Rankiem po jego osiemdziesiątym piątym przyjęciu urodzinowym, które odbyło się w jego rezydencji w hrabstwie Norfolk z jego dysfunkcyjną rodziną matki, ocalałymi dziećmi, ich małżonkami i ich dziećmi, odnoszący sukcesy pisarz i właściciel wydawnictwa Harlan Thrombey, sam zrobił w swoim bogactwo odkrywa w swoim gabinecie na strychu Fran, jedna z gospodyń, zmarł z poderżniętym gardłem, z nożem w dłoni. Prawdopodobnie ostatnią osobą, która widziała go żywego, była jego brazylijska pielęgniarka, Marta Cabrera, córka nielegalnego imigranta, o czym niewiele osób w tej dziedzinie powiedziała. Przeszła swój wieczorny rytuał grania z nim w Go i podawania jego leków w tym czasie. Tydzień później po pogrzebie lokalna policja przesłuchuje członków rodziny w rezydencji, aby zobaczyć, co wydarzyło się tej nocy, co mogło doprowadzić do jego śmierci, przesłuchując ich w przekonaniu, że Harlan popełnił samobójstwo. Wszyscy rozmówcy potwierdzają chronologię wydarzeń wspierających to przekonanie o samobójstwie. Jeszcze jedna osoba na każdym z wywiadów to słynny prywatny detektyw Benoit Blanc, o którym rodzina dowie się, że został zatrudniony jako konsultant. W zamian nie mówi im, że został zatrudniony anonimowo, za gotówkę z góry. Blanc jest w stanie zwabić wielu rozmówców do złego mówienia innym członkom rodziny, jednocześnie powściągliwie przyznając się do czegoś, co Blanc wydaje się już o nich wiedzieć, ponieważ każdy z członków rodziny troszczy się wyłącznie o siebie. Kluczowym wywiadem, który zdarza się nieoczekiwanie, może być Marta, która, jak podejrzewa Blanc, była powiernicą Harlana i która nie może kłamać, bo zawsze ma fizyczną reakcję wymiotów. Jedną z osób, których nie przeprowadzono wywiadu z powodu jego nieobecności, jest jeden z wnuków Harlana, nadmiernie uprzywilejowany Ransom Drysdale, który opuścił przyjęcie wcześnie po prywatnej rozmowie ze swoim dziadkiem. w chwili śmierci. Charakter śledztwa zmienia się tydzień później po odczytaniu testamentu, o którym wszyscy, z wyjątkiem niektórych, którzy byli już świadomi, że Harlan przepisał go na tydzień przed śmiercią, nie znają konkretnych zmian. Przy tych wszystkich przyjściach i odejściach poznanie pełnej prawdy o tym, co stało się z Harlanem, może sprowadzać się do odkrycia nieznanego, kto zatrudnił Blanca i dlaczego.
Knives Out to naprawdę klasyczna historia tego rodzaju osadzona we współczesnych czasach, z Danielem Craigiem, który gra nawet bardzo wyraźną postać w stylu Herkulesa Poirota. Jest trochę więcej humoru i samoświadomości niż wiele z tych klasycznych historii, ale nigdy w takim stopniu, by nie odrywać od zwrotów akcji i tajemnic. I jest kilka dobrych zwrotów akcji. W rzeczywistości jedna z największych tajemnic zostaje ujawniona w połowie filmu, co doprowadziło mnie do sprawdzenia czasu, myśląc „cholera, czy jesteśmy już blisko końca?” ale nie, oni po prostu skręcali w lewo do Albuquerque, czego nie przewidziałem i zmieniłem bieg całej sprawy. Johnson stworzył wielką tajemnicę w duchu klasyki. Zabawa z tego również polega na tym, ile jest zwrotów akcji, bez poczucia przesady. W ten sposób również możesz przewidzieć kilka zwrotów akcji, ale nie inne, więc baw się dobrze, czując się mądry i wciąż zaskoczony innymi. To po prostu klasyczny, zabawny film tego typu.
Cóż za wspaniały film Riana Johnsona; zdecydowanie czuje się jak film, który miał zrobić. Zręczne jak diabli pisarstwo, wysublimowane występy (przede wszystkim Daniel Craig, który swoją grę A w cudownie charyzmatycznym wydaniu), świetny montaż i cudownie nastrojowa muzyka – a wszystko to połączone mistrzowską reżyserią. Prawdopodobnie będzie jedną z najfajniejszych w tym roku w teatrze, a fani Agathy Christie i starych kryminałów kryminalnych będą mieli tu mnóstwo do pokochania – nostalgicznie zabawny czas!
Obserwuj nas
Życzymy miłego seansu :)
Polub nas na Facebooku i bądź na bieżąco