Attenberg (2010)

Zamiast udać się do Arizony, aby znaleźć kolejną wielką historię w jej znakomitej karierze w jej stosunkowo młodym życiu, nowojorska dziennikarka śledcza Selena St. George udaje się do swojego rodzinnego miasta na małej wyspie niedaleko wybrzeża Jonesport w stanie Maine. faks od anonimowego nadawcy, że jej matka, Dolores Claiborne, jest jedynym podejrzanym o morderstwo jej bogatego pracodawcy od dwudziestu trzech lat, Very Donovan. Dolores, która przyjęła swoje panieńskie nazwisko po śmierci ojca Seleny, Joe St. George, zaczęła pracować jako jeden z domowników Very po tym, jak po odejściu Jacka Donovana przeprowadziła się na stałe do tego, co kiedyś było letnim domem Donovanów. Donovan mieszkała na pełny etat jako jej opiekunka, gdy Vera wymagała całodobowej opieki. Zatrudnienie Dolores, które miało na celu wyłącznie zaoszczędzenie pieniędzy na edukację Seleny, pomimo skąpej i nadmiernie szczególnej Very płaciło tylko grosze. Selena była odseparowana od Dolores przez piętnaście lat, kiedy Selena wyjechała do college'u w Vassar na pełne stypendium, wierząc, że nie tylko jej matka zabiła ojca, gdy miała trzynaście lat – śmierć ostatecznie okazała się przypadkowa – ale trauma, którą przeżyła z rąk mieszczan, którzy wierzyli w to samo w swoich często anonimowych drwinach. Selena wciąż cierpi emocjonalnie z powodu traumy, ucieka się do różnych sposobów samoleczenia. Detektyw John Mackey, który prowadził śledztwo, wierzył w to samo, ta sprawa była jedyną skazą w jego skądinąd doskonałej karierze. Prowadząc śledztwo w sprawie śmierci Very, najwyraźniej od osiemnastu lat martwi Dolores i już myśli, że gdyby mogła zabić Joego, równie dobrze mogłaby zabić Verę, z silnym ukrytym motywem poza pozornie otwarta niechęć, jaką oboje mieli do siebie w ich wzajemnym wołaniu. Gdy Dolores i Selena są zmuszone przenieść się z powrotem do tego, co w dużej mierze było zamkniętym domem św. lata temu, a tym samym to, co stało się z Verą, zakopało się głęboko w tych wspomnieniach w domu.

Kurosawa opowiada tu historię bogatego właściciela fabryki Gondo. W momencie, kiedy ma on zainwestować majątek całego swojego życia, zostaje telefonicznie poinformowany o porwaniu syna. Suma, którą ma zapłacić w zamian za jego uwolnienie jest praktycznie równa tej, którą chciał zainwestować. Gondo staje przed dylematem moralnym, bowiem okazuje się, że porwano nie jego syna, lecz dziecko jego szofera. Policja wpada na trop kidnapera...

Wstrząsający zapis zbrodni jakiej dokonali dwaj młodzi chłopcy (12 i 22 lat), dopuszczając się zabójstwa własnej matki. Film pokazuje okres 12 m-cy  przed ich aresztowaniem, zwłaszcza kilka ostatnich dni i czas śledztwa aż do zatrzymania przez Policję. Autor nie skupia się na wątku sensacyjnym, lecz stara się skoncentrować na warstwie psychologicznej, odtwarzając atmosferę domu rodzinnego, portrety psychologiczne braci i ich matki- przyszłej ofiary... W tle widzimy środowisko, w którym żyła ta na wskroś zwyczajna, skromna rodzina. Nic nie wskazywało, że dojdzie do tragedii. Nie będzie w tym filmie epatowania okrucieństwem, ani brutalnej dosłowności, mimo to autor nie rezygnuje ze środków artystycznych, jakimi posługuje się kino sensacyjno- kryminalne. Scenariusz filmu oparty jest na faktach.