Obcy - 8. pasażer "Nostromo" (1979)

Alien pozostaje jednym z najbardziej oryginalnych, przerażających filmów wszechczasów. Porównaj to z kiepskimi horrorami science-fiction, które mamy obecnie, 1979, i wciąż ma ogromny cios. Fantastycznie nastrojowa, mrożąca krew w żyłach i przerażająca nawet teraz historia trzyma się niesamowicie dobrze. Efekty specjalne jak na tamte czasy były niesamowite, nic dziwnego, że franczyza wciąż cieszy się popularnością, choć niestety nie dorównuje jej jakością ani jej niesamowitemu następcy. Muzyka jest fantastyczna, kierunek jest niesamowity, a co do samego Obcego znacznie wyprzedza swoje czasy. Weaver jest fenomenalna, ale prawdopodobnie została przyćmiona przez stworzenie. Nie możesz pomóc, ale pamiętasz sceny po kilku dniach od obejrzenia, zdecydowanie ma czynnik chłodu. Kinowe arcydzieło. 10/10

„Obcy” to jeden z tych wyjątkowych filmów, które bardzo, bardzo dobrze się postarzały. Nawet teraz, po prawie 40 latach, wszystko w nim wydaje się świeże. Powściągliwe, naturalne występy fantastycznej obsady; znakomity projekt produkcyjny; piękna, złowieszcza partytura Jerry'ego Goldsmitha; realistyczny, „zamieszkany” wygląd wnętrza frachtowca kosmicznego Nostromo: w rzeczywistości wydaje się mniej przestarzały niż wiele filmów science fiction, które powstały znacznie później, co jest dość zdumiewającym wyczynem. Nawet (co teraz trzeba wziąć pod uwagę) „retro” technologia wewnątrz statku niekoniecznie musi być postrzegana jako anachroniczna w obliczu naszych oczywistych ostatnich postępów, ponieważ jest to najprostszy sprzęt technologiczny, który zwykle jest wystarczająco wytrzymały, aby przetrwać najdłużej w trudnych warunkach (takich jak ekstremalne temperatury w kosmosie). Uważam, że filmom science fiction jest szczególnie trudno wytrzymać próbę czasu – co jest w pewnym sensie nieodłączne od gatunku, jak sądzę – a „Obcy” po prostu pozostaje wybitnym osiągnięciem pod tym względem. To świadectwo talentu wszystkich zaangażowanych osób, ale przede wszystkim wizji reżysera Ridleya Scotta. Film został stworzony z wielką miłością do każdego najmniejszego szczegółu, a projekty Moebiusa, Chrisa Fossa – a w szczególności horrory Lovecrafta wyzwolone przez szwajcarskiego surrealistę H.R. Gigera – należą do najlepszych i najbardziej kultowych w każdym filmie science fiction. To nie tylko znakomita, ponadczasowa rozrywka: to dzieło sztuki. 10 gwiazdek na 10. Ulubione filmy: IMDb.com/list/mkjOKvqlSBs/ Mniej znane arcydzieła: imdb.com/list/ls070242495/

