Schyłek lata, 1942 roku. Żołnierze batalionu szturmowego Wermachtu, Fritz Reiser (Dominique Horwitz) i Manfred Rohleder (Jochen Nickel) odpoczywają na Riwierze Włoskiej po trudach kampanii zbrojnej w Afryce. Urlop nie trwa jednak długo i batalion zostaje przerzucony na front wschodni. Porucznik Hans von Witzland (Thomas Kretschmann) informuje żołnierzy, że będą walczyć o zdobycie Stalingradu. Większość obawia się rosyjskiej zimy, ale hitlerowska propaganda twierdzi, że opór obrońców miasta zostanie złamany w kilka dni. Pierwszy szturm na Stalingrad okazuje się niezwykle krwawym przedsięwzięciem. W przepełnionym lazarecie Reiser i Rohleder wymuszają na poruczniku Witzlandzie, aby w pierwszej kolejności został opatrzony ciężko ranny kolega. Za to wykroczenie kapitan Haller (Dieter Okras) przenosi ich do karnego batalionu. Nastaje zima. Żołnierze 6-tej Armii generała Friedricha von Paulusa bezskutecznie usiłują przełamać obronę Stalingradu. Porucznik Witzland spostrzega, że zdobycie miasta nie jest ani militarną, ani strategiczną koniecznością, lecz czysto prestiżowym, politycznym przedsięwzięciem.

Sierpień 1942. Niemiecki pluton saperów odpoczywa we Włoszech po walkach w Afryce Północnej. Ich porucznik został ciężko ranny w walkach, a dowództwo objął właśnie nowy, zielony dowódca plutonu, por. Hans van Witzland. Pluton ma wkrótce zostać dołączony do elitarnej jednostki i wysłany w miejsce, które jest synonimem rzezi i zniszczenia na masową skalę. Operacja, która stanowiła punkt zwrotny II wojny światowej. Stalingrad.