ROMA to barwny portret konfliktów rodzinnych i społecznej hierarchii pośród politycznego chaosu, opowiadający historię młodych służących pochodzących z indiańskiego ludu Misteków. Cleo (Yalitza Aparicio) i Adela (Nancy García García) pracują dla niedużej rodziny w zamieszkiwanej przez klasę średnią dzielnicy Meksyku Romie. Pani domu, matka czwórki dzieci Sofia (Marina de Tavira) usiłuje uporać się z przedłużającą się nieobecnością męża, natomiast Cleo musi stawić czoło druzgocącej prawdzie. Czy zacznie przez to zaniedbywać dzieci Sofii, które kocha jak własne? Starając się nadać nowy sens miłości i poczuciu solidarności w kontekście hierarchii społecznej, gdzie klasa i rasa są ze sobą pokrętnie splecione, Cleo i Sofia po cichu zmagają się ze zmianami przenikającymi ich rodzinny dom w kraju, w którym dochodzi do starć między wspieraną przez rząd milicją a demonstrującymi studentami.

Zbierając się duchem ze swoim łubinowym rodzeństwem przez nieprzenikniony, zaczarowany las 1650 Kilkenny, młoda wilczyca, Mebh, obawia się, że kruchy traktat między ludźmi a jej stadem zostanie złamany. Zmartwiona niewyjaśnionym zniknięciem matki i szybkim zmniejszaniem się jej naturalnego środowiska, zdziczała Mebh niechętnie nawiązuje przyjaźń ze zbuntowaną Robyn o jasnych oczach, nie wiedząc, że jej ojciec, Bill Goodfellowe, jest wielkim angielskim łowcą wilków. Teraz, wyznaczony przez zaciekle pobożnego, nienawidzącego wilków Lorda Protektora, Bill ma dwa krótkie dni na wykorzenienie groźby wilków i oczyszczenie sąsiednich lasów, ostatniej twierdzy zła, z dzikich bestii. Ale wolna duchem Robyn tęskni za wolnością i po raz pierwszy od dłuższego czasu czuje, że żyje. Czy może mieć to, co najlepsze z obu światów?

Samotnik Clarence Worley zafascynowany jest światem kina i komiksów. Jego życiem kieruje duch Elvisa Presleya. Pewnego dnia spotyka dziewczynę - Alabamę, w której zakochuje się od pierwszego wejrzenia i to z wzajemnością. Niestety czekają ich nie lada kłopoty.

Po śmierci bogatego pana Dashwooda (Tom Wilkinson) cały jego majątek przechodzi na syna Johna (James Fleet), który obiecał zaopiekować się rodziną, ale jego chciwa żona Fanny (Harriet Walter) zabiera go z hojności, więc wdowa dostaje skromną emeryturę, co zmusza ją do przeprowadzki z trzema córkami do taniej wiejskiej chaty. Są ciepło witani przez miejscową szlachtę. Najstarsza córka Elinor (Dame Emma Thompson), rozsądna i odpowiedzialna, nagle żywi romantyczne nadzieje po spotkaniu z czarującym, uprzejmym, mało ambitnym bratem Fanny, Edwardem Ferrarsem (Hugh Grant), jedyną osobą, która zdobyła zaufanie jej siostry Margaret (Emilie François), która marzy o dość parafia, ale wydaje się, że poddaje się swojej dominującej matce. Romantyczna, impulsywna druga córka Marianne (Kate Winslet) zostaje natychmiast oczarowana, gdy zostaje uratowana po niezdarnym upadku przez przystojnego konnego lekarza Johna Willoughby'ego (Greg Wise) i zwraca na siebie uwagę weterana kolonialnych Indii, pułkownika Brandona (Alan Rickman).

Czterdziestoparoletnia Pascaline wraz ze swoim bratem Angelo prowadzi niewielką restaurację. Zwijają się jak w ukropie, przygotowując uroczystą kolację walentynkową. Nie mają pojęcia, jak wyjątkowy wieczór ich czeka. Atmosfera w knajpie zmienia się tak szybko jak serwowane przez gospodarzy wystawne i smakowite dania. Każda z osób odwiedzających tego dnia "Brasserie Romantiek" zmaga się z innymi emocjami: złość, żal, zazdrość, smutek, szczęście, napięcie seksualne… Wystarczy przenieść się o dwa metry do innego stolika i zajrzeć do innego talerza, by skosztować czegoś innego i całkowicie zmienić smak. Słodko-gorzki film o ludziach i ich próbach radzenia sobie z problemami, które nigdy nie uwierają tak mocno jak w walentynkowy wieczór.

