A teraz coś z zupełnie innej beczki (1971)

Monty Python wykorzystał tę kolekcję szkiców z pierwszego i drugiego serialu telewizyjnego (przepakowanych i ponownie wystawionych), aby przebić się na rynek amerykański. Hazard, ale udany. Wszyscy wielcy są tutaj – Parrot Sketch, Dirty Fork, Hell's Grannies, Fresh Fruit Self Defence, Marriage Guidance – i wiele więcej. Animowane linki, stworzone specjalnie na potrzeby filmu, są zabawne i dobrze skomponowane, a nowe wersje Killer Cars i fabuła Spotu są doskonałe. W wielu przypadkach filmowe wersje szkiców przyćmiewają te z serialu telewizyjnego i są bardziej zapadające w pamięć, szczególnie te, które pojawiły się po raz pierwszy w 1. serii. To bardzo dobre wprowadzenie do zespołu i mocne przypomnienie ich wczesnej pracy dla BBC.

„A teraz za coś zupełnie innego” to pokaz komedii, która definiuje Latający Cyrk Monty Pythona. Klasyczna komedia BBC ma ogromną rzeszę fanów na całym świecie dzięki unikalnemu wykorzystaniu surrealistycznego humoru. Ten film jest zbiorem najlepszych filmów Pythonów z ich pierwszych dwóch sezonów, w tym takich klasyków jak „Pieśń drwala” i „Szkic martwej papugi”. Jednym z najlepszych elementów „Monty Pythona” były przyciągające wzrok animacje Terry'ego Gilliama. Ten film jest bogaty w jego grafikę, w tym zwariowaną parodię filmu B „Zabójcze samochody”. Jest to film, który powinni zobaczyć wszyscy fani Pythona, a neofici powinni go wykorzystać jako wprowadzenie.

Ich pierwszy film „A teraz za coś zupełnie innego” miał na celu wprowadzenie grupy i jej humoru na rynek amerykański. To były tylko ich najlepsze i najgłupsze skecze z pierwszych dwóch sezonów brytyjskiego serialu telewizyjnego Latający cyrk Monty Pythona z telewizji BBC. Przez to nie ma tutaj prawdziwej, systematycznej narracji, w przeciwieństwie do ich późniejszych wysiłków w „Świętym Graalu” i „Życiu Briana”. Składa się z wyboru pojedynczych skeczy, które były w większości zabawne, mimo że dwa lub trzy zabrakło, ale porusza się szybko, że wpadasz w komiczny bezczelny i wręcz bezsensowny humor, który mnie głównie skręcał. Tam pociągająca śmieszność ryczy głupotą, ale robi się to z poważną miną, przez co jest jeszcze weselej. Wiele z tego żartuje własnym kosztem, ale też kpi z poprawności politycznej i amerykanizmu. Byli tak sprytni w sposobie, w jaki to zorganizowali, i nadal dobrze się prezentuje. Ale szybkie ostrzeżenie, że ich humor to nabyty gust, to na pewno. Niektóre z tych ambitnych skeczy i segmentów to prawdziwa piłka, począwszy od piosenki drwala, Martwej papugi, durnia roku z wyższej klasy, zabójczych samochodów, szantażu, węgierskiego w sklepie z papierosami, poskramiacza lwów i wielu innych. Moją ulubioną częścią będzie zapisanie się na wyprawę Mountaineer. Przez cały film przewijają się oszałamiające i ostatecznie pomysłowe kreskówki Terry'ego Gilliama, które przyciągają wzrok i wyobraźnię. Animacja jest na wysokim poziomie i nadaje zupełnie nowy wymiar głupstwu! Widać było to oko do szczegółów, kiedy reżyserował takie filmy jak „Brazylia” i „Strach i odraza w Las Vegas”. Chłopcy zaangażowani w to John Cleese, Terry Jones, Eric Idle, Graham Chapman, Michael Palin i Terry Gilliam są niczym innym, jak zabawą we wszystkim, co postanowią wymyślić, dając nam naprawdę dobry śmiech. Ten przełomowy zespół komediowy jest zawsze zachwycający. Obowiązkowa pozycja dla każdego fana, choć wątpię, żeby jeszcze tego nie widział.