Plan 75 (2022)

Film zaczyna się od przebudzenia Tami na jachcie Hazaña po pewnym okresie nieprzytomności. Po odzyskaniu pamięci, że Richard nie zszedł z nią na dół, przeszukuje okaleczony jacht w nadziei na znalezienie swojego narzeczonego Richarda i wkrótce zdaje sobie sprawę, że został zmieciony za burtę po tym, jak jego uprząż bezpieczeństwa zerwała się podczas huraganu. Tami krzyczy z bólu i okazuje się, że Tami jest zupełnie sama, bez statków i lądu w zasięgu wzroku. Wracając do 1983 roku (pięć miesięcy przed katastrofalnym huraganem), Tami przybywa na Tahiti na pokładzie szkunera Sofia i spotyka Richarda Sharpa, brytyjskiego marynarza. Richard następnie zaprasza Tami na kolację na pokładzie swojej łodzi o nazwie Mayaluga. Podczas rozmowy, podczas wspólnej kolacji, Richard ujawnia, że ​​doświadcza halucynacji na morzu. Wracając do czasu rzeczywistego, Tami utknęła na pokładzie kaleki Hazaña i dowiaduje się, że wszystkie urządzenia elektroniczne są zniszczone przez wodę, co uniemożliwia jej wykonywanie połączeń alarmowych. Tami dostrzega zagubiony ponton z Richardem uczepionym i próbuje popłynąć w kierunku Richarda, ale bezskutecznie. Po upadku z jachtu i prawie utonięciu, Tami nie ma innego wyjścia, jak tylko naprawić statek, aby go ruszyć. Wykonuje prowizoryczny żagiel używając złamanego drąga i kliwra sztormowego (żagiel trójkątny). Używa również pompy, aby zapobiec zalaniu kabiny, a następnie kieruje się w stronę Richarda. Po pomyślnym uratowaniu Richarda, Tami zdaje sobie sprawę, że Richard złamał żebra i strzaskał prawy goleń. Szukając zapasów żywności, Tami uświadamia sobie, że ma poważny uraz głowy i zszywa ranę igłą i nitką żagla.

Kanwą fabularyzowanego dokumentu Nicka Broomfielda jest masakra w irackiej miejscowości Haditha pod koniec 2005 roku, gdzie w odwecie za śmierć jednego z żołnierzy, marines zabijają 24 cywilów, w tym kobiety i dzieci. Broomfield koncentruje się na ofiarach i sprawcach tragedii zarówno po stronie amerykańskich wojsk okupacyjnych jak i rebeliantów. Autor filmu został doceniony na ubiegłorocznym festiwalu w San Sebastian, gdzie otrzymał nagrodę za reżyserię. [opis dystrybutora]

Rankiem po jego osiemdziesiątym piątym przyjęciu urodzinowym, które odbyło się w jego rezydencji w hrabstwie Norfolk z jego dysfunkcyjną rodziną matki, ocalałymi dziećmi, ich małżonkami i ich dziećmi, odnoszący sukcesy pisarz i właściciel wydawnictwa Harlan Thrombey, sam zrobił w swoim bogactwo odkrywa w swoim gabinecie na strychu Fran, jedna z gospodyń, zmarł z poderżniętym gardłem, z nożem w dłoni. Prawdopodobnie ostatnią osobą, która widziała go żywego, była jego brazylijska pielęgniarka, Marta Cabrera, córka nielegalnego imigranta, o czym niewiele osób w tej dziedzinie powiedziała. Przeszła swój wieczorny rytuał grania z nim w Go i podawania jego leków w tym czasie. Tydzień później po pogrzebie lokalna policja przesłuchuje członków rodziny w rezydencji, aby zobaczyć, co wydarzyło się tej nocy, co mogło doprowadzić do jego śmierci, przesłuchując ich w przekonaniu, że Harlan popełnił samobójstwo. Wszyscy rozmówcy potwierdzają chronologię wydarzeń wspierających to przekonanie o samobójstwie. Jeszcze jedna osoba na każdym z wywiadów to słynny prywatny detektyw Benoit Blanc, o którym rodzina dowie się, że został zatrudniony jako konsultant. W zamian nie mówi im, że został zatrudniony anonimowo, za gotówkę z góry. Blanc jest w stanie zwabić wielu rozmówców do złego mówienia innym członkom rodziny, jednocześnie powściągliwie przyznając się do czegoś, co Blanc wydaje się już o nich wiedzieć, ponieważ każdy z członków rodziny troszczy się wyłącznie o siebie. Kluczowym wywiadem, który zdarza się nieoczekiwanie, może być Marta, która, jak podejrzewa Blanc, była powiernicą Harlana i która nie może kłamać, bo zawsze ma fizyczną reakcję wymiotów. Jedną z osób, których nie przeprowadzono wywiadu z powodu jego nieobecności, jest jeden z wnuków Harlana, nadmiernie uprzywilejowany Ransom Drysdale, który opuścił przyjęcie wcześnie po prywatnej rozmowie ze swoim dziadkiem. w chwili śmierci. Charakter śledztwa zmienia się tydzień później po odczytaniu testamentu, o którym wszyscy, z wyjątkiem niektórych, którzy byli już świadomi, że Harlan przepisał go na tydzień przed śmiercią, nie znają konkretnych zmian. Przy tych wszystkich przyjściach i odejściach poznanie pełnej prawdy o tym, co stało się z Harlanem, może sprowadzać się do odkrycia nieznanego, kto zatrudnił Blanca i dlaczego.