W 1958 roku w Kenii Robin Cavendish (Andrew Garfield) zachorował na polio w wieku dwudziestu ośmiu lat, niedługo po spotkaniu i poślubieniu swojej żony Diany (Claire Foy). Sparaliżowany od szyi w dół i niezdolny do oddychania bez pomocy respiratora, ma tylko trzy miesiące życia. Jest repatriowany do Wielkiej Brytanii. Początkowo jest przygnębiony, nie chce widzieć swojej żony ani nowonarodzonego syna, Jonathana, i pragnie zostać usunięty z podtrzymywania życia. Jednak Diana jest wytrwała i powoli poprawia się jego samopoczucie. Kiedy Diana uświadamia sobie, że może zapewnić mu codzienną opiekę i sugeruje, aby przenieśli Robina i respirator do domu, Robin znacznie się rozjaśnia. Pomimo usilnych sprzeciwów administratora szpitala, dr. Entwistle'a (Jonathan Hyde) (który mówi Dianie, że umrze, jeśli bez respiratora przez dwie minuty) i z pomocą kilku innych lekarzy i pielęgniarek, Robin zostaje przywieziony do domu i spotyka się jego syn.
