Szwedzka teoria miłości (2015)

Ten film ma niszową publiczność – to nowy imigrant do Szwecji. Sam mieszkam w Szwecji już od 5 lat i od czasu przeprowadzki tutaj cierpię z powodu skrajnej samotności. Wielu obcokrajowców zgodzi się, że w Szwecji niezwykle trudno jest nawiązać nowe znajomości i zaaklimatyzować się w izolacji społecznej. Film ten wyjaśnił kulturowe znaczenie tego zjawiska w kontekście historycznym. Odpowiadał na takie pytania jak: Dlaczego większość ludzi nie zna swoich sąsiadów? Dlaczego jest tak odizolowana w porównaniu z moją ojczyzną? Dlaczego nikt nie mówi o tym, jak to wszystko wydaje się dziwne? Jak to się stało? Rozumiem, dlaczego nie byłoby to zainteresowane a.) kimś, kto nie mieszka w Szwecji lub b.) Szwedem, który się tu wychował i traktuje to jak zwykle. Ale ponieważ zastanawiałem się nad tym od jakiegoś czasu, było to wyjaśniające. Nie zgadzam się jednak z kontrastem między Szwecją a Etiopią. W filmie Etiopia jest opisana jako biedna w bogactwie, ale bogata w społeczność, podczas gdy Szwecja jest bogata finansowo, ale społecznie jałowa. Społeczeństwa w takich krajach, jak Etiopia, mają złożone systemy społeczne, które na swój sposób są ograniczające i nie należy ich romantycznie traktować jako utopijne. Scena masturbacji niestety nie pozwoli mi pokazać tego moim rodzicom, ponieważ są starzy i pruderyjni. Tylko uczciwe ostrzeżenie, jeśli chcesz pokazać to również swoim starym i pruderyjnym rodzicom.

Powiem najpierw: nie jestem wielkim fanem filmów dokumentalnych, bo oglądam filmy, aby zanurzyć się w innym świecie, z dala od „prawdziwego życia”. Ogólnie rzecz biorąc, fikcje i romantyczne filmy wydają się działać tylko dla mnie. To powiedziawszy, wydaje mi się dość intrygujące, że niektórzy recenzenci mają problemy z głębią i (brakem) opinii tego dokumentu. Dlaczego film dokumentalny miałby to mieć, wymyka mi się. Wikipedia ma dość prosty opis filmu dokumentalnego: „niefabularny film mający na celu udokumentowanie pewnego aspektu rzeczywistości, głównie w celu nauczania, edukacji lub przechowywania danych historycznych”. To właśnie robi ten dokument, bez ogromnego bólu opinii. Dla mnie opowiada o bardzo wyrafinowanym społeczeństwie, które ma problemy, o których większość ludzi nie wie, a większość Szwedów nie dba o to zbytnio. Może to tylko ja - że jeszcze tego nie wiedziałem - ale uważałem, że to dość pouczające. Mieszkam w kraju, który również szczyci się wysokim poziomem indywidualizmu (Holandia), ale myślę, że Szwedzi nadali temu zupełnie nowy wymiar, z minusem zwanym izolacją. Jedną z idei, która szczególnie utkwiła we mnie, jest to, że (wysoki poziom) pewności prowadzi do nudy. Pozorna pustka na wielu zdjęciach pokazała to dość subtelnie i ogólnie uważałem, że muzyka ładnie dodawała do niektórych wypowiedzi. Ogólnie rzecz biorąc, może nie jest to najlepszy film dokumentalny, ale jest to wgląd w prawdziwą Szwecję, który w większości jest pomijany. Jak powiedział inny recenzent, myślę, że rozsądnie byłoby najpierw obejrzeć ten film przed podjęciem decyzji o przeprowadzce do ziemi obiecanej, zwanej Szwecją.