Piękny letni dzień. Ogród. Taras. Kobieta i mężczyzna siedzą przy stole pod drzewami, przy delikatnym letnim wietrze. W oddali, na rozległej równinie, sylwetka Paryża. Rozpoczyna się rozmowa: pytania i odpowiedzi między kobietą a mężczyzną. Zajmuje się doświadczeniami seksualnymi, dzieciństwem, wspomnieniami, esencją lata i różnicą między mężczyznami a kobietami. Obrazuje zarówno kobiecą perspektywę, jak i męską percepcję. W tle, w domu wychodzącym na taras, na kobiecie i mężczyźnie: pisarzu w trakcie wyobrażania sobie tego dialogu i zapisywania go na maszynie. Czy jest na odwrót? Czy to możliwe, że ci dwaj bohaterowie mówią mu, co zapisuje na papierze: długi, końcowy dialog między mężczyzną a kobietą?