W 1874 roku w Imperium Rosyjskim żona księcia Stephana „Stivy” Obłońskiego, księżniczka Daria „Dolly”, wyrzuca męża z domu z powodu jego niewierności. Siostra Stiva, Anna Karenina, zamożna i lubiana towarzyska mieszkająca w Petersburgu ze swoim starszym mężem, hrabią Aleksiejem Kareninem i ich synem, Siergiejem „Seryozą” Aleksiejczem Kareninem, jedzie do Moskwy, by przekonać Dolly, by wybaczyła Stiwie. Stiva poznaje swojego starego przyjaciela Konstantina Levina, bogatego właściciela ziemskiego i arystokratę, którego elita moskiewska traktuje z pogardą za przedkładanie życia na wsi od życia w mieście. Levin wyznaje miłość szwagierce Stivy, księżniczce Jekaterinie „Kitty” Aleksandrownej, a Stiva zachęca go do oświadczyn. Jednak Kitty odmawia, ponieważ ma nadzieję poślubić hrabiego Aleksieja Wrońskiego, bogatego oficera kawalerii. Levin spotyka się ze swoim starszym bratem Nikołajem, który zrezygnował ze swojego dziedzictwa i wziął za żonę prostytutkę Maszę. Nikołaj sugeruje, by Lewin poślubił jednego z chłopów ze swojej posiadłości. W pociągu do Moskwy Anna spotyka matkę Wrońskiego, hrabinę Wrońską, która staje w obliczu skandalu z powodu własnej niewierności. Tam Anna poznaje samego Wrońskiego i łączy ich wzajemne przyciąganie. Po tym, jak w wypadku na dworcu ginie pracownik kolei, Anna pyta, czy można coś zrobić dla jego rodziny. Widzimy, jak Wroński daje dużą sumę innym robotnikom kolejowym dla rodziny zmarłego. Anna przekonuje Dolly do odzyskania Stiva. Na balu tego wieczoru Kitty próbuje tańczyć z Wrońskim, ale tańczy z Anną, pozostawiając Kitty ze złamanym sercem. Wronski później mówi Annie, że musi być tam, gdzie ona idzie.
