Ken Park skupia się na kilku nastolatkach i ich udręczonym życiu domowym. Shawn wydaje się być najbardziej konwencjonalny. Tate przepełnia psychotyczna wściekłość; Claude jest zwykle nękany przez swojego brutalnego ojca i rozpieszczany, dość niewygodnie, przez jego matkę będącą w ogromnej ciąży. Peaches opiekuje się pobożnie religijnym ojcem, ale tęskni za wolnością. Wszystkie są raczej ciasne, a przynajmniej tak twierdzą. Ale spędzają ze sobą bardzo mało czasu i wydaje się, że żadne z nich nie wie zbyt wiele o swoim życiu rodzinnym. Ta dziwaczna dychotomia podkreśla ich wyobcowanie, wynik podmiejskiej nudy, nieodłącznego poczucia melodramatu nastolatka i niepokojącej natury ich środowiska domowego.