Arcydzieło jeden z najlepszych klasycznych horrorów sci-fi z lat 70-tych, jakie kiedykolwiek widziałem i doświadczyłem. Po raz pierwszy zobaczyłem ten film w 97 roku, kiedy miałem 13 lat, ponieważ ten film był wtedy tak popularny i nawet dzisiaj ludzie o nim mówią. Oglądając ten film po raz pierwszy muszę przyznać, że mi się podobało. Uwielbiam ten film na śmierć ze wszystkich dzisiejszych filmów sci-fi, ten jest najlepszy i bije je wszystkie. To jest prawdziwy film science fiction o „pozaziemskiej formie życia”, jest interesujący, genialny w kwestii czasu w przestrzeni i formy życia, która chce wyrzucić całą ludzkość. To arcydzieło Ridleya Scotta i jeden z jego najlepszych filmów wszechczasów. Wszystko w tym filmie jest idealne, scenariusz, aktorzy, lalki, modele i efekty specjalne dotyczące projektu Obcego. Dałbym temu filmowi 8, ale zasługuje na idealną 10, ponieważ ma wizję najbardziej pomysłowych reżyserów na świecie. Dan O'Bannon z pomocą Ronalda Shusetta napisał błyskotliwą historię i scenariusz. Obaj tworzą genialną, pomysłową historię. Ten film nie ma dziur w fabule, nie widzę ich. Helen Horton jako głos Matki, komputer Nostromo był wiarygodny, realistyczny i dobrze wykonany. Projekt pasożyta (facehuggera) był doskonale zaprojektowany i genialny. Wszyscy z obsady w aktorstwie są spektakularni i zachowują się wiarygodnie. Uwielbiam wszystkie postacie: Parkera, Bretta, Lamberta, Ripleya, Asha, Kapitana Dallasa, Kane'a, a nawet kota Jonesy'ego. Został naprawdę wyszkolony, że kocham tego kota w tym filmie. Projekt statku Nostromo jest fantastyczny, podobnie jak przestrzeń i komputery w tym filmie. Tytułowy Obcy i towarzyszące mu elementy zostały zaprojektowane przez szwajcarskiego artystę H.R. Gigera, którego efekty i projekty były znakomite, widowiskowe stworzone w filmie. Jerry Goldsmith tworzy doskonałą muzykę do filmu, który mi się podoba. Moją ulubioną sceną w tym filmie jest to, że Parker rzuca pochodniami z miotaczem ognia na zwłoki Asha i pali jego szczątki, co daje wspaniały efekt specjalny. W tym filmie występują Tom Skerritt, Sigourney Weaver, Veronica Cartwright, Harry Dean Stanton, John Hurt, Ian Holm, Yaphet Kotto, Bolaji Badejo i Helen Horton, wszyscy są wiarygodni w swoich rolach. To mój ulubiony film science-fiction. Twardy wolę Aliens od tego filmu (bo to mój ulubiony film), The Thing, Leviathan nawet Blob jako horror, ponieważ lubię je bardziej, ale „Alien” to mój ulubiony film science fiction. najlepszy w swoim rodzaju. 10/10 nie zasługuje na nienawiść.

Wszystko już zostało powiedziane o tym wspaniałym filmie. Wydaje się, że niewiele zostało do powiedzenia, ale pozwól mi wnieść trochę więcej, chwaląc, jak dobry jest ten film. Po raz pierwszy zobaczyłem to w późnych latach 80. na vhs n jako dziecko. Okazało się, że jest trochę powolny, ale wstrząsnęła mną scena z chestbursterem. Facehugger przerażał mnie jako dziecko. Ponownie odwiedziłem wszystkie cztery części na początku 2k na płytach DVD, które posiadam. Wróciłem do tej części ponownie kilka dni temu, ponieważ jestem na maratonie filmów o Obcym ​​i nie mogę się doczekać, aby sprawdzić Prometheus n Covenant. Czuję, że ta część jest inspirowana Planetą wampirów Bavy. Ruiny ze szczątkami szkieletu, projekt i ujęcia samego statku mają efekt deja vu. Ten jest klimatyczny i mroczny, czasami krwawy, ma mnóstwo rzeczy dla fanów science fiction, ma też ton slasher n war. Ale najlepszą rzeczą jest feministyczny ton, w którym kobiety nie są w tej części rzucane jako bezradne ofiary.

Alegorycznie i zupełnie nieumyślnie opowieść o wirusie, ignorancko wypuszczona, jej jedynym celem jest zniszczenie nas, koła ruszają w ruch, zaczynają się poszukiwania nowej mikstury, ale rozpoczęło się utrwalanie i nie ma dokąd uciec - od ewolucyjnych przemian , wariacje i mutacje, prequele, kontynuacje i nierówne jeszcze przed nami.