W latach 70. pisarz Roland (Brad Pitt) i była tancerka Vanessa (Angelina Jolie) są w zmęczonym małżeństwie. Mają nadzieję ożywić swój związek i jego pisarstwo w małym nadmorskim miasteczku na południu Francji. Znajduje wizjer i ma obsesję na punkcie sąsiadki z sąsiedztwa, zwłaszcza Léi (Mélanie Laurent). Angelina Jolie nadal stara się być prawdziwym filmowcem. Wydaje się kompetentna jako reżyserka. Nie widzę wybitnego stylu, ale jej prace są funkcjonalne. Aktorstwo jest zmęczone, chociaż takie są ich charaktery. Jej depresja musi być przesadnie udramatyzowana. Kiedy depresja jest przygnębiona, przygnębiające jest oglądanie. To głównie w pisaniu i nie sądzę, żeby Jolie była dobrą pisarką. Może mieć uczciwe koncepcje, ale jej dialog nie śpiewa. Strumień utknął w błocie. Fabuła mogła pójść gdzieś intrygująco. Musi współpracować z lepszym pisarzem, który mógłby pomóc jej w pracy. To ma potencjał, ale Jolie nie ma umiejętności do wykorzystania.
Ryszard Sikora
Wspaniałe małżeństwo w latach 70. – on pisarz, który nie umie pisać, ona emerytowana tancerka – wakacje we francuskim hotelu z widokiem na Morze Śródziemne; on spędza większość czasu pijąc w pobliskim barze, podczas gdy ona wyciąga się na balkonie z książką. 30 minut mija bez większych wydarzeń, podczas gdy widz jest proszony o ucztę w bujnym lokalu (film został nakręcony na Malcie) i niekończących się zbliżeniach gwiazd filmowych (które nie są tak bujne, jak ani Brad Pitt, ani Angelina Jolie Pitt, która również napisała i wyreżyserowała, wygląda tu atrakcyjnie, wydaje się wychudzona i oboje wydają się wykończeni). Para, znudzona i skłonna do kłótni, wydaje się popadać w seksualne rutynę, którą chwilowo daje wytchnienie dzięki odkryciu małej dziury w ścianie sypialni, idealnej do podglądania seksownej młodej pary przebywającej obok. Jolie Pitt mogła przecenić połączony urok jej i prawdziwego męża, Brada Pitta, ponieważ ich obecność w tym luksusowym otoczeniu nie wzbudza zainteresowania, a tym bardziej iskier. Wątek voyeuryzm obiecuje dramat, który nigdy tak naprawdę się nie pojawia, głównie dzięki jednowymiarowemu scenariuszowi i płaskiej obsłudze. Niestety, „Nad morzem” tonie. *1/2 od ****
mgr Jerzy Borowski
Obserwuj nas
Życzymy miłego seansu :)
Polub nas na Facebooku i bądź na bieżąco