Mad Max: Na drodze gniewu (2015)

MAD MAX: FURY ROAD to najwspanialszy spektakl czystej akcji, jaki oglądałem od czasów THE RAID 2 i JOHN WICK. Wydaje się, że to film MAD MAX, który George Miller zawsze chciał nakręcić, i pod wieloma względami jest to wirtualny remake MAD MAX 2: WOJOWNIK DROGI, z wyjątkiem rażąco zawyżonego budżetu i efektów CGI, które służą raczej wzmocnieniu niż dominacji. Teraz kocham THE ROAD WARRIOR i zawsze będę to robił, ale MAD MAX: FURY ROAD to naprawdę film akcji na nasze czasy. Wiem, że niektórzy go znienawidzą; historia tutaj jest akcja i sama akcja i niewiele więcej może stanąć na drodze. To jeden długi film pościgowy, a niesamowite jest to, jak udaje im się utrzymać pęd przez dobre dwie godziny. Wzorowa kinematografia i całkiem wspaniała reżyseria sprawiają, że to dzieło. Przy złym kierunku byłoby prawdziwym udręką, by przeczekać, ale zamiast tego dostajemy mnóstwo napięcia, świetne sceny walki i niesamowity spektakl. To rodzaj filmu, który oglądasz, aby zobaczyć rzeczy, których nigdy wcześniej nie robiono. Tom Hardy najwyraźniej pasuje do tej roli i wnosi do tej roli trochę charyzmy w stylu klasy robotniczej. Jak wielu komentowało, Max często jest drugoplanowym graczem w swoim własnym filmie, ale Charlize Theron jako prawdziwa główna bohaterka też jest doskonała, więc to nie jest ważne. Nawet wspierający go Nicholas Hoult jest fantastyczny. Uwielbiałem sposób, w jaki złego gościa gra Hugh Keays-Byrne, który był czarnym charakterem w pierwszym MAD MAXie tyle lat temu. Ogólnie rzecz biorąc, nie jest to film o ludziach, ale o pustynnych krajobrazach Namibii, zmodyfikowanych pojazdach, prędkości, przemocy i ogólnym dreszczu pościgu. I to w zasadzie mój pomysł na idealny film.

Muszę przyznać, że bardzo się starałem to polubić. Ale mój staromodny tryb „Potrzebna jest historia i ciekawe postacie” przejął kontrolę. Ustalenie, kto jest kim, zajęło około piętnastu minut. Najwyraźniej facet z maską pośmiertną i rurkami był postrzegany jako bóg, że byli tacy religijni. Może być interesujące, jak sądzę. Ale to, co następuje, to jeden pościg za drugim z każdym możliwym pojazdem, jaki jakiś facet mógłby wymyślić. Były jeżozwierze. Monster trucki. Faceci na słupach wpadają do pojazdów. Nie było żadnej logiki, dlaczego jeden pojazd miałby rzucać w niego włócznią i eksplodować, podczas gdy inne zostały trafione ciężką artylerią i wydawały się dobrze jechać. Następnie mamy Mad Maxa, który jest jeńcem z maską, która wygląda jak grill Oldsmobile z 1955 roku. Jest umieszczany na przodzie pojazdu, gdy cała ta walka toczy się dalej. Niestety nie ma absolutnie żadnej osobowości. W tym filmie nigdy nie było żadnych suspensów, ponieważ miejsce, do którego próbowali się dostać, nigdy tak naprawdę nie było w naszych oczach. Jest też krótkowłosa samica, która w dzisiejszych czasach wydaje się być standardem. Spraw, by wyglądała na męską, a stanie się bardziej groźna. W każdym razie jest to spektakularne, ale kiedy się skończyło, nie czułem żadnych emocji ani satysfakcji.

