Niezrównani twórcy, zdobywcy Oscarów, mistrzowie czarnego humoru bracia Ethan i Joel Coen (Oscar za „To nie jest kraj dla starych ludzi”, „Fargo”). Po najlepszej komedii minionego roku – „Tajne przez poufne”, przedstawiają jedną z najzabawniejszych komedii nadchodzącego roku. Historia o prawym człowieku, który uświadamia sobie, że cały świat obrócił się przeciwko niemu. Nagle, z nieznanych mu powodów, opuszcza go żona, a jej nowy kochanek przekonuje Larry’ego, że powinien on wyprowadzić się z domu i zamieszkać w tanim, obskurnym motelu. Na domiar złego, kariera naukowa Larry’ego staje pod wielkim znakiem zapytania.

Ledwie zdał egzamin kwalifikacyjny, małomówny, nieprzenikniony i budzący grozę fizycznie Patrick Hill rozpoczyna pracę dla Fortico Security, firmy zajmującej się pojazdami opancerzonymi, specjalizującej się w ochronie i transporcie milionów dolarów na terenie Los Angeles. Ale w tym biznesie nikt taki jak Patrick nie jest ofiarą, a nie drapieżnikami, i wkrótce uzbrojeni po zęby napastnicy próbują obrabować jego ciężarówkę, tylko po to, by zginąć z jego rąk z najwyższą dokładnością, w bezbłędnie zaaranżowanym balecie kul i śmierci. Rzeczywiście, w Patricku jest coś więcej niż na pierwszy rzut oka, dzięki czemu natychmiastowy bohater Fortico jest kimś, z kim nie chcesz zadzierać. W końcu, po czyjej stronie stoi Patrick?

W latach bezpośrednio po 11 września Gunter Bachmann (Hoffman) jest ekspertem ds. Zwalczania terroryzmu z siedzibą w Hamburgu, który działa jako nieuczciwy agent, niezależnie od Grenzschutzgruppe 9 DE Bundespolizei (GSG-9). Specjalizuje się w obalaniu dżihadystów, a na początku historii zaczyna skupiać się na czeczeńskim imigrantu Issie Karpowie (Grigorij Dobrygin), nowo przybyłym do miasta. Motywacje Issy są początkowo nieznane, ale zaprzyjaźnia się z amerykańską pracownicą socjalną ( Rachel McAdams ), która przekonuje się o jego nieszkodliwości i zaczyna przekonywać Guntera do tego samego. W międzyczasie Gunter zdaje sobie sprawę z namacalnego i bezpośredniego zagrożenia dla bezpieczeństwa narodowego, które wiąże się z przyszłą działalnością dżihadu, i obmyśla genialny plan, który, jak ma nadzieję, zarówno ugasi zagrożenie, jak i zapewni amnestię dla Issy. Jednak Amerykanie i GSG-9 dowiadują się o spisku Guntera i wyrażają zarówno zniecierpliwienie, jak i ogólny sceptycyzm co do skuteczności planu.

Wybitny dokumentalista ("Takiego pięknego syna urodziłam", "Istnienie") i wielokrotnie nagradzany operator Marcin Koszałka (dwukrotny zdobywca Złotych Lwów na Festiwalu w Gdyni za zdjęcia do filmów "Pręgi" i "Rewers" oraz Brązowej Żaby na Camerimage za "Rewers") odsłania kulisy Euro 2012, przyglądając się polskiej reprezentacji w trakcie mistrzostw Europy. Kamera Koszałki towarzyszy piłkarzom przez 24 godziny na dobę, docierając w miejsca i rejestrując momenty, jakich nigdy nie udało się pokazać żadnej stacji telewizyjnej. Chwile słabości, triumfu, rozczarowania - po raz pierwszy, bez cenzury, prezentowane z perspektywy samych piłkarzy. Pierwszoplanowymi bohaterami filmu są Damien Perquis - zmagający się z trudnościami z adaptacją w polskiej kadrze oraz twardziel i dobry duch drużyny - Marcin Wasilewski.

Porównywana do "Rejsu" i "Sprzedawców" komedia absurdu z gwiazdorską obsadą (Adamczyk, Braciak, Frycz, Globisz, Muskała, Pszoniak, Preis, Sapryk, Żurek). Utrzymana w groteskowym tonie bezkompromisowa kpina z naszych czasów. Kalejdoskop zabawnych, choć poważnych postaci i sytuacji,  spointowanych swoistym mottem: "w życiu trzeba robić to, co się najbardziej lubi!"   Prawie trzydziestoletni Kuba decyduje się podjąć pierwszą pracę, zostaje dostawcą zakupów. Nie przypuszcza, że będzie to jeden z najdziwniejszych dni w jego życiu i jak ważną rolę będzie miał tego dnia do spełniania.     

