Strefa nagości (2014)

Być może znasz "Pokój w Rzymie", który jest bardzo rozmownym filmem (oprócz dwóch kobiet w jednym pokoju, które są przez większość czasu nagie). Co odróżnia ją od tej, która ma również 2 kobiety, które są do siebie pociągane, ale także zaprzeczają temu uczuciu, co niektórzy mogą czasami nazywać pogardą. Inni mogą nazwać to „dokuczaniem”, co jest swego rodzaju oznaką uczucia. Jakkolwiek chcesz to nazwać, postacie/aktorzy nie nazywają tego niczym. Bo jak sugeruje moje podsumowanie (jeśli jeszcze o tym nie czytaliście), film w tym względzie milczy. I prawie się wahałem, żeby to obejrzeć, ponieważ jedyną opcją audio, jaką miałem, było „niemiecki” w menu płyty i wiedziałem, że to nie jest niemiecka produkcja. Ale kiedy zacząłem go oglądać i zdając sobie sprawę, że nie będzie to w przyszłości żadnego dialogu, mogłem skoncentrować się na wizualnym aspekcie tego. Oprócz różnych lokalizacji i kilku innych nagich osób biegających dookoła, jest to w stanie opowiedzieć historię (miłosną) dwóch osób, które wydają się być dla siebie stworzone (gra słów nie zamierzona). To powiedziawszy, może to wydawać się nudne dla wielu osób, zwłaszcza gdy tempo jest tak wolne, jak tutaj. Cokolwiek o tym myślisz, oglądanie jest piękne (nie jest to ekscytujące ani wyraźne, nie musisz tego robić)

Szukałem czegoś do obejrzenia, kiedy to wyskoczyło. Tytuł z pewnością przykuł moją uwagę. Postanowiłem dostroić się na kilka minut. To było trochę hipnotyzujące w sposobie, w jaki przykuło moją uwagę. W tym filmie NIE MA DIALOGU, ale długie spojrzenia wymieniane między młodymi, atrakcyjnymi tropami mówiły wiele. Nakręcony w Amsterdamie film składa się z kilku rozdziałów, które w pewnym sensie odzwierciedlają historię dwóch kobiet, które po raz pierwszy zauważyły ​​się w pociągu, spotykały się i spotykały. Jest kilka scen w szatni, ale nagość nie jest nieuzasadniona. I chociaż nie jest to prawdziwa lesbijska historia miłosna w żadnym tradycyjnym sensie, były momenty, które graniczą z erotyzmem i na pewno są naładowane seksualnie. To utalentowany reżyser i cieszę się z próby stworzenia czegoś innego. Widziałem odcienie Nicolasa Refna i powiew Davida Lyncha. Ogólnie byłem zaskoczony, jak bardzo mi się podobało. Jeśli uda ci się ominąć brak dialogu werbalnego, może i ty też.

Okropny film. Chciałbym odzyskać czas, który zmarnowałem na oglądanie tego. Jeśli masz nadzieję na erotyczny i gorący film, ten najbardziej DEF to nie to. Myślę, że „obszar nagości”, o którym mówią, to pokój dla kobiet. Tak, jest nagość, ale nie dotyczy głównych bohaterów. strata pieniędzy i czasu.

Podejmowanie ryzyka w sensie próby przekazania fabuły i rozwoju postaci bez dialogu, ale poprzez wyrażenia i inne niewerbalne interakcje między dwoma prowadzącymi. Myślałem, że to całkiem dobrze zrobione, chociaż w niektórych przypadkach wymaga to przemyślenia i nieco subiektywnej oceny, aby odszyfrować intencję, więc jeśli to nie twoja torba podczas oglądania filmu, może to nie być dla ciebie. Jeśli tak, to uznasz, że obszar nagości jest całkiem satysfakcjonujący. W filmie pojawia się również temat dotyczący tego, jak możemy być niewolnikami pewnych paradygmatów atrakcyjności i piękna oraz tego, jak mogą one określać oczekiwania w sensie międzykulturowym. Znowu było to bardzo dobrze zrobione.