W fabularyzowanym opisie wydarzeń ta fikcyjna wersja paryskiego artysty ulicznego Philippe'a Petita, grana przez Josepha Gordona-Levitta, opowiada historię jego próby w 1974 r. zaaranżowania i wykonania bardzo nielegalnego spaceru po linie między dachami najwyższych wówczas budynków na świecie World Trade Center w Nowym Jorku. Podczas gdy generalnie wykonywał sztuczki cyrkowe, które jego rodzice byli w separacji, takie jak jazda na monocyklu i żonglowanie, jest to chodzenie po drutach bez środków bezpieczeństwa, które uważał za niepotrzebne, do których był najbardziej pociągnięty, nigdy nie widział takich jak flirt ze śmiercią, ale raczej żyć pełnią życia. Ta relacja szczegółowo opisuje jego pociąg do tego konkretnego aktu, odkąd zdał sobie sprawę z budowy wież i łączenia elementów, aby to osiągnąć. Te elementy obejmują zgromadzenie zespołu, którego nazywa swoimi wspólnikami, w skład którego wchodzą osoby wybrane ze względu na ich specyficzne cechy, ale także nowych przyjaciół, którzy chcą go po prostu wesprzeć w tym bezprecedensowym akcie. Jest to kwestia wrażliwa na czas, ponieważ wie, że należy to zrobić, zanim wieże będą w pełni otwarte dla biznesu, a zwłaszcza ustawić w określonych godzinach dnia, aby uniknąć wykrycia nie tylko przez ochronę, ale także przez każdego, kto może kwestionować jego lub jego zespół. obecność w budynkach. Poza tym, że zostaną wcześniej złapani, potencjalną przeszkodą jest mentalność jego własnego zespołu, który może albo nie być w stanie wykonać swojej roli, zwłaszcza akrofobiczny Jeff, któremu przydzielono zadanie na dachu, albo uginać się pod groźbą konsekwencji, cały czas spełniając swoje wyśrubowane standardy, ten, który będzie chodził tylko na własnych warunkach.