Bohaterem filmu jest mężczyzna z kulą w głowie. Każdy dzień może być jego ostatnim, ma bowiem 50% szans na przeżycie. Postanawia pozostały mu czas wykorzystać, by zemścić się na producentach broni. Pomoże mu w tym grupa barwnych postaci.

"Człowiek na linie - Man on Wire", czyli artystyczne przestępstwo stulecia, to historia niesamowitego wyczynu jakiego dokonał 7 sierpnia 1974 roku Philippe Petit. Marzeniem tego francuskiego linoskoczka było przejście po linie rozciągniętej między zbudowanymi wówczas niedawno bliźniaczymi wieżami World Trade Center. Film Marsha odsłania kulisy przygotowań do tego wyczynu, niezwykłych związków międzyludzkich, przyjaźni oraz zbiegów okoliczności, które doprowadziły do spełnienia tego szaleńczego marzenia. Spaceru pomiędzy wieżami, których już nie ma. "Człowiek na linie - Man on Wire" został już doceniony i nagrodzony przez wielu krytyków, między innymi na Festiwalu Filmowym Sundance i w Karlowych Warach."

Tom Dobbs (Robin Williams) karierę prezentera telewizyjnego zawdzięcza uszczypliwej krytyce ludzi władzy. Pewnego razu przychodzi mu do głowy pomysł - może by tak stanąć do wyścigu prezydenckiego? Żart daje początek ruchowi obywatelskiemu i doprowadza do umieszczenia nazwiska gwiazdora na liście kandydatów. Nieoczekiwanie Tom wygrywa kampanię wyborczą i ma zostać przywódcą kraju. Jednak specjalistka od maszyn do głosowania odkrywa, że zwycięstwo Dobbsa było wynikiem defektu aparatury jej firmy. Na kilka chwil przed inauguracją nowy przywódca staje przed trudnym wyborem: wrócić na estradę czy pozostać w Białym Domu i naprawdę namieszać?

Orwellowska wizja bezosobowego, wyjałowionego świata, w którym 42-letni Andreas (Trond Fausa Aurvaag) przybywa do obcego miasta, nie wiedząc jak i dlaczego się tam znalazł. Jednak czeka tu na niego dom, praca, a nawet dziewczyna. Z czasem Andreas nabiera przekonania, że z tego miejsca nie ma ucieczki. Poznaje (Per Schaanning) Hugo, który prowadzi go do piwnicy swego domu i pokazuje tajemną szczelinę w ścianie, przez którą Andreas słyszy cudowną muzykę, przywołującą na myśl wszystko to, czego brakuje w jego życiu. Być może szczelina jest braną do innego, lepszego świata. Andreas i Hugo planują ucieczkę. Sarkastyczny i przyciemniony obraz życia w dobrobycie w krajach skandynawskich, w społeczeństwie, którego wszelkie problemy są rozwiązane. Współczucie jest zbyteczne - jego miejsce zajęła pusta życzliwość. Urządzanie kuchni zastąpiło miłość, a towarzyskie rytuały - przyjaźń. Normalność w całej swej groteskowości.

Szwedzki reżyser Roy Andersson, twórca "Pieśni z drugiego piętra" w filmie "Do ciebie, człowieku", zaskakuje widza barwną mozaiką scen. Buduje z nich uniwersalną opowieść o ludzkim życiu. Dopracowany wizualnie w najdrobniejszych szczegółach film Anderssona przesycony jest błyskotliwym czarnym humorem. Reżyser z uwagą przygląda się każdemu z nas - naszym marzeniom, pragnieniom, radościom, szaleństwu. 

"Karol - Papież, który pozostał człowiekiem" jest kontynuacją filmu "Karol - człowiek, który został Papieżem". Film rozpoczyna się od inauguracji pontyfikatu Jana Pawła II. Obraz ukazuje pierwsze pielgrzymki papieża, tragiczne wydarzenia związane z zamachem i to jak Jan Paweł II po wyzdrowieniu powrócił do szerzenia Ewangelii.

