Mieszkańcy Beecham House, domu dla emerytowanych profesjonalnych muzyków, właśnie rozpoczęli próby do dorocznej gali na cześć urodzin kompozytora Giuseppe Verdiego. Ta gala jest ważniejsza niż inne lata, ponieważ dom może zostać zamknięty z powodu braku funduszy, jeśli nie będą w stanie zebrać wystarczającej ilości pieniędzy. Mimo że wszyscy pochodzą z muzycznego środowiska, mieszkańcy to zróżnicowana grupa, z kilkoma divami i divos wśród grona. Podczas gdy wciąż napalony Wilf Bond (Sir Billy Connolly) lamentuje nad starzeniem się, podczas gdy on nieustannie podrywa głównego lekarza domu, dr Lucy Cogan (Sheridan Smith), jego najlepszy przyjaciel Reggie Paget (Sir Tom Courtenay) akceptuje jego starzenie się i cieszy się życiem jego ostatnie lata w Beecham House. Ta przyjemność jest zagrożona wraz z przybyciem nowego mieszkańca, Jean Horton (Dame Maggie Smith), prawdopodobnie najsłynniejszego ze wszystkich mieszkańców oraz byłej partnerki i byłej żony Reggiego, której nie widział od 15 lat. Ich rozwód nie był polubowny i wynikał głównie z jej niewierności. Organizator gali, Cedric Livingston (Sir Michael Gambon), uważa, że ​​obecne problemy finansowe Beecham House zostałyby rozwiązane, gdyby Jean, Reggie, Wilf i współmieszkanka Cissy Robson (Pauline Collins) wykonali „Bella figlia dell’amore” z „Bella figlia dell'amore” Rigoletto” na gali, prawdopodobnie nagrali najbardziej znaną wersję piosenki. Istnieje wiele przeszkód do pokonania, aby nakłonić ich do wspólnego wykonania piosenki. Najpierw Reggie musi wybaczyć Jeanowi, który od dawna chciał się z nim osobiście pojednać. Po drugie, Jean przyrzekła sobie, że nigdy więcej nie będzie śpiewać od czasu przejścia na emeryturę, bojąc się upokorzenia związanego z zaprzestaniem śpiewania, tak jak robiła to w kwiecie wieku. I po trzecie, Cissy cierpi na wczesne stadia demencji, które mogą się pogorszyć do tego stopnia, że ​​nie będzie już wiedzieć, co się dzieje.