Piano Bar (2007)

Pierwszy pełnometrażowy film Ivana Passera, który debiutował rok wcześniej krótką fabułą według prozy Hrabala - "Nudne popołudnie". 'Intymne oświetlenie" określane jest jako komedia, ale jest nią w takim samym stopniu jak wczesne filmy Formana - po prostu Passer, długoletni, jeszcze od czasów wspólnego dzieciństwa przyjaciel Formana, potrafi dostrzegać śmiesznostki w życiu i zachowaniu ludzi. Nie ma natomiast mowy o celowym konstruowaniu gagów i scen komediowych. W gruncie rzeczy, choć "Intymne oświetlenie" wywołuje u widza uśmiech, jest to film na wskroś głęboki, który dotyka samej istoty egzystencji ludzkiej. Podczas krótkiej wizyty stołecznego muzyka u przyjaciela, kolegi z konserwatorium, mieszkającego w niewielkim miasteczku, do głosu dochodzą skrywane często, wstydliwe uczucia: poczucie życiowego niespełnienia, wpływ wspomnień, zrozumienie kim się jest naprawdę. Ta komedia jest smutna, owiana melancholią, atmosferą senności, spowolnienia czasu, charakterystycznego dla czeskiej prowincji lat sześćdziesiątych. Jednocześnie jednak "Imtymne oświetlenie" przenika ściskający za gardło tragizm, który się kryje za wyborami żyviowymi każdego z nas. Po tym filmie Passera okrzyknięto natychmiast jednym z nahwybitniejszych reżyserów jego czasów, a wpływy "Intymnego oświetlenia" można dostrzec w wielu późniejszych filmach, choćby w "Strukturze kryształu" Zanussiego.

Zimą 2011 roku po kontrowersyjnym przebiegu wyborów w Rosji Władimir Putin został ponownie wybrany na prezydenta kraju. W odpowiedzi na to setki tysięcy Rosjan wyszło na ulice, aby podać w wątpliwość legalność wyborów, a tym samym legitymację Putina do rządów. Wśród protestujących były trzy młode radykalne feministki: Nadieżda Tołokonnikowa, Maria Alochina i Jekatierina Samucewicz, współzałożycielki zespołu punkowego Pussy Riot. W kolorowych kominiarkach na głowach, pończochach i letnich sukienkach weszły do słynnego soboru Zbawiciela w Moskwie i zaczęły satyryczny performance, śpiewając pieśń "Bogurodzico, przegoń Putina". Po 40 sekundach zostały aresztowane, wytoczono im pokazowy proces, oskarżono o "chuligaństwo motywowane nienawiścią religijną" i skazano na dwa lata więzienia w łagrach. "Pussy Riot. Modlitwa punka" jest kroniką tego "małego" aktu protestu, który zdobył rozgłos na całym świecie i stał się symbolem walki z opresyjnym reżimem. Nadając tej antyputinowskiej rebelii ludzką twarz, film pokazuje historię trzech młodych kobiet, które – zdumione reakcją władzy – za kratami więzienia pozostają gotowe bronić swoich racji. Ich osobista odwaga, poświęcenie własnym przekonaniom i świadomość polityczna wywarły wpływ na aktualną sytuację polityczną w Rosji i pokazały, że sztuka może stać się doskonałym narzędziem protestu.