Nie ma już człowieka pracy. Pozostał robotnik - ktoś gorszy, ktoś, komu się nie udało. Ktoś, komu praca nie daje godności, lecz ją odbiera. Przyzwyczajeni do wygodnego życia, coraz częściej zapominamy, jak ciężką pracę może wykonywać człowiek. Rezygnując z odautorskiego komentarza, reżyser "Śmierci człowieka pracy" w wysmakowanych obrazach (zdjęcia Wolfganga Thalera) rejestruje nieludzki wysiłek współczesnych zapomnianych bohaterów. Niezwykłe zdjęcia oraz muzyka (autorstwa Johna Zorna) sprawiają, że "Śmierć człowieka pracy" to monumentalne, nasycone emocjami dzieło. Dzisiejszym robotnikom nie towarzyszą pochwalne pieśni. Mogą jedynie wspierać się nawzajem pocieszeniem, że praca, nawet ponad siły, jest lepsza, niż żadna. Grupa ukraińskich mężczyzn całymi dniami naraża życie w nieczynnych, grożących zawaleniem biedaszybach. W Indonezji robotnicy pracujący przy wydobyciu siarki wdychają gorące, trujące opary nad kraterami czynnych wulkanów. Droga w dół to równie wielkie ryzyko. Krew, ogień i potworny smród - rzeźnia w Nigerii to piekło na ziemi. Gołymi niemal rękami Pakistańczycy wydzierają starym statkom kawałki metalu. Chińscy hutnicy ze strachem postrzegają siebie jako ginący gatunek. Ukraina, Indonezja, Nigeria, Pakistan, Chiny - "Śmierć człowieka pracy" to pięć portretów ciężkiej fizycznej pracy w zmechanizowanym świecie XXI wieku coraz mniej widocznej.

Film powstały z powodu wakacyjnej nudy, skłania widza do refleksji nad własnym, życiem. Zadaje pytania, na które odpowiedzi często znać nie chcemy. Dokąd zmierzamy? Co chcemy w życiu osiągnąć?

Człowiek bez przeszłości jest czarną komedią. Nowe dzieło Aki Kaurismakiego to pełna surrealistycznego humoru, ironii a zarazem melancholii opowieść o szczęściu, jakie może przynieść utrata pamięci. Ta wzruszająca, optymistyczna i zabawna historia o łagodnych i dobrych ludziach jest jednocześnie niezwykle głębokim przeżyciem filmowym, pokazującym, że we współczesnym świecie jest miejsce na dobroć i miłość.

Samuraj Koheita Mochizuki zostaje wyznaczony przez lokalnego suwerena na stanowisko sędziego i wysłany do słynącego z wysokiej przestępczości regionu Horisoto, gdzie przepadli bez wieści jego trzej poprzednicy. Mochizuki ma jednak fatalną opinię, powszechnie wiadomo o jego skłonności do kobiet i alkoholu, kiedy więc przybywa na miejsce, od razu zyskuje niezbyt chwalebny przydomek "Dora-heita" (odpowiednik współczesnego "playboya"). Nie tylko nie próbuje się wybielać, ale wręcz namawia swego przyjaciela Senbę, do rozpuszczania kolejnych plotek. Najważniejszym zadaniem nowego sędziego jest rozbicie trzech grup przestępczych działających na przedmieściach miasta. Ponieważ misja jest tajna, Dora-heita postanawia udawać przez członkami yakuzy, którzy zawarli porozumienie z miejscowym klanem samurajów, hazardzistę i podrywacza szukającego rozrywek. Zyskuje ich zaufanie i uczestniczy we wspólnych libacjach z udziałem gejsz, ale okazuje się, że jedna z gejsz, Kosei, była z nim kiedyś związana przez siedem lat. Porzucona, teraz może chcieć się zemścić i wydać sędziego. Na domiar złego, kiedy samuraje odkrywają, że sędzia regularnie spotyka się z członkami yakuzy, postanawiają go zlikwidować w obawie, że ten ujawni ich porozumienie z przestępcami i zniszczy ich reputację.

Opowieśc o tym, jak kiepska fryzura zmienia zwykłego faceta w zawodowego mordercę. Maiquel przegrywa zakład i musi przefarbować się na blond. Kiedy w barze z jego nowej fryzury wyśmiewa się lokalny bandzior, Miquel go zabija. Nie chciał tego zrobić, ale stało się i od tego momentu jest już mordercą. Ku jego zdziwieniu wszyscy są mu wdzięczni za to, co się stało. Pojawiają się pierwsze zamówienia na kolejne morderstwa...

Mężczyzna bierze sprawy w swoje ręce, gdy do jego miasta wprowadza się potentat farmaceutyczny, by spowodować prawdziwe kłopoty.

Historia trójki ludzi i ich skomplikowanych relacji uczuciowych. Matka i jej 30-letni syn mieszkają w ubogiej dzielnicy dużego miasta. Ona ma kłopoty ze znalezieniem pracy, on z odnalezieniem się we współczesnych realiach. Nagła choroba matki burzy dotychczasowe życie syna. Nowa sytuacja wymaga od niego dojrzałości, której mu niestety brakuje. W jego życiu pojawia się kobieta, którą wykorzystuje w swojej grze z matką.

Jest to opowieść o człowieku, który przemierza samotnie kraj, ciągnąc za sobą cały swój niewielki dobytek na skonstruowanym przez siebie wózku. Jego postawa powoduje rozmaite reakcje ludzi - od życzliwości do jawnej niechęci i nietolerancji.