Kiedy pisałem tę recenzję 3 lata temu, nie miałem pojęcia, jak wielu ludzi nienawidzi tego filmu i wolą Mad Max 3 od tego filmu. Oskarżając Mad Max Beyond Thunderdome trzeci film jest lepszy niż ten, prawda? Lepszy niż ten? Słuchajcie ludzie, nie ma Mela Gibsona i co z tego? Więc o co ci chodzi? Gibson porzucił ten film i nie był zainteresowany, był rozwijany przez lata, odkąd w 2004 roku ogłoszono ten film. George Miller zrobił z tym filmem coś innego i znienawidził go. Nienawidzę Mad Max Beyond Thunderdome na śmierć! Jest to film familijny PG-13, a ja chciałem, żeby film akcji miał cholerną ocenę R, a nie nudny, głupi, głupi, fu**** film! Dostałem krwawy film akcji z oceną R, który chciałem w Mad Max: Na drodze furii. Bawiłem się i lubię to. Przynajmniej nie było tak chore jak Beyond Thunderdome. Mad Max: Fury Road to mój drugi ulubiony film z serii, a ten film zrobił to dobrze i poprawił, że trzeci film, który zawiódł, był dobrym filmem akcji. Lubię to lub nienawidzę, to twój problem, ale moim zdaniem jest to dobry film akcji i kocham go na śmierć, sam jestem ćpunem akcji. Mad Max 2: Wojownik szos to mój ulubiony film wszechczasów. Myślę, że Mad Max: Fury Road to arcydzieło George'a Millera. Wreszcie, po 30 latach fiaska Mad Max Beyond Thunderdome, które całkowicie zniszczyło trylogię Mad Max, George Miller wreszcie wrócił i naprawił błąd, który popełnił 30 lat temu. Dlaczego miałbym nie pokochać tego filmu? Ten film jest najlepszy w serii, obok Mad Max 2: Wojownik szos, przynajmniej dla mnie jest to najlepszy film. Ma akcję, wysoką eksplozję, a Tom Hardy był prawdziwym Mad Maxem, w przeciwieństwie do Mel Gibsona w Thunderdome. Cieszę się, że nakręcili czwarty film. Tom Hardy był złym dupkiem, Mad Maxem. Nawet nie zauważyłem, że nie ma tu Mela Gibsona. Tom Hardy tchnie życie w Maxa Rockatansky'ego, a Charlize Theron jest doskonała i emocjonalnie doskonała jako Furiosa. Uwielbiam dużą prędkość i pościg na drodze, którą naprawdę kocham. Sprawa była bardziej podobna do Mad Max 2: Wojownik szos, ale znacznie lepiej, George Miller naprawił, film nie skopiował Wojownika szos, film ma swoją własną historię. Wszystkie akrobacje i sekwencje akcji są SPEKTAKULARNE. Immortan Joe był fantastycznym złoczyńcą, tutaj był naprawdę dobry. Film pokazuje prawdziwe pustkowia i przyszłość, z której bardzo się cieszę. UWAGA: „Nie marnuj czasu, jeśli widziałeś oryginał”. z recenzji nienawiści moja odpowiedź: Tak, będę marnować czas na oglądanie tego niesamowitego filmu akcji! Tak, widziałem oryginalny film Mad Max z Melem Gibsonem tyle razy, niż ty kiedykolwiek! Kocham ten film o wiele bardziej niż Mad Maxa, ponieważ czasami oryginał jest bardzo nudny, a film ma w sobie tyle Dramatu i mniej Akcji niż w Fury Road. Chciałem mieć apokaliptyczny film akcji, taki jak Fury Road i The Road Warrior, które ten film to naprawi. Nareszcie tak Nareszcie widziałem dobry film akcji z 2015 roku i wreszcie jest to najlepszy hit 2015 roku! Mad Max: Fury Road to postapokaliptyczny film akcji z 2015 roku, wyreżyserowany i wyprodukowany przez George'a Millera, napisany przez Millera, Brendana McCarthy'ego i Nico Lathourisa. Czwarta odsłona serii Mad Max, to australijsko-amerykańskie przedsięwzięcie wyprodukowane przez Kennedy'ego Millera Mitchella, RatPac-Dune Entertainment i Village Roadshow Pictures. Akcja filmu rozgrywa się na przyszłych pustynnych pustkowiach, gdzie benzyna i woda są rzadkimi towarami. 10/10 Świetny film Widziałem to dwa razy. Kocham ten film na zabój, kocham go! Fury Road byłby drugim ulubionym najlepszym filmem z serii.

Mad Max Fury Road to powrót George'a Millera do franczyzy, którą rozpoczął w 1979 roku z Mad Maxem. Zacznę od stwierdzenia, że ​​ten film był absolutnie szalony. Był wypełniony po brzegi ciągłymi, absurdalnymi sekwencjami akcji, które trzymają cię na krawędzi fotela i po prostu zdumiewają się tym, co dzieje się na ekranie. Teraz ten film nie ma zbyt wiele fabuły, ale poważnie, nie wejdziesz w ten film dla intensywnej fabuły, to jest film, który prawie wcale jej nie potrzebował. Jedyną rzeczą, o którą się martwiłem, było to, czy musiałem zobaczyć poprzednie filmy, aby zrozumieć ten i na szczęście nie, historia jest niezależna od poprzedniego filmu, co było naprawdę pomocne. Wszystkie postacie były niesamowite i wykonaliśmy niesamowitą robotę, wprowadzając je wszystkie niemal natychmiast i od razu w akcji. Max (Tom Hardy? i Furiosa (Charlize Theron) byli wspaniałymi i niezwykle sympatycznymi postaciami. Nawet czarny charakter, którego po prostu nazywam Sweet Tooth, był tak wspaniały, że nie był niczym wyjątkowym, ale był wielkim zagrożeniem przez cały film. Po prostu uwielbiałem ten film, intensywna akcja od początku do końca i wcale nie zwalniałem, co sprawiło, że oglądanie go było śmiesznie zabawne. Wspaniałe postacie i występy są niesamowite na ekranie i zawsze jesteśmy ciekawi do oglądania. Gdyby kiedykolwiek powstał film Twisted Metal, to właśnie by to było. Nic tak naprawdę nie zawiodło filmu i wszystko naprawdę działało, tak wspaniały czas i jak dotąd najlepsze wrażenia kinowe w tym roku. - 10

Uzasadnienie sukcesu „Fury Road” leży głównie w reżyserze George'u Millerze, którego zaangażowanie i miłość do serialu filmowego, który rozwijał od czasu jego pierwszego występu w 1979 roku, jest widoczne przez cały czas i jest całkiem oczywiste, że wie, jak stworzyć cholernego dobra sekwencja działań. Bez tej pasji film prawdopodobnie by się pochylił, ponieważ niewiele więcej stoi na drodze do fabuły lub rozwoju postaci, mimo że Theron stara się, aby dać nam fascynującą nową bohaterkę akcji, którą będziemy czcić. Poza wspomnianymi wcześniej pisarskimi niepowodzeniami, „Fury Road” to potęga w kategoriach technicznych. Z oszałamiającą, sprzeczną kinematografią Johna Seale'a, która daje nam postapokaliptyczny świat bogatych kolorów zamiast typowych wyciszonych tonów, bijącą serce muzykę z Junkie XL i znakomitą pracę scenograficzną, która słusznie przyniosła filmowi Oscara (jednego z sześciu) za spektakularny projekt pojazdu.