Flora to słoń cyrkowy, który nie potrafi już wykonywać swoich sztuczek. W noc przed planowaną eutanazją, czternastoletnia córka właściciela cyrku, Dawn, wykrada Florę z cyrku. Wszystko, co stoi między nimi a bezpieczeństwem rezerwatu słoni, to dwieście kilometrów lasów, jedna szalejąca rzeka, dwóch łowców słoni i strach, że tego nie zrobią.

Czy przyjaźń między dzieckiem, dorosłym, traktorem a kozą jest możliwa? Oczywiście, że tak! Szczególnie gdy chodzi o wspólną sprawę, którą jest dobro farmy i honor jej gospodarza. Traktorek Florek to opowieść nie tylko o tym, że na wsi nie ma nudy i jest to genialne miejsce na spędzenie wakacji, ale również o solidarności, współpracy oraz wzajemnej trosce. Dynamiczna i zabawna opowieść – na tle sielskiego krajobrazu – nie pozwalająca przestać się śmiać.

Opowieść o sile przyjaźni, która potrafi być tak wielka, że jest się w stanie poświęcić dla kogoś własne życie. Na taki gest zdobył się czujny i odpowiedzialny Traktorek Florek, który ocalił Gustawa – swojego ludzkiego kompana – przed uderzeniem opadającego drzewa. Jednak, jak pokazuje doświadczenie, jeśli przyjacielska więź jest naprawdę silna i szczera, to dostaje się drugą szansę i bliskie sercu osoby wracają. Gustaw wkłada świecę zapłonową Traktorka do innego pojazdu, który ożywa. Film uczy, że nigdy nie można tracić nadziei, bo los potrafi bardzo zaskoczyć.

Niekiedy może wydawać się, że nic nie jest w stanie zburzyć wiejskiej sielanki. Przyjaciele: Gustaw i Florek jak zawsze oddają się wiejskim zajęciom, pracy, zabawie i beztrosce. Jednak przyjazd tajemniczych przybyszy w garniturach burzy ich spokój. Kompani muszą połączyć siły żeby ocalić farmę, na którą mają chrapkę wielkomiejscy urzędnicy. To ludzie bez serca, którzy kierują się wyłącznie bezdusznymi przepisami. Wszyscy mieszkańcy farmy rozpoczynają zatem wielką mobilizację i obmyślają plan, który ma powstrzymać biurokratów. Piękna i uniwersalna opowieść o sile solidarności.

Prawdziwa historia Florence Foster Jenkins, legendarnej nowojorskiej dziedziczki i bywalczyni, która obsesyjnie realizowała swoje marzenie o zostaniu wielką śpiewaczką operową. Głos, który słyszała w swojej głowie, był piękny, ale dla wszystkich innych był to przezabawny okropny. Jej „mąż” i menedżer, St Clair Bayfield, arystokratyczny angielski aktor, był zdeterminowany, by chronić swoją ukochaną Florence przed prawdą. Ale kiedy Florence zdecydowała się dać publiczny koncert w Carnegie Hall w 1944 roku, St Clair wiedział, że stoi przed największym wyzwaniem.

Zamiast udać się do Arizony, aby znaleźć kolejną wielką historię w jej znakomitej karierze w jej stosunkowo młodym życiu, nowojorska dziennikarka śledcza Selena St. George udaje się do swojego rodzinnego miasta na małej wyspie niedaleko wybrzeża Jonesport w stanie Maine. faks od anonimowego nadawcy, że jej matka, Dolores Claiborne, jest jedynym podejrzanym o morderstwo jej bogatego pracodawcy od dwudziestu trzech lat, Very Donovan. Dolores, która przyjęła swoje panieńskie nazwisko po śmierci ojca Seleny, Joe St. George, zaczęła pracować jako jeden z domowników Very po tym, jak po odejściu Jacka Donovana przeprowadziła się na stałe do tego, co kiedyś było letnim domem Donovanów. Donovan mieszkała na pełny etat jako jej opiekunka, gdy Vera wymagała całodobowej opieki. Zatrudnienie Dolores, które miało na celu wyłącznie zaoszczędzenie pieniędzy na edukację Seleny, pomimo skąpej i nadmiernie szczególnej Very płaciło tylko grosze. Selena była odseparowana od Dolores przez piętnaście lat, kiedy Selena wyjechała do college'u w Vassar na pełne stypendium, wierząc, że nie tylko jej matka zabiła ojca, gdy miała trzynaście lat – śmierć ostatecznie okazała się przypadkowa – ale trauma, którą przeżyła z rąk mieszczan, którzy wierzyli w to samo w swoich często anonimowych drwinach. Selena wciąż cierpi emocjonalnie z powodu traumy, ucieka się do różnych sposobów samoleczenia. Detektyw John Mackey, który prowadził śledztwo, wierzył w to samo, ta sprawa była jedyną skazą w jego skądinąd doskonałej karierze. Prowadząc śledztwo w sprawie śmierci Very, najwyraźniej od osiemnastu lat martwi Dolores i już myśli, że gdyby mogła zabić Joego, równie dobrze mogłaby zabić Verę, z silnym ukrytym motywem poza pozornie otwarta niechęć, jaką oboje mieli do siebie w ich wzajemnym wołaniu. Gdy Dolores i Selena są zmuszone przenieść się z powrotem do tego, co w dużej mierze było zamkniętym domem św. lata temu, a tym samym to, co stało się z Verą, zakopało się głęboko w tych wspomnieniach w domu.