Film skupia się na zakończonej sukcesem walce Romana Polańskiego o uniknięcie ekstradycji do USA w 2010 roku.

Film, którego akcja osadzona jest  w epoce wiktoriańskiej, z czołówką angielskich aktorów w obsadzie (Jonathan Pryce, Hugh Dancy, Rupert Everett, Maggie Gyllenhaal) opowiada historię młodego lekarza - idealisty, Mortimera Granville’a (Dancy), który usunięty ze szpitala za zbyt postępowe poglądy na higienę, znajduje posadę u wybitnego londyńskiego specjalisty chorób kobiecych (Pryce). Jego zadaniem jest leczyć kobiety z tytułowej histerii, stosując masaż relaksujący, doprowadzający je do „paroksyzmów skurczy”, który w efekcie przynosi im odprężenie (dziś nazwalibyśmy to orgazmem). Zakochuje się w córce swego szefa (Maggie Gyllenhaal), wyzwolonej sufrażystce i idealistce.

„Roman Polański: moje życie” to wyjątkowy film, spowiedź artysty, człowieka wrażliwego i pełnego skrajnych często emocji, które nagromadziły się podczas barwnego i złożonego życia. Polański, przebywając w areszcie domowym w Szwajcarii, zaprosił do domu w Gstaad swojego przyjaciela. Ich wielogodzinne rozmowy to próba odbudowania pewnego świata, przywołania wspomnień, zdarzeń, bolesnych, trudnych przeżyć. W ten sposób powstał niezwykły filmowy portret, który nikogo nie pozostawi obojętnym. Reżyser wraca w nim do miejsc, ludzi i uczuć, których już nie ma, a które złożyły się na to kim jest i gdzie jest dziś: przywołuje czas wojny, kreśli obraz rodziców, opowiada o tragicznych wydarzeniach w USA, pracy za granicą i kobietach swojego życia. Mówi w nim o rzeczach, o których mało kto odważyłby się powiedzieć przed kamerą i robi to w sposób niezwykle poruszający i wzruszający.

Plemię kulturystycznych Barbarzyńców cieszy się w krainie Wszechściemia sławą niepokonanych wojowników. Jednak pewnego dnia, wskutek zdradzieckiej intrygi, prawie wszyscy bitni pakerzy trafiają do niewoli okrutnego księcia Zamordora, chorobliwie napalonego na władzę nad światem. Prawie czyni wielką różnicę. Obdarzony wąskimi barami i szerokim uśmiechem Roman (Maciej Stuhr), wieczny przedmiot kpin współplemieńców, pozostał na wolności i musi zebrać w sobie nadludzką odwagę, aby ruszyć z odsieczą uwięzionym barbarzyńcom. W pełnej przygód i humoru wyprawie herosowi z przypadku towarzyszyć będą Wrzaskier (Czesław Mozil) - bard zdolny do wszystkiego (poza śpiewaniem), Ksenia (Anna Mucha) - dziewica-wojowniczka, która świetnie radzi sobie z każdym orężem oraz wiedziony proroczymi wizjami elf-niedorajda Lameras. Drużyna Śmieszenia stawi czoło grającemu o tron Wszechściemia Zamordorowi i jego wiernemu słudze - generałowi Szauronowi.

