Baran (Korkmaz Arslan) to bohater zakończonej sukcesem kurdyjskiej wojny o niepodległość. Ponieważ nadeszły wyczekiwane czasy pokoju, pracuje jako komendant w stołecznym komisariacie. Miejsca długo tam nie zagrzeje. Po absurdalnej egzekucji przeprowadzonej na łkającym mordercy, mężczyzna zaczyna czuć niesmak do dzierżonej przez siebie odznaki. Rezygnuje ze wspinania się po szczeblach kariery i postanawia wyjechać do zapomnianego przez Boga, przygranicznego miasteczka dzielącego Turcję i Iran - do mekki wszelkiej maści przemytników. Tam spotyka Govend (Golshifteh Farahani), zjawiskową młodą dziewczynę, która mimo sprzeciwu ojca i wrogości dwunastu swoich braci odrzuca wizję zamążpójścia i zostaje nauczycielką. Zmrożona niechęcią lokalnych rodziców upiera się, by pracować u podstaw i nauczyć dzieci czytania i pisania. Jej niezależność i niekobieca wola walki zamieniają ją w kozła ofiarnego przygranicznej społeczności. Jednej z ciemnych, kurdyjskich nocy dziewczyna zostaje zaatakowana. Schronienie może jej dać tylko posterunek policji i... Baran. Kiedy mężczyzna staje w obronie kobiety słyszy od jej ojca, że Govend zachowuje się niemoralnie i sama jest sobie winna. Młodą, zbuntowaną przeciw tradycji nauczycielkę, chce upokorzyć także szef grupy lokalnych przemytników szmuglujących alkohol z Kurdystanu do Iranu i Iraku. Aziz Aga (Tarik Akreyi) pozbył się już poprzedniego szeryfa, więc naturalną koleją rzeczy, Baran jest też jego celem. W takiej sytuacji mężczyzna staje ramię w ramię z kobietą i kolejny raz wyrusza do walki - tym razem z tradycją, bezprawiem, przemocą i społeczną nierównością. A romans między nim a Govend? Rozwija się! Na wzór tego, który łączył Johna Wayne'a i Katharine Hepburn w "Rooster Cogburn" Stuarta Millara.