10 (2005)

Czterdziestodwuletni słynny kompozytor i dramaturg George Webber (Dudley Moore) przechodzi kryzys wieku średniego. Poważnie spotyka się z trzydziestoośmioletnią aktorką i piosenkarką Samanthą Taylor (Dame Julie Andrews), którą kocha, chociaż przyznaje, że ich związek jest bardziej intelektualny niż emocjonalny. Ona z kolei go kocha, mimo że ledwo toleruje jego często infantylne zachowanie. To zachowanie obejmuje szpiegowanie kontaktów seksualnych sąsiada z szeroką gamą kobiet, szpiegowanie, o którym sąsiad wie, ponieważ sam to robi. Pewnego dnia, jadąc samochodem, George zauważa młodą kobietę, która jego zdaniem jest najpiękniejszą istotą, jaką kiedykolwiek widział – „jedenaście” na dziesiątej skali, dziesiątki, które, jak sądził, nie istniały przed nią. Poza faktem, że jest prawdopodobnie o połowę młodsza, problem z zauroczeniem George'a polega na tym, że właśnie wybiera się na własny ślub. Relacja George'a i Sama zostaje zakłócona przez kłótnię, którą dodatkowo pogarsza seria nieporozumień. W związku z tym George postanawia z całą energią ścigać kobietę swoich marzeń. Dowiaduje się, że nazywa się Jenny Miles, obecnie poślubiła Jenny Hanley (Bo Derek) i jest w stanie podążać za nią do meksykańskiego kurortu, gdzie ona i jej mąż David Hanley (Sam J. Jones) spędzają miesiąc miodowy. W pogoni za Jenny, spotkaniu z samotną kobietą o imieniu Mary Lewis (Dee Wallace), która spędza wakacje w kurorcie, oraz rozmowach z homoseksualnym autorem tekstów Hugh (Robert Webber) na temat jego związku ze znacznie młodszym mężem, zdobywcą trofeum, Larrym ( Walter George Alton), George może uzyskać jaśniejszy obraz tego, co robi w Meksyku i co naprawdę czuje do Sama.