Trans-misja (2008)

Gunnar to przykładny ojciec średniozamożnej skandynawskiej rodziny. Na pierwszy rzut oka ma wszystko, czego zazwyczaj potrzeba do szczęścia. Wygodny dom z dużym ogródkiem, samochód i dobrej klasy sprzęt to stałe atrybuty jego konsumpcyjnego życia. I choć wydaje się, że Gunnar nie ma powodów do zmartwień, to jednak daleko mu do pełni samozadowolenia. W tym wygodnym i poukładanym świecie za pieniądze można kupić wszystko, ale wszechobecny brak duchowości na dłuższą metę staje się nie do zniesienia. Brak absolutu rodzi niepokój, a poczucie duchowego wypalenia powoduje wewnętrzne wyjałowienie. W konsekwencji nieodzowna okazuje się potrzeba zmiany. Gunnar decyduje się na wyjazd do pierwszego chrześcijańskiego klasztoru w Egipcie, gdzie chce odnaleźć zaginioną w sobie duchowość. To tutaj, w ciszy, skupieniu i spokoju, razem z ekipą filmową chce poczuć i zrozumieć pierwiastek boski.

Któregoś dnia podczas rodzinnego spotkania młody filmowiec Namir Abdel Messeeh ogląda wideokasetę z zarejestrowanym objawieniem maryjnym w egipskim Asjut. W przeciwieństwie do matki, która twierdzi, że widzi na ekranie Matkę Boską, chłopak pozostaje sceptyczny, jednak sam temat bardzo go intryguje. Wyrusza do rodzinnego kraju, by nakręcić dokument o fenomenie objawień, niezwykle ważnym dla tamtejszej mniejszości koptyjskiej. Będzie to doskonała okazja, by po piętnastu latach spotkać się ze swoją egipską rodziną, choć matka stanowczo nalega, by nie filmował nikogo z jej bliskich. Na miejscu sprawy komplikują się tak bardzo, że Namir będzie musiał zmienić swoje plany. Zwraca więc kamerę na siebie i swoich krewnych. W ubogiej wiosce zamieszkałej przez muzułmanów i chrześcijan znajduje prawdziwą inspirację dla swego filmu, który wychodząc od etnograficznej obserwacji, staje się bardzo osobistą podróżą, konfrontacją z własną tożsamością, a także ryzykowną próbą sił dla początkującego reżysera i jego relacji z dominującą matką.