jak to jest być... rybką.

Po latach życia w alkoholizmie Joe postanawia przestać pić. Bezrobotny, ale pełen zapału, większość swego czasu poświęca najgorszej w Glasgow drużynie futbolowej. Sarah jest pracownikiem socjalnym i żyje tylko dla swej pracy. Oboje spotykają się w domu Liama i Sabiny, by pomóc im wyjść z trudnej sytuacji. Po tej pierwszej - niezbyt udanej - próbie, zakochują się w sobie.

Sophie (grana przez niezwykle dojrzałą aktorsko Lisę Tomaschewsky) jedzie ze swoją najlepsza przyjaciółką Annabel (Karoline Teska) świętować Sylwestra w Antwerpii. Z optymizmem spogląda na nadchodzący rok, w którym ma rozpocząć wymarzone studia i usamodzielnić się w nowym hamburskim mieszkaniu. Niestety w zabawie coraz bardziej przeszkadza jej duszący kaszel, stąd po powrocie do rodzinnego Hamburga decyduje się na wizytę w szpitalu. Po dokładnych badaniach okazuje się, że jego przyczyną jest ciężka odmiana nowotworu, wymagająca natychmiastowej chemioterapii. Z 50 procentową szansą na wyleczenie dziewczyna poddaje się wielotygodniowemu leczeniu w klinice. Choć wspierają ją wspaniali przyjaciele i rodzina, ze zdumieniem odkrywa, że nie traktują jej oni jak dotychczasowej Sophie. Powoli staje się "chorą", na którą patrzy się jedynie poprzez jej medyczny przypadek. Dziewczyna postanawia mężnie stawić rakowi czoła i nie pozwolić, by zaszufladkowano ją w schemacie smutnej i zdesperowanej pacjentki. Żegna się ze swoimi pięknymi włosami i postanawia kupić dziewięć rożnych peruk (tytuł książki van der Stap właśnie do nich się odnosi), by pod każdą z nich żyć możliwie daleko od wyniszczającej choroby. W szpitalu karnie poddaje się co raz silniejszej terapii, jednak w wolnych chwilach jako blondwłosa Pam podróżuje z przyjaciółmi, jako Daisy rzuca się w wir szalonych imprez, zaś będąc rudowłosą, romantyczną Sue podrywa mężczyzn... Nagle okazuje się, że ma siłę nie na jedno, ale na dziewięć wspaniałych żyć. To, w którym występuje rak, zostaje zepchnięte w daleki kąt...

Po banalnym incydencie w jej miejscowej wiosce, 8-letnia Shula zostaje oskarżona o czary. Po krótkim procesie zostaje uznana za winną, zatrzymana w areszcie stanowym i zesłana do obozu czarownic. Na obozie bierze udział w ceremonii inicjacji, podczas której pokazuje się jej zasady nowego życia wiedźmy. Podobnie jak inni mieszkańcy, Shula jest przywiązany do wstążki, która jest przymocowana do zwoju umieszczonego na dużej ciężarówce. Mówi się jej, że jeśli kiedykolwiek przetnie wstęgę, zostanie przeklęta i zamieniona w kozę.