Para Osamu i Nobuyo, ich dorastający „syn” Shota oraz „siostra” i „matka” Nobuyo, Aki i Hatsue, mieszkają razem w małym i odizolowanym domu Hatsue w Tokio. Chociaż Osamu i Nobuyo mają legalną pracę fizyczną, a Aki pracuje jako egzotyczna tancerka w męskim klubie, w dużej mierze żyją z emerytury zmarłego męża Hatsue i kradną wszystko, czego mogą potrzebować, oprócz tego, