Krwawy diament (2006)

Ponieważ w kolumnie negatywnej jest bardzo niewiele, pozwólcie, że najpierw odejdę od tego: „Blood Diamond” może słusznie zostać oskarżony o „zespół krwawiącego serca” (więcej o tym za chwilę), ma kilka drobnych problemów z stymulacją i wydaje się niepewny co do jak zakończyć. Wybrane przez nich zakończenie za bardzo wydłuża film, wydaje się wymuszone i jest doczepione. Bardziej naturalne zakończenie znajduje się na zboczu góry - dowiesz się, co mam na myśli, kiedy to zobaczysz. To powiedziawszy, pozytywy są znacznie większe, a ten film pokazał dwa imponujące występy. Djimon Hounsou jest niesamowity i byłbym zdziwiony, gdyby nie został wzięty pod uwagę w czasie Oscara. Po drugie, chociaż wcześniej nie miałem do niego cierpliwości, w tym roku Leonardo DiCaprio naprawdę zrobił na mnie wrażenie. Z jego występami w „Departed”, a teraz w „Blood Diamond”, myślę, że muszę ponownie ocenić moje własne uprzedzenia wobec niego. Staję się fanem. Niektóre z wczesnych recenzji, które czytałem, przedstawiały „Blood Diamond” jako histeryczny raj dla lewicowców. Sugerują, że sytuacja diamentów konfliktu została przesadzona i całkowicie zniekształcona. Nie wiem, czy tak jest. Film jest przekonującym argumentem, ale nie opieram swoich politycznych i ekonomicznych decyzji na filmach, które oglądam. Moim zainteresowaniem tutaj było zobaczyć, jak postacie zareagują na przeciwności losu i straszną, przerażająco mroczną sytuację. Program polityczny filmu nie jest tak przesadnie bombastyczny, jak się obawiałem. To film, który, choć zaniepokojony sytuacją polityczną w Afryce, skupia się bardziej na tym, jak obsesyjne poszukiwanie dużego, rzadkiego różowego diamentu pochłania tych, którzy zbytnio się do niego zbliżą. DiCaprio jest doskonały jako rodezjanin (opis JEGO) najemnik i handlarz bronią pracujący w Sierra Leone. Hounsou jest rybakiem, który zostaje wciągnięty w szalejącą wokół niego wojnę domową i odkrywa różowy diament, który może uratować lub zniszczyć zarówno jego, jak i jego rodzinę. Jennifer Connelly gra dziennikarkę, która próbuje dowiedzieć się, czy wielka międzynarodowa firma diamentowa świadomie poszukuje spornych diamentów. Jennifer Connelly wydaje się, że najgorsze z dialogów. Kiedy mówi się, że Amerykanie są częściowo winni diamentów z konfliktu, odpowiada, że ​​„nie wszystkie dziewczyny chcą ślubu z fantazji”. To sprawia, że ​​w najlepszym razie wygląda na naiwną, a w najgorszym głupią. Generalnie udaje jej się uratować postać przed którymkolwiek z tych losów, a także udaje jej się uniknąć obłudy, gdy ma do czynienia z niektórymi bardziej elastycznymi moralnie postaciami. Hounsou jest wspaniały, a desperacja w jego postaci, gdy próbuje znaleźć swoją rodzinę, trzeszczy na ekranie. Jest ostrożny i rozumie, co musi zrobić, aby przeżyć. Jego postać nie jest pozbawiona służalczości, jeśli to utrzyma go przy życiu. A kiedy został sprowokowany do przemocy, wynik był absolutnie mrożący krew w żyłach. W znacznie mniejszych rolach są Arnold Vosloo jako pułkownik najemników, Stephen Collins jako dyplomata i Michael Sheen jako dyrektor w firmie diamentowej. Doskonałe osiągi dookoła. Czy „Krwawy Diament” jest oceniający? Myślę, że to złe pytanie. Film jest studium postaci zarówno wszystkich mężczyzn goniących za różowym diamentem, jak i tego, jaki ma na nich wpływ, ale jest też studium postaci Afryki. Tragiczny i przygnębiony „Blood Diamond” jest przesiąknięty cynizmem i defetyzmem. Dlaczego istnieje nędza i wyzysk? „TIA”, wyjaśnia DiCaprio Connelly, „To jest Afryka”. W przeciwieństwie do filmów takich jak „Traffic”, „Blood Diamond” nie pogrąża się w beznadziejności. Niektóre postaci mogą być cyniczne, ale sam film szuka nadziei. Sercem obrazu są koszty ludzkie. Postacie widzą bogactwo diamentu i są przez nie niszczone. Film dzieli wiele tematycznie z filmem takim jak „Treasure of the Sierra Madre”. Wysoka pochwała za wysokiej jakości film.

Ponieważ przez trzy lata mieszkałem w Sierra Leone, a właściwie w Kono, regionie wydobycia diamentów w tym kraju, musiałem zobaczyć Krwawy Diament, gdy tylko się ukazał. To świetny film. Chociaż nie został nakręcony w Sierra Leone, w niezwykłym stopniu oddaje realia tego kraju. W tym filmie jest dużo przemocy, ale ta przemoc jest organiczna, realistyczna, pasująca do tego, co się tam wydarzyło. Udało im się nawet przekazać fakt, że ludzie są tak samo zdumieni tą przemocą jak my; Sierra Leone było kiedyś jednym z najbezpieczniejszych krajów na świecie. Film szybko i dokładnie opowiada fakty dotyczące diamentów konfliktu. Występ DiCaprio jest imponujący, z pewnością najlepszy, jaki kiedykolwiek widziałem: jest całkowicie wiarygodny jako biały Afrykanin. Rola Jennifer Connelly jest znacznie mniejsza, ale ona w pełni ją wykorzystuje. Djiman Housou ma ogromną fizyczną prezencję jako dzielny rybak Mende. Ten film po prostu tak wiele rzeczy robi dobrze, że kilka miejsc, w których odbiega od rzeczywistości, jest całkowicie wybaczalne. Serdecznie polecam ten film wszystkim; to najlepszy hollywoodzki film, jaki widziałem od lat.

„Blood Diamond” to rodzaj filmu akcji, który sprawia, że ​​myślisz, że „chwila miłości, nawet w złym człowieku, może nadać sens życiu…” Film rozpoczyna się w Sierra Leone w 1999 roku, kiedy szaleje wojna domowa o kontrolę nad polami diamentowymi. Według niszczycielskich raportów, kamienie te są używane zarówno przez rebeliantów, jak i siły rządowe do zakupu większej ilości broni i finansowania wojny domowej Danny Archer – jak wszyscy inni szaleńcy na punkcie diamentów – wierzy, że ten różowy klejnot trzyma jego bilet z tego zapomnianego przez Boga kontynentu Jest przemytnikiem, byłym najemnikiem i handlarzem broni z Zimbabwe, który przekupuje wszystkich i dostarcza broń obu stronom Dostaje Solomona Vandy… schwytany przez wojska rządowe — z więzienia tylko dlatego, że podsłuchuje, że rybak mógł znaleźć wyraźny, masywny kamień wielkości ptasiego jaja Vandy – zmuszony do oddzielenia się od rodziny i wysłany do pracy jako niewolnik na polach minowych – ukrył ogromny 100-karatowy diament przed swoimi porywaczami i zakopał go w sekretnym miejscu w dżungli. Jego syn Dia jest zabierany przez milicję zajmującą się praniem mózgu Zjednoczony Front Rewolucyjny (RUF) zamienia go z kłamstwami, narkotykami i alkoholem w mordercę z zimną krwią Danny zawiera umowę, aby pomóc szlachetnemu rybakowi znaleźć rodzinę, jeśli Vandy zaprowadzi go do diamentu Większość historii to ich podróż przez rozdarty wojną kraj Leonard DiCaprio jest zarówno bezwzględny, jak i czarujący jako cyniczny żołnierz fortuny, który zna nadarzającą się okazję, ale jest też agresywny i samolubny, gotów zrobić wszystko, aby uzyskać to, czego chce. Ilustruje czarną stronę brudnego handlu diamentami. podczas wędrówki w poszukiwaniu kamienia oczy Archera otwierają się na pewne trwałe wartości, które przewyższają jego własny zysk Djimon Hounsou w końcu zdaje sobie sprawę, że powiązania i pieniądze Danny'ego są jego jedyną nadzieją. Gra bezradną postać, całkowicie namiętną, jako zdecydowany i zaciekle zdeterminowany ojciec zdesperowany, by poznać los swojej rodziny Connelly jest idealistką, która chce pokazać korupcję. Uważa, że ​​z pomocą Archer może uzyskać unikalną fabułę otaczającą wojnę domową, ale także ujawniającą nadużycia korporacji i ukrywanie handlu diamentami Warto również wspomnieć Arnolda Vosloo w roli pułkownika Coetzee, dowódcy jednostki wojskowej, który również próbuje zdobyć diament. Jest świetnym aktorem charakterystycznym i pozostaje potężną postacią i jednym z najskuteczniejszych kradnących scen na ekranie Nominowany do pięciu Oscarów „Krwawy diament” to akcja, polityczna przygoda w najlepszym wydaniu!

Leonardo DiCaprio stał się jednym z czołowych amerykańskich aktorów. Z zestawem naturalnych instynktów, które nadają wszystkim jego występom nie efektowną, wiarygodną jakość, wszechstronność i charyzma wielkości gwiazdy filmowej, która wypełnia ekran i emocjonalnie wciąga widza w swoją postać i historię, trudno o tym pomyśleć inny amerykański aktor (z wyjątkiem Johnny'ego Deppa), który konsekwentnie daje widzom wartość pieniężną; ci dwaj dżentelmeni przejęli stery od Toma Hanksa i Denzela Washingtona, ponieważ te dwie przyszłe legendy srebrnego ekranu zdobywcy Oscara starzeją się z wdziękiem w bardziej dojrzałe role. W Blood Diamond to występ pana DiCaprio podnosi ten film ponad standardową hollywoodzką taryfę scenariusza (choć jest to solidny scenariusz) w coś niezapomnianego. Jego rola jako oportunistycznego przemytnika diamentów dorównuje tej, którą dał wcześniej jesienią jako „Billy Costigan” w Infiltracji, chociaż te dwie postacie nie mogłyby się bardziej różnić od siebie. To może być jego najlepszy występ, a pod względem czystej charyzmy i zapamiętywania z pewnością rywalizuje z jego mega-gwiazdowym występem jako „Jack Dawson” w Titanicu. Krwawy diament bardzo mi się podobał, ale nie sądzę, żeby to był świetny film. Dobry film? TAk. Bardzo mainstreamowe i schematyczne, ale nieco podniesione przez postać DiCaprio i jego niesamowitą realizację. Gdybym wcześniej przeczytał ten scenariusz, nigdy bym nie pomyślał o Leo do tej roli – prawdopodobnie George Clooney lub jakaś inna gwiazda znana z „łagodzącego uroku”, ale nie Leo. Ale teraz, po obejrzeniu tego, nie wyobrażam sobie nikogo innego jako „Danny Archer”; to w pełni zrealizowany, zwycięski spektakl. Pan Hounsou też był wspaniały i podobała mi się chemia między dwoma mężczyznami w ich wspólnych scenach. Był w stanie sprawić, by widzowie poczuli całą gamę emocji, jakich doświadcza jego bohater w trakcie filmu – duma i nadzieja, strach, oburzenie, rezygnacja, nieufność, desperacja i determinacja, i pięknie wznosi się ponad nieco ograniczający sposób, w jaki była jego rola. pisemny. Myślałem, że pani Connelly wykonała tak dobrą robotę, jak to tylko możliwe, w roli „idealistycznej dziennikarki, która chce coś zmienić”. Jej rola była tylko większą wersją Joaquina Phoenixa w Hotelu Rwanda. Jak zawsze uważam, że wnosi do swoich występów pewną godność i inteligencję i nie pozwala, by jej niesamowita uroda przyćmiła jej aktorstwo. Myślałem, że ona i Leo też wspaniale ze sobą współpracowali, a wraz z panem Hounsou tworzą wciągające trio, którego nie można powstrzymać od kibicowania. Porównując go z innymi najnowszymi filmami o Afryce, nie sądziłem, że jest tak dobry jak Hotel Rwanda, ale lepszy niż Tłumacz, Niezłomny ogrodnik i Ostatni król Szkocji. Poczułem emocjonalne zaangażowanie z postaciami, których nie doświadczyłem w ostatnich trzech filmach. Odkryłem, że scenariusz pozwalał na rozwój mojej troski o postacie wraz z rozwojem fabuły i nie był nadmiernie manipulacyjny. Czasami zbytnio skręcał w standardowe terytorium kina akcji, z dużą ilością przemocy i wieloma „bliskimi telefonami”, ale potem był sprowadzany z powrotem do królestwa fascynującego ludzkiego dramatu przez cudownie zagraną, intymną scenę. Po przeczytaniu kilku wczesnych negatywnych komentarzy byłem mile zaskoczony moją odpowiedzią na to. Przekonujące postacie i umiejętne wykorzystanie naprawdę wciągającego globalnego problemu jako linii fabularnej sprawiają, że jest to satysfakcjonujące wrażenia wizualne - takie, które z radością zobaczę ponownie.

