„Poufne w Los Angeles” jest genialne. Scenariusz i reżyseria nie mają sobie równych. Znakomite są również występy obsady zespołu. Kim Basinger wyróżnia się najbardziej dzięki swojej nagrodzonej Oscarem roli. Kevin Spacey, Russell Crowe, Guy Pearce, James Cromwell, David Strathairn i Danny DeVito również mają swoje chwile. Film opowiada o morskiej stronie Los Angeles w latach pięćdziesiątych po II wojnie światowej. Los Angeles to miejsce podejrzanych interesów i korupcji policji. Do tych problemów dokłada się stworzenie sprośnego tabloidu. Wielowarstwowy i inteligentny „LA Confidential” będzie największym ocalałym z filmów wydanych w 1997 roku. 5 na 5 gwiazdek.
Marcel Błaszczyk
Daj zbiorowi wspaniałych aktorów świetną historię do pracy, a prawdopodobnie otrzymasz coś wyjątkowego. Tak jest w przypadku LA Confidential. Pogrubione nazwiska wyskakują ze strony... Kevin Spacey, Russell Crowe, Kim Basinger, Danny DeVito, James Cromwell i, w swojej pierwszej ważnej roli, Guy Pearce. I żadne z tych wielkich nazwisk nie wysyła tego po prostu tutaj, żeby odebrać wypłatę. Wszyscy są na szczycie swoich gier, bez wątpienia pomogła im w tym cudownie dopracowana i całkowicie intrygująca historia. Ta historia rozgrywa się w Los Angeles w latach 50. XX wieku, ale jest to strona LA, której większość ludzi nie widzi. Za całym hollywoodzkim przepychem L.A. ma swoją ciemną stronę, która będzie głównym tematem tej opowieści. Sercem filmu jest trzech gliniarzy, którzy rzekomo mają ze sobą współpracować, ale zajmują się wymierzaniem sprawiedliwości na bardzo różne sposoby. Crowe gra agresywnego, porywczego Buda White'a. Spacey to Jack Vincennes, który jest bardziej dumny ze swojej pracy jako doradca w popularnym telewizyjnym dramacie o policjantach niż ze swojej prawdziwej pracy w policji. A Pearce gra Edmunda Exleya, młodego, dobrze zapowiadającego się wydziału, który gra według zasad. Jak wkrótce zobaczymy, Exley jest dość wyjątkowy w LAPD, który wierzy w robienie wszystkiego, co konieczne, aby postawić winnych przed wymiarem sprawiedliwości. Nawet jeśli oznacza to, że sami stają się trochę winni. Film naprawdę zaczyna posuwać się naprzód wraz z masakrą w kawiarni. Wydaje się, że jest to ładnie wycięty i wysuszony przypadek, ale pierwsze pozory mogą mylić. Wkrótce White, Vincennes i Exley wpadną w labirynt kłamstw, oszustw i tajemnic. Będzie to świetny test dla tych bardzo różnych mężczyzn, ponieważ wydaje się, że mogą potrzebować nawzajem swoich unikalnych talentów, aby rozwiązać tę zagadkę. I to jest dość skomplikowana łamigłówka. Jednym z ważnych utworów jest Lynn Bracken, wysokiej klasy dziewczyna na telefon, grana przez Basingera. Wiele wątków tej złożonej historii łączy pisarz plotkarski Sid Hudgens, którego z odpowiednią obleśnością gra DeVito. A w tle cały czas jest nieco tajemniczy kapitan Dudley Smith, grany przez Cromwella. Oto człowiek, który wierzy w postawienie winnych przed wymiarem sprawiedliwości wszelkimi niezbędnymi środkami. To wszystko dobrze i dobrze, jeśli wiesz, kto jest winny, ale w LA Confidential nigdy nie masz pewności, komu wierzyć. Widz zgaduje wraz ze śledczymi na ekranie. I w końcu wszystko się układa i świetnie się opłaca. L.A. Confidential to przede wszystkim świetna historia, z wieloma fascynującymi zwrotami akcji. Film służy również jako prezentacja dla niektórych z najlepszych aktorskich talentów tego pokolenia. Każdy z głównych bohaterów jest cudownie wyjątkowy, a każdy z zaangażowanych aktorów wykonuje świetną robotę, ożywiając te postacie. To są złożone postacie w złożonej opowieści. Jest tak zaangażowany, że aktorstwo musiało być znakomite, jeśli ten film miał zadziałać i żadna z gwiazd nie zawodzi. Wspaniała fabuła ożywiona przez kolekcję inspirujących występów sprawia, że LA Confidential jest absolutnym zwycięzcą.
Julianna Lis
Jako fan tajemnic i thrillerów, który lubi dużo obsady (takiej świetnej na papierze), oczekiwania wobec „LA Confidential” były wysokie. A „LA Confidential” wcale nie zawiódł, to wybitny film na wszystkich poziomach i powinien był zdobyć Oscara dla najlepszego filmu 1997 roku i zdobyć więcej. Wizualnie „LA Confidential” wygląda świetnie. Fotografia jest jednocześnie odważna i stylowa, odpowiednio fabuła i gatunek w superlatywach. Pomocna jest też dobra ścieżka muzyczna, a jedna z najwspanialszych kompozytorów filmowych wszechczasów odpowiednio prześladuje. Curtis Hansen reżyseruje znakomicie, ma dużo stylu i to, jak wszystko równoważy, jest tak sprytnie zrobione, że nie nakręcił lepszego filmu i dla mnie to najlepsza reżyseria w całej jego karierze. „LA Confidental” zasłużenie zasłużyło na Oscara dla najlepszego scenariusza. Żaden inny film tego roku nie zbliżył się do bogatego rozwoju postaci, złożoności filmu i jego odmowy popadnięcia w stereotypy. Wszystkie postacie są urzekające swoim realizmem i żadna z nich nie czuje się stereotypowa ani jednostronna, w rzeczywistości przełamując schemat dobrych gliniarzy i złych złoczyńców. Historia jest porywająca pod względem intensywności i emocji, z mnóstwem nieoczekiwanych zwrotów akcji i bardzo rzadkim nudnym momentem. Aktorstwo jest wyjątkowo pełnokrwiste i nie ma w nim ani jednego słabego ogniwa. To, w jaki sposób Russell Crowe, Guy Pearce i Kevin Spacey nie zostali nominowani do Oscarów, jest niezgłębione. Szczególnie Spacey jest genialny, chociaż Crowe jest odpowiednio twardy, a Pearce rzadko był lepszy. James Cromwell i Danny De Vito również błyszczą. Cromwell jest przerażająco podstępny, a De Vito nigdy nie był bardziej oślizgły. Kwestia, czy Kim Basinger zasłużyła na zdobycie Oscara, jest przedmiotem dyskusji, dla mnie była to bardzo godna wygrana, w której nadała swojej roli twardą przewagę i urok. Podsumowując, znakomita realizacja filmowa i znakomity film na wszystkich poziomach. 10/10 Bethany Cox
Tadeusz Przybylski
Obserwuj nas
Życzymy miłego seansu :)
Polub nas na Facebooku i bądź na bieżąco