Pozdrowienia ponownie z ciemności. Moc kobiety. Czarna siła. Rasistowscy starzy biali ludzie. Skorumpowani politycy. Obraźliwi mężowie. Oszukiwanie białych mężów. Rasistowscy gliniarze. Mężczyźni są źli. Kobiety są silne i dobre. Jeśli filmowiec miałby połączyć wszystkie te stereotypy w jeden film, to jako widzowie moglibyśmy oczekiwać, że niezwykle utalentowany filmowiec, taki jak Steve McQueen, wyjdzie poza konwencjonalny gatunek. Niestety, miła odmiana formuły filmu o napadzie z powieści Lyndy La Plante zamienia się w przewidywalność, która smaga nas społecznymi stereotypami udającymi społeczny wgląd. Wydaje mi się, że jestem jednym z niewielu, którzy nie zachwycają się tym filmem. Hej, ma reżysera zdobywcy Oscara za najlepszy film 12 LAT NIEWOLNIKA (Mr. McQueen), scenariusza, który napisał wspólnie z Gillian Flynn (GONE GIRL) ze wspomnianej powieści Lyndy La Plante, oraz obsadę głęboką i utalentowaną obsadę popularnych aktorzy. Zaznacza każde pole i prawdopodobnie spodoba się tłumowi, pomimo mojego rozczarowania. W każdym miejscu, w którym spodziewałem się intrygi, film zapewniał kolejny przewrót i łatwy do wykrycia zwrot akcji z lekcją kultury. Każdy z aktorów wykonuje niesamowitą pracę, akurat przy materiale, który mógłby wykonać we śnie. To rodzaj filmu, w którym widzowie rozmawiają z ekranem – i odtwarza się w taki sposób, że jest to pożądana reakcja. Jest to 4. generacja materiału źródłowego, w tym 3 poprzednie miniseriale telewizyjne (1983, 1985, 2002). To ma sens, że ten materiał lepiej nadawałby się do wielu odcinków, niż do pośpiechu przez 2 godziny. Jest zbyt wiele postaci, które zostają krótko zmienione, a tak mało czasu, aby pozwolić osobowościom oddychać i rozwijać się. Ale chodzi o dostarczenie jak największej liczby wiadomości. Silne założenie znajduje się w Chicago i znajduje zespół czterech włamywaczy, którzy źle pracują. To pozostawia gangstera/polityka, który oczekuje od czterech wdów (stąd tytuł) zadośćuczynienia. Ponieważ kobiety nie mają pieniędzy, ich jedyną nadzieją jest poradzenie sobie z następną pracą, którą zaplanowali ich mężczyźni. Viola Davis, Michelle Rodriguez, Elizabeth Debicki i Carrie Coon grają wdowy, chociaż tylko pierwsze trzy mają dużo do zrobienia, ponieważ utalentowana pani Coon jest mało zmieniona. W rzeczywistości Pani Davis jest tak silna na ekranie, że dominuje w każdej scenie, w której się znajduje - jest prawdziwą potęgą. Nawet Liam Neeson nie może się z nią trzymać. Colin Farrell pojawia się jako sprytny polityk, a Robert Duvall to jego b-słowo wypowiadający byłego ojca radnego. Cynthia Erivo ma fajną rolę wspierającą kobiety, a Bryan Tyree Henry, Daniel Kaluuya, Jacki Weaver, Garret Dillahunt, Kevin J O'Connor, Lukas Haas i Jon Bernthal wypełniają głęboką obsadę ... zobacz, co ja chodzi o zbyt wiele postaci i zbyt mało czasu? Nie ma jednej rzeczy, którą można by wskazać jako przyczynę rozczarowania. Ta historia po prostu musiała być mądrzejsza i przestać tak usilnie komentować obecne bolączki społeczne. Na przykład gliniarz szybko wyzwalający strzelający do niewinnego młodego Afroamerykanina wydaje się być rzucony wyłącznie w celu zapewnienia białej winy i emocjonalnego wybuchu ze strony publiczności. Trudno nawet nazwać ten film manipulacją, ponieważ widzimy zwroty nadchodzące z dużym wyprzedzeniem. Dwa znacznie lepsze filmy z przesłaniem, które ukazały się na początku tego roku, to BLACKKKLANSMAN Spike'a Lee i SORRY TO BOTHER YOU Boots Rileya. Dla tych, którzy w swoich filmach potrzebują tylko emocji i odrobiny intelektu, ten niezbyt ekscytujący napad może zadziałać. Dla reszty z was to dobra praktyka przewracania oczami.
Konrad Wysocki
Ta filmowa wersja jest oparta na serialu ITV z 1983 roku, napisanym przez Lyndę La Plante. W Chicago napad na Harry'ego Rawlingsa (Liam Neeson) nie powiódł się. Jego gang zostaje zabity, a on spalony na popiół, gdy kradnie dwa miliony dolarów bezwzględnemu gangsterowi Jamalowi Manningowi (Brian Tyree Henry), który również ubiega się o urząd polityczny. Zmierza się ze sprytnym parweniuszem Jackiem Mulliganem (Colin Farrell), który jest skorumpowany, podobnie jak jego ojciec Tom Mulligan (Robert Duvall), który rezygnuje z polityki z powodu złego stanu zdrowia. Jamal i jego brat Jatemme Manning (Daniel Kaluuya) wywierają presję na wdowę po Harrym, Veronicę (Viola Davis), aby zlikwidowała cały swój majątek i spłaciła go. Harry zostawił notes z planami swojej następnej pracy. Veronica łączy siły z innymi wdowami z gangu jej zmarłego męża, aby dokonać napadu i spłacić Manningów. Manningowie też szukają notatnika. Steve McQueen wybrał się na muskularny plan przeróbek w Chicago, ale staje się także zwiotczały, ponieważ ma zbyt wiele praw do wiadomości, od korupcji politycznej, wyzysku kobiet po rasistowskiego gliniarza, który niepotrzebnie zabija młodego czarnego mężczyznę. Polityczny punkt widzenia był przesadny i przeszkadzał w głównym wątku, czasami czyniąc wdowy drugorzędnymi postaciami we własnym filmie. Po obejrzeniu oryginalnej serii Wdów, kiedy była emitowana. Był to pionierski film o napadach z udziałem kobiet, napisany przez kobietę z dużym zwrotem akcji. Remake zachowuje zwrot akcji, ale nigdzie nie jest tak dobry, jak oryginalny program.
dr Zofia Jabłońska
Obserwuj nas
Życzymy miłego seansu :)
Polub nas na Facebooku i bądź na bieżąco