Rok 1977. Roman Polański, który po sukcesie filmów "Chinatown" i "Dziecko Rosemary" ma u stóp cały filmowy świat, zostaje aresztowany w Los Angeles. Oskarża się go o uprawianie seksu z 13-letnią dziewczynką. Reżyser staje się ofiarą bezprecedensowego w dziejach Hollywood medialnego spektaklu. Brukowce oskarżają go o organizowanie satanistycznych orgii. Akt oskarżenia prezentuje 37-letni członek kongregacji mormońskiej. Sędzia przed ogłoszeniem wyroku zwierza się znajomemu, że "da popalić temu polskiemu sukinsynowi". Polański ucieka ze Stanów w dniu ogłoszenia wyroku, łamiąc zasady zwolnienia warunkowego. Nie wraca tam już nigdy. W 2003 roku Oscara za film "Pianista" odbiera w jego imieniu Adrien Brody. Marina Zenovich poświęciła pięć lat życia na rozjaśnienie mroków tamtego procesu. Powstał film fascynujący, wyciągający na światło dzienne nieznane wcześniej fakty. Pojawiają się w nim ludzie, którzy nigdy dotąd nie wypowiadali się w tej sprawie. Dla części z nich jest to okazja, by zadośćuczynić Polańskiemu – po latach wydaje się, że cała historia była wielkim błędem amerykańskiego sądownictwa. Dość szybko okazało się, że proces był skandaliczną mieszanką uprzedzeń, niepohamowanych ambicji i chęci zaspokojenia społecznej żądzy odwetu na przybyszu znikąd, który w kilka lat podbił Fabrykę Snów. Sędziowie nie byli lepsi od oskarżonego – sędzia Laurence Rittenband zmieniał narzeczone jak rękawiczki, gustując zwłaszcza w tych młodszych o kilkadziesiąt lat. Uwielbiał prowadzić sprawy gwiazd – wcześniej rozwodził Elvisa Presleya, ustanawiał ojcostwo Cary'ego Granta. Dopytywał się dziennikarzy śledczych, jaki powinien wydać wyrok. Część amerykańskich mediów postrzegała Polańskiego jako "dziwacznego karła mówiącego ze śmiesznym akcentem". Podczas gdy dla europejskich dziennikarzy był wielkim artystą, który padł ofiarą purytańskiej moralności i hipokryzji, dla ich kolegów zza oceanu stał się obcym, któremu należało dać nauczkę. Reżyserka, umiejętnie wplatając w narrację fragmenty filmów Polańskiego, udowadnia, że ci, którzy go sądzili, brali fikcję za rzeczywistość. W ich oczach to on był diabłem gwałcącym Mię Farrow w filmie "Dziecko Rosemary". Jeden z nich zauważa, że w każdym z jego filmów występuje kąpiąca się kobieta i dybiący na nią mężczyzna. W realnym świecie było nie inaczej – wszak oskarżony dopadł swoją ofiarę w jacuzzi…

Współczesna Kalifornia być może leży tysiące kilometrów od Anglii, być może jest też oddalona w czasie od epoki opisywanej w książkach Jane Austen, ale niektóre rzeczy nigdy się nie zmieniają. Ludzie stale są pochłonięci kwestami związanymi z małżeństwem, przyjaźnią, romantycznymi perypetiami, normami i pozycją społeczną, podobnie jak miało to miejsce na przełomie opisywanego przez brytyjską pisarkę XVIII i XIX wieku. Film "Rozważni i romantyczni: klub miłosników Jane Austen" opowiada o życiu grupy przyjaciół, przez właśnie pryzmat literackiej bohaterki. Sześcioro członków klubu czytelniczego, sześć książek Jane Austen, sześć splecionych ze sobą wątków rozgrywających się w ciągu sześciu miesięcy, a to wszystko w scenerii żyjącego w szalonym tempie miasta Sacramento. I o ile rozgrywające się współcześnie historie nigdy nie są dokładnym odzwierciedleniem wątków Austen, to jednak nasi bohaterowie mogą odnaleźć echa swoich problemów i perypetii właśnie w powieściach tej autorki, powieściach pełnych uniwersalnych celnych obserwacji i prawd o ludzkim życiu. Film zrealizowany na podstawie znanej książki "Klub miłośników Jane Austen".

"Komedia romantyczna" to historia wrażliwej Julii Jones (Alyson Hannigan), która spotkała wreszcie swojego księcia z bajki, Brytyjczyka Granta (Adam Campbell). Lecz zanim będą mogli wyprawić Swoje Wielkie Greckie Wesele i Powiedzieć Tak, będą musieli Poznać Swoich Rodziców, a także zmierzyć się z piękną przyjaciółką Granta - Andy (Sophie Monk), która nie może pogodzić się z tym, że Jej Chłopak Się Żeni. Film ten to parodia znanych i lubianych filmów, przede wszystkim komedii romantycznych.