Od producenta wykonawczego The Walking Dead i producenta wykonawczego The X-Files, ta seria antologii ożywia podcast „Lore” Aarona Mahnke i odkrywa prawdziwe wydarzenia, które zrodziły nasze najmroczniejsze koszmary. Łącząc dramatyczne sceny, animację, archiwum i narrację, Lore ujawnia, jak nasze legendy horroru – takie jak wampiry, wilkołaki i porywacze ciał – są zakorzenione w prawdzie.

Przedstawiono dwie równoległe i pozornie niepowiązane ze sobą historie miłości. Historie, które rozgrywają się w odstępie około czterdziestu lat, każda skupia się na mężczyźnie, z jednym, według narratora obu opowieści, który wie, jak uprzywilejowane jest jego życie, ale wciąż nie jest do końca zadowolony, a drugi nie wie, jak trudne powinno być jego życie w ogólnej błogości. Pierwsza historia, która rozgrywa się w dużej mierze w dzisiejszym Montrealu, skupia się na czterdziestoletnim Antoine Godin, który najwyraźniej ma w życiu wszystko: pracę jako DJ, którą lubi, bezpieczeństwo finansowe dzięki temu, dobre zdrowie i miłość do ludzie wokół niego, w tym jego rodzice, dwie córki i jego dziewczyna Rose. Ale to, co wywołuje konflikt w jego emocjach, to jego związek z Carole, byłą żoną i matką ich dwóch córek. Antoine i Carole spędzili ze sobą dwadzieścia lat – byli nastoletnimi ukochanymi, którzy zawsze wierzyli, że będą razem – i prawdopodobnie nadal byliby małżeństwem, gdyby Rose nie pojawiła się w jego życiu. Ponieważ Antoine nadal kocha Carole, Carole nadal kocha Antoine i wierzy, że gdyby ona i Rose spotkali się w innych okolicznościach, byliby przyjaciółmi. Z drugiej strony, Rose czuje się zagrożona przywiązaniem Antoine'a do Carole, i to nie tylko ze względu na dziewczyny, i jako taka Carole może być przeszkodą dla Antoine'a i Rose, aby kiedykolwiek się pobrali. Druga historia, która ma miejsce głównie w Paryżu w 1969 roku, koncentruje się na siedmioletnim Laurencie Brunecie, który ma zespół Downa. Życie Laurenta powinno być trudne z powodu samotnego rodzica z rodziny robotniczej, ponieważ jego ojciec porzucił rodzinę, nie mogąc poradzić sobie z myślą o posiadaniu niepełnosprawnego dziecka, ale jego matka fryzjerka, Jacqueline, zrobiła wszystko, co w jej mocy, nie tylko, aby pokazać Laurentowi, że kocha go całym sercem, ale aby zapewnić mu jak najnormalniejsze dzieciństwo, a nie takie, w którym jest postrzegany jako „specjalny” z powodu jego zespołu Downa. Sytuacja może się zmienić wraz z pojawieniem się w ich życiu Véronique, nowej uczennicy w klasie Laurenta, która również ma zespół Downa. Laurent i Véro nawiązują ze sobą szczególną więź, którzy chcą spędzać razem cały czas i nie mogą zrozumieć, dlaczego nie mogą. To Carole z pogranicza samobójstwa (z powodu rozpadu jej małżeństwa) może znaleźć związek między tymi dwiema historiami, próbując zrozumieć niektóre powracające sny, które ma.