Słodziak (2019)

„Honey Boy” to szczere, intensywne, odważne i mocne spojrzenie na problemy aktora Shia Labeoufa, które rozwinęły się z powodu jego agresywnego ojca, który był również jego menedżerem. Chociaż Shia nadał imię Otis głównemu bohaterowi filmu, jest wystarczająco dużo wskazówek i wskazówek (podanych przez niego również jako scenarzystę filmu), aby potwierdzić fakt, że to historia Shii jest przedstawiana w „Honey Boy”. Jest nawet scena, w której główny bohater jest widziany przez widzów na planie filmu akcji, filmu, który wyraźnie przypomina filmy Transformers. W „Honey Boy” sam Shia gra rolę własnego agresywnego ojca. Być może przedstawienie swojej historii przed wszystkimi pomoże mu w pełni wyzdrowieć i ruszyć naprzód w życiu osobistym i zawodowym. Shia jest zdecydowanie nadal bardzo zdolny do odgrywania kolejnych pamiętnych i genialnych ról aktorskich. Mam nadzieję, że wszyscy producenci i reżyserzy zdają sobie z tego sprawę. Tymczasem zachęcam wszystkich do obejrzenia „Honey Boy” ; powód jest prosty - jest to mocna, realistyczna historia i ma potężne role w wykonaniu szyitów, Jupe'a i wszystkich innych zaangażowanych aktorów.

Zawsze uważałem, że Shia Lebeouf jest przyzwoitym aktorem, ale nic specjalnego. Myliłem się. To jeden z najlepszych występów, jakie widziałem od lat, i to nie tylko Shia, to szokujące, jak dobra jest cała obsada. Zobacz to.

Za napisanie go, nie mówiąc już o aktorstwie, zasługuje na Oscara. On naprawdę jest obecnie najbardziej niedocenianym aktorem i najlepszym z mojego pokolenia. Noah Jupe to prawdziwy tour de force. Lucas Hedges wciela się w rolę Shii LaBeouf. D

Zacznę od stwierdzenia, że ​​pod żadnym względem nie jestem osobą emocjonalną. Nie sądzę, żebym kiedykolwiek płakał przy mojej żonie przez te 15 lat, kiedy byliśmy razem. Ten film całkowicie mnie zniszczył emocjonalnie. Musiałem postawić koc między głową a głową mojej żony, która spała w obawie, że przyłapie mnie szlochającego jak mała dziewczynka podczas oglądania tego filmu. Ten film wciągnął mnie w paradoks wspomnień i emocji związanych z dynamiką między mną, moim ojcem i moją trójką dzieci. Pozwoliło mi to postawić się w sytuacji moich dzieci... i po raz pierwszy od wielu lat bardzo wyraźnie dostrzegłem jedną rzecz. KOCHAJ TYCH MAŁYCH. Przytul, pocałuj, spójrz w oczy i powiedz, jak bardzo je kochasz. Lata mijają i zanim się zorientujesz, jest już za późno, by nadrobić stracony czas. Chciałbym podziękować Shaii za zrobienie tego filmu. Pomogło mi to bardziej niż jakakolwiek sesja terapeutyczna.