Jeden z najlepszych do tej pory filmów nowego stulecia, Krwawy diament jest zarówno świetną rozrywką akcji, jak i palącym oskarżeniem o wyzysk kontynentu afrykańskiego, nawet wiele lat po tym, jak europejskie potęgi imperialne opuściły swoje kolonialne posiadłości, by same sobie radzić. Afryka, kontynent bogaty w zasoby mineralne, którego narody popadły w biedę na łasce rywalizacji plemiennych, teraz uzbrojonych w automatyczną broń dawnych imperialistów. Po tytule domyślasz się, że ludzie szukają diamentów, co jest handlem, aby mieć pewność, że ma swoje międzynarodowe regulacje. Ma też ludzi, którzy chcą omijać i ignorować te przepisy w pogoni za wszechmocnym zyskiem. Pośrednicy, czy to w Londynie, Nowym Jorku czy Amsterdamie, płacą mnóstwo pieniędzy pod stołem za klejnoty, które następnie finansują różne „rewolucyjne” grupy, które prowadzą tę grę z rządami. Tak naprawdę nie chcą przejąć władzy, jak wyjaśnia Leonardo DiCaprio dziennikarce Jennifer Connelly, ponieważ wtedy musieliby rządzić krajem. Lepiej po prostu podtrzymać rewolucję, dać się przekupić, dopóki władcy nie staną się wystarczająco bogaci i po prostu udać się na wygnanie, a rewolucjoniści utkną w tym. W tym tłumie nie ma Nelsona Mandelasa. I cierpią biedni, których przedstawia rybak Djimon Hounsou. Przypadek i przypadek wtrącają Hounsou do więzienia wraz z najemnikiem Leonardo DiCaprio. Hounsou znalazł i zakopał duży diament wielkości ptasiego jaja. DiCaprio dowiaduje się o tym, gdy są razem w więzieniu, a gdy dochodzi do ataku rebeliantów i zostają uwolnieni z więzienia, oboje zawierają dla wygody sojusz. Większość historii dotyczy tych dwóch, którzy próbują odzyskać diament, aby wydostać się z Afryki i prowadzić bardziej osiadłe życie w Europie i / lub Ameryce. DiCaprio i Hounsou zostali nominowani odpowiednio do najlepszego aktora i najlepszego aktora drugoplanowego. W różnych kategoriach, żeby mieć pewność, że nie wybiją się nawzajem w głosowaniu. Niestety żadne z nich nie wygrało, a szkoda, bo myślę, że oboje na to zasłużyli. Hounsou jest najbardziej znany jako przywódca niewolników Cinque, który wyprzedził załogę Amistad w tym filmie, a także otrzymał nominację do Oscara za ten film. Jeśli chodzi o Leonardo DiCaprio, to dla mnie najlepszy film, w jakim był do tej pory w swojej karierze. Jego postać jest absolutnie bezbłędna. DiCaprio pochodzi z Rodezji i żeby nie ucierpiała jedna rzecz, której biali nie ucierpieli w zmieniającej się Afryce subsaharyjskiej w drugiej połowie ubiegłego wieku, kiedy opowiada swoją historię Jennifer Connelly, graficznie zdasz sobie sprawę, dlaczego DiCaprio jest tak trudnym przypadkiem. Po około pięciu lub sześciu pokoleniach osadników DiCaprio czuł, że Afryka jest również jego domem. Po tej scenie wczujesz się w ten punkt widzenia. Blood Diamond otrzymał nominacje do Oscara za dźwięk i montaż filmu. Niestety w tym roku nic nie wygrała. I trudno uwierzyć, że nie został uznany za najlepszy film. Jest wystarczająco dużo akcji, aby zadowolić tych fanów, ale prawdziwą esencją Krwawego Diamentu jest historia, która opowiada zarówno o wyzyskiwanej Afryce, jak i sojuszu/przyjaźni DiCaprio i Hounsou. Nie przegap tego w ogóle.