Candy Montgomery i Betty Gore miały wiele wspólnego: śpiewały razem w chórze kościelnym metodystów, ich córki były najlepszymi przyjaciółkami, a ich mężowie mieli dobrą pracę w firmach technologicznych na przedmieściach północnego Dallas, znanych jako Silicon Prairie. Ale pod spokojną powierzchnią ich pozornie doskonałego życia obie kobiety gotowały się z niewypowiedzianą frustracją i niewypowiedzianymi pragnieniami.

Giles De'Ath (Sir John Hurt), wdowiec, nadęty brytyjski pisarz, zostaje pewnego dnia zamknięty w swoim domu i postanawia obejrzeć adaptację EM Forstera w lokalnym kinie, aby zabić czas. Przez pomyłkę trafia do niewłaściwego kina, a gdy już ma wyjść z dziecięcego amerykańskiego filmu, zauważa młodego aktora, który od razu trafia w jego gust. Stamtąd wyruszamy w podróż z Gilesem, gdy jego obsesja na punkcie przeciętnego młodego aktora przechodzi od lekkiego zainteresowania do prawdziwej obsesji. Ta ewolucja ostatecznie prowadzi go do Chesterton na Long Island, domu aktora. Jego cudowne spotkanie z chłopcem w pewnym sensie przesuwa emocjonalny próg powściągliwego Brytyjczyka ponad szczyt.

Opowieść rozgrywa się w Londynie, na początku XX wieku. Uboga Kate Croy (Helena Bonham Carter), której ojciec z powodu uwielbienia trunków nie śmierdzi groszem, po śmierci matki trafia pod opiekę bogatej ciotki Maude (Charlotte Rampling). Ciotka widzi dla niej tylko jedną przyszłość - małżeństwo z majętnym lordem Markiem. Tymczasem dziewczyna kocha z wzajemnością równie ubogiego jak ona dziennikarza Mertona Denshera (Linus Roache). Młodzi zaręczają się w sekrecie, ale nie mają widoków na szczęśliwą przyszłość. Przełomem okazuje się poznanie Amerykanki Millie Theale (Alison Elliott), bogatej dziedziczki, która przyjechała do Europy zobaczyć zabytki i zaznać miłości, zanim śmiertelne żniwo zbierze choroba, na którą cierpi. Kate wraz z Mertonem planują intrygę i podążają za nią do Wenecji. Czy uda się doprowadzić do tego, by Millie zakochała się w dziennikarzu na tyle, by zostać jego żoną?