Pozdrowienia ponownie z ciemności. Większość 12-latków nie ma pracy. Być może ich rodzice wyznaczyli kilka prac domowych, aby pomóc im nauczyć się odpowiedzialności, ale w większości chodzą do szkoły i bawią się… rzeczy, które robią dzieci. Shia LaBeouf miał 2 prace jako dziecko. Był wschodzącym aktorem i był pracodawcą/quasi-opiekunem swojego ojca. Teraz, po trzydziestce, LaBeouf napisał scenariusz o swoim dzieciństwie i występuje jako ojciec, próbując wypędzić niektóre osobiste demony. Zdarza się również, że jest to fascynujące kino. Film rozpoczyna się montażem ujęć między dwudziestokilkuletnim LeBeoufem (w tej roli nominowany do Oscara Lucas Hedges) wykonującym akrobacje na planie filmu akcji (wyraźnie mającym reprezentować TRANSFORMERS) a poważnym wrakiem samochodowym i następującym po nim DUI. Wrak spowodował poważne uszkodzenie ręki i sprowadził nakaz sądowej rehabilitacji. Na odwyku jego terapeuta (w tej roli Laura San Giacomo) diagnozuje u niego zespół stresu pourazowego… nie związany z wojną wojskową, ale raczej związany z rozbitą rodziną. W tym filmie LeBeouf nazwał postać opartą na sobie Otis, a postać na podstawie jego własnego ojca Jamesa Lort. Oprócz Hedgesa grającego wersję z wczesnych lat 20., inny wschodzący aktor, Noah Jupe, gra Otisa jako 12-latka. Gdy rehabilitacja Otisa przenosi wspomnienia z dzieciństwa na papier, widzimy retrospekcje przedstawiające młodszego Otisa i jego ojca. Mieszkają na śmietniku motelu i jeżdżą motocyklem taty na plan programu telewizyjnego (który miał być „Nawet Stevensem”). James Lort/tata jest byłym klaunem występującym w roli klauna, powracającym do zdrowia uzależnionym i byłym więźniem. Jest typem faceta, który mówi o wielkiej grze i obwinia wszystkich za to, że powstrzymuje go przed sukcesem. Delikatnie mówiąc... to palant. Nie oznacza to, że nie ma swoich chwil jako troskliwy rodzic, ale te chwile są unieważniane przez zastraszanie i groźby przemocy wobec jego młodego syna. Ten syn desperacko pragnie zadowolić swojego tatę, ale jest wystarczająco mądry, by wiedzieć, że nie można mu ufać. Shia LeBeouf rzuca się w głowę, aby zagrać człowieka, który wywarł taki wpływ na jego wczesne lata. Pamiętaj, że jest to typ mężczyzny, który oferuje papierosy swojemu synowi, naśmiewa się z jego niedojrzałego ciała i jest całkiem zazdrosny o swoją rozwijającą się karierę. LeBeouf najlepiej czuje się w trudnej roli, która z pewnością jest dla niego bardzo głęboka. W rolach drugoplanowych występuje piosenkarka FKA Twigs jako nieśmiała sąsiadka, która zaprzyjaźnia się z Otisem, a także Natasha Lyonne, Maika Monroe, Clifton Collins Jr i Byron Bowers. Reżyserka Alma Har'el buduje swój pierwszy fabularny film fabularny (wcześniej pracowała nad teledyskami i filmami dokumentalnymi) z osiami czasu pokazującymi Otisa w dwóch wiekach. Nie ma wymyślnych sztuczek z aparatem. Zamiast tego ufa tym utalentowanym aktorom, że przyniosą to do domu… ​​i że radzą sobie bardzo dobrze. Lucas Hedges był nominowany do Oscara za MANCHESTER BY THE SEA i występuje w pięknym nadchodzącym filmie FALE. Noah Jupe jest gwiazdą w trakcie tworzenia, wcześniej pojawił się w CICHYM MIEJSCU oraz w ekscytującym nadchodzącym filmie FORD VS FERRARI. To są najlepsi aktorzy w najlepszym wydaniu. Jako widzowie musimy pozbyć się złości i obrzydzenia wobec postaci Jamesa Lota. Łatwiej to powiedzieć niż zrobić, gdy mówi takie rzeczy jak „Jedyną rzeczą, jaką dał mi mój ojciec, był ból”. Ma to podsumować jego rozumowanie za jego własnym podejściem do rodzicielstwa. Jest tam naprawdę genialna i dobrze skoordynowana scena, która działa jak trójstronna rozmowa telefoniczna między ojcem, synem i zrażoną żoną/matką. Dzieciak zostaje umieszczony w środku dwojga ludzi, którzy mają go kochać, wychowywać i chronić. Zamiast tego Otis jawi się jako dorosły. Odczuwamy pewną komiczną ulgę z „pierwszym na świecie śmiałkiem kurczakiem”, ale to nie jest po prostu ciepła, milutka bajka o ojcu i synu. To było prawdziwe życie dla Shii LeBeoufa, który odważnie ujawnił to, nawet jeśli jest to mniej spowiedź, a bardziej terapeutyczna sesja. Zasługuje na to po usłyszeniu: „Jestem twoją cheerleaderką, Honey Boy” i „Zaufaj mi, jestem twoim ojcem”.