Paskudny spód Tokio widziany przede wszystkim oczami Oscara, narkomana, którego siostra Linda jest striptizerką. Oscar ma również retrospekcje ze swojego dzieciństwa, kiedy trauma wywraca rodzeństwo do góry nogami. Nakarmione narkotykami halucynacje Oscara zmieniają już i tak niepokojące noce w Tokio, a po tym, jak policja go zastrzeliła, może unosić się w powietrzu i patrzeć w dół: na smutek swojej siostry, pokoje hotelu miłości i życie nawet na poziomie molekularnym. Kolory widma mogą być piękne; to bezbarwne życie ludzi może być brzydkie. A co z życiem pozagrobowym, czy istnieje coś więcej niż pustka?