Rok 1927. Mała dziewczynka, żydówka, o imieniu Fegele mieszka w rosyjskiej wiosce z ojcem, kantorem w synagodze, i babcią. Jej dzieciństwo jest spokojne i szczęśliwe, ale groźba prześladowań nie ginie. Z tego powodu ojciec Fegele postanawia wyjechać do Ameryki, aby tam znaleźć pracę i sprowadzić rodzinę. Wkrótce po jego wyjeździe do wsi wkracza przemoc. Fegele razem z innymi uciekinierami, mieszkańcami wioski wsiada na statek. Statek jednak wypływa nie do Ameryki, dokąd chcieli się udać, ale do Anglii. Fegele trafia do chrześcijańskiego sierocińca. Otrzymuje nowe imię - Suzie i chodzi do szkoły, gdzie nie ma prawa rozmawiać w swoim rodzinnym języku - jidysz. Uczy się tam jednak śpiewać. Dziesięć lat później wyjeżdża do Paryża, gdzie zostaje śpiewaczką w chórze. Zaprzyjaźnia się z Lolą - jasnowłosą, ambitną Rosjanką. Zaczyna oszczędzać pieniądze, aby wyjechać do Ameryki w poszukiwaniu ojca. Suzie i Lola znajdują pracę w operze prowadzonej przez Felixa Perlmana. Suzie zakochuje się w Cezarze, cygańskim handlarzu końmi, Lola natomiast w Dante Dominio, zarozumiałym włoskim śpiewaku operowym.

Rok 1949, Ed Crane (Billy Bob Thornton) jest niezbyt rozgarniętym, mało gadatliwym fryzjerem w małym miasteczku Santa Rosa gdzieś w północnej Kalifornii. Jego żona Doris (Frances McDormand), pracuje w sklepie wielobranżowym, na co dzień preferując towarzystwo swojego szefa, Dużego Dave'a (James Gandolfini). Ed nie jest zadowolony ze swojego dotychczasowego życia. Któregoś dnia do zakładu fryzjerskiego trafia Creighton Tolliver. Kiedy Ed go strzyże, Tolliver opowiada o swoim marzeniu. Chciałby założyć sieć pralni chemicznych, ale brakuje mu na to pieniędzy. Na początek trzeba jakieś dziesięć tysięcy dolarów... Ed decyduje się zdobyć te pieniądze. Postanawia napisać anonim skierowany do Dużego Dave'a: "Jeśli nie przyniesiesz dziesięciu tysięcy dolarów, Ed Crane dowie się, że romansujesz z jego żoną". Dave jest zrozpaczony. Za tę kwotę chciałby otworzyć nowy sklep, ale decyduje się jednak zapłacić...

Po latach eksperymentów genialny, ale arogancki naukowiec Sebastian Caine odkrył sposób na uczynienie materii niewidzialną. Zdeterminowany, by dokonać ostatecznego przełomu, Caine popycha swój zespół do przejścia do następnej fazy – używając siebie jako podmiotu. Test kończy się sukcesem, ale kiedy procesu nie można odwrócić, a Caine wydaje się skazany na przyszłość bez ciała, zaczyna wykazywać nieoczekiwane skutki uboczne swojego niezwykłego stanu.

Z ogarniętej wojną Syrii Sam Ali ucieka do Libanu. Jego celem jest Paryż, chce się tam przedostać i żyć ze swoją ukochaną Abeer, którą rodzice zmuszają do ślubu z innym mężczyzną. Przepustką do Europy jest udział w niekonwencjonalnym projekcie artystycznym. Na plecach Sama zostaje wytatuowane jego marzenie – wiza Schengen. Czy zamiana w cenne dzieło sztuki przyniesie Samowi upragnioną swobodę i wolność? Jakie są granice wypowiedzi artystycznej?

W obliczu przerażającego egzystencjalnego ślepego zaułka i perspektywą schludnego i całkowicie przewidywalnego życia, pozbawionego niespodzianek, Julie znajduje się plecami do ściany, zmuszona do ustatkowania się. I w jakiś sposób przekroczenie trzydziestki wcale nie ułatwia sprawy. Tak więc, aby znaleźć sens i cel w życiu, Julie wyrusza w długą, pełną wyzwań, dwunastooddziałową podróż miłości i oświecenia, mając nadzieję na najlepsze. Stopniowo, gdy dobrze wykorzystuje swoje uśpione talenty, Julie flirtuje z innymi mężczyznami, wchodzi w nowy związek, zdobywa nowe umiejętności i doświadczenia. W końcu ciężar wyboru nie jest problemem. Jest to kwintesencja czynnika, który określa, kim jesteśmy jako osoba; pokazuje światu nasz charakter.