Przyszła wiosna. Verne i jego leśni przyjaciele obudzili się po długiej, zimowej drzemce i jakież było ich zaskoczenie, kiedy odkryli, że w samym środku ich kiedyś naturalnego środowiska wyrósł wysoki, zielony żywopłot, a w ich życiu pojawił się RJ, wygadany szop pracz, który twierdzi, że świat za żywopłotem zamieszkiwany przez dziwaczne istoty zwane ludźmi, które zamiast jeść, aby żyć, żyją po to, żeby jeść, jest "przepustką do lepszego życia". Co więcej, "ludzie nigdy nie mają dosyć", ogłasza RJ. Podejrzliwy w stosunku do charyzmatycznego RJ, a nawet trochę o niego zazdrosny, bardzo ostrożny Verne pragnie, aby jego leśna rodzina została po znanej mu od urodzenia, bezpiecznej stronie żywopłotu. Zgodnie jednak z powiedzeniem, że śmieci jednego człowieka są skarbem drugiego - w tym przypadku zwierzęcia - manipulujący otoczeniem RJ posiada własne powody, aby przekonać przyjaciół z lasu, że nie mają się czego obawiać i mogą skorzystać na obecności nowych, pobłażliwych sąsiadów. Ostatecznie, RJ i Verne wraz z futrzanymi towarzyszami uczą się wykorzystywać ten dziwny, nowy świat zwanym przedmieściem i żyć w jego sąsiedztwie.

Gdy jego chora córka jest w poważnym niebezpieczeństwie i potrzebuje kosztownej operacji, zdesperowany samotny ojciec i krupier w kasynie na łodziach rzecznych Pope'a, Vaughn, będzie musiał zebrać ogromną sumę pieniędzy, aby opłacić jej leczenie. W ostateczności Vaughn wraz z niezadowolonym pracownikiem zbierają się na odwagę, by obrabować kasyno potężnego władcy przestępczego; Jednak gdy sprawy idą nie tak, rabusie porywają miejski autobus. Teraz plany Vaughna dotyczące szybkiej i lukratywnej pracy zamieniły się w niestabilną sytuację z zakładnikami, której wyniku nikt nie jest w stanie przewidzieć. Czy zbolały rodzic dożyje kolejnego dnia?

Debiut fabularny młodego reżysera, Piotra Starzaka, twórcy „Enduro Bojz”, emitowanego w TVP w cyklu kina niezależnego. Bohaterem filmu jest nastolatek Borys, uczeń maturalnej klasy. Chłopak różni się od swoich rówieśników. Nie ma wielu przyjaciół, nie wdaje się w bójki, nie włóczy się bez celu po mieście, stroni od narkotyków, alkoholu i innych używek. Wolny czas od zajęć szkolnych woli poświęcać na sport. Trenuje dżudo i ma nawet niezłe wyniki. Borysa wychowuje matka. Ojciec, kierowca tira, rzadko bywa w domu. Zresztą małżeństwo rodziców dawno się rozpadło, łączy ich jedynie syn, który ma żal do ojca, że nie poświęca więcej czasu matce. Pewnego dnia podczas spaceru w zoo z koleżanką z klasy, Małgosią, Borys jest świadkiem chuligańskiej rozróby. Ich szkolnego kolegę, Jacka Wojciechowskiego, nazywanego Małym, atakuje banda młodocianych przestępców. Chociaż Borys zazwyczaj nie miesza się w takie sprawy, teraz chodzi przecież o kolegę. Rzuca się na ratunek i kilkoma uderzeniami wytrawnego dżudoki, powala napastników. W tym czasie pojawia się policja. Mały wraz ze swym niedawnymi prześladowcami „zmywa się”, a Borys trafia do aresztu. Za namową cynicznego inspektora Bartosza godzi się na współpracę z policją. Postanawia przeniknąć do gangu, by rozpracować przestępców. Gdy odwiedza Małego w domu, poznaje prawdę o napastnikach. Okazuje się, że Jacek jest uwikłany w ciemne interesy z bandytami, którzy handlują narkotykami, dokonują rozbojów i kradzieży. Nie chce jednak zdradzić wspólników.