Nick i Kitty Murder są żonatymi nowojorczykami z klasy robotniczej w średnim wieku. Kitty przyłapuje Nicka na niedyskrecji, gdy znajduje wiersz miłosny, wychwalający zalety jednej konkretnej części ciała, napisał Nick do swojej kochanki, Tuli. Wiersz jest dla Kitty ostatnią kroplą w związku z ich małżeństwem. Kitty ma wsparcie ich trzech dorosłych córek - biologicznych lub innych - jej kuzyna Bo, jej pastora i innych w kościele. Pomagają jej między innymi w odnalezieniu i tym samym rozprawieniu się z nieznaną Tulą oraz spojrzeniu wstecz, czy popełniła błąd wybierając Nicka zamiast swojej pierwszej miłości. Z drugiej strony Nick zwraca się do swojego współpracownika Angelo i lokalnego policjanta/byłego wojskowego o radę, o którą też nie prosił jego twarda gadająca matka. Nick nadal ma Tulę, szczerą sprzedawczynię z północnoangielskiego sex shopu, która naprawdę kocha części ciała Nicka, tak jak on kocha jej. Niewielki dystans emocjonalny może zapewnić Nickowi i Kitty najlepszą perspektywę tego, co przyniesie ich przyszłość.

Idąc do miasta Ashby Wake, włóczęga Cassie zostaje potrącona przez samochód prowadzony przez Marion Kirkman i traci pamięć. Marion zaprasza Cassie do pozostania z rodziną w jej wielkim, starym domu, podczas rekonwalescencji po traumie. Cassie bardzo zbliża się do Michaela, młodego syna męża Marion, Simona Kirkmana. Prowadzi badania nad niedawno odkrytym zakopanym kościołem z I wieku, z obrazami ukrzyżowania Jezusa i obserwującymi go wieloma anonimowymi osobami. Cassie zaczyna mieć wizje i przeczucia u niektórych miejscowych i postanawia zbadać dziwnego i paskudnego mechanika Fredericka Michaela Argyle'a. Jej odkrycia dotyczące tego, kim ona jest i tajemnica związana z mieszkańcami i miastem, zaskakują ją.

Ekranizacja powieści Grahama Greene'a. Londyn, 1944. Bomba trafia w dom, w którym mieszka pisarz Maurice Bendrix. Maurice nie może pojąć, dlaczego właśnie tego dnia, kiedy niemal cudownie ocalał, porzuca go kochanka Sarah. Okazja wyjaśnienia zagadki pojawia się 2 lata później, gdy mąż Sarah, zwierza się Maurice'owi, że niepokoi go dziwne zachowanie żony.

Mort Rifkin, rozczarowany nowojorski krytyk filmowy i wiecznie pozbawiony inspiracji powieściopisarz, niechętnie pojawia się na dorocznym Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Sebastián jako jeden z plusów swojej eleganckiej, odnoszącej sukcesy żony Sue, rzecznika prasowego. jako jej plus jeden. Ma pełne ręce roboty, organizując grafik swojego wyniosłego francuskiego protegowanego Philippe'a, więc neurotyczny Mort spędza czas włócząc się po malowniczym kurorcie i próbując zaprzyjaźnić się z miejscowym kardiologiem, dr Jo Rojas, przekonanym, że nie robią tego. filmy jak kiedyś. Jednak serce chce tego, czego chce, a kiedy ponownie wyobraża sobie dzieło wielkich europejskich mistrzów – takich jak François Truffaut, Ingmar Bergman, Jean-Luc Godard, Federico Fellini i Luis Buñuel – czarno-i-Morta ożywają białe sny celuloidowe. Czy życie na Festiwalu Rifkina może znów stać się ekscytujące?

Samotna matka i żonaty mężczyzna wchodzą w romans, rozumiejąc, że ich związek jest czysto seksualny. Chociaż zgadzają się, że związek nie ma przyszłości, coraz bardziej wciągają ich w swoje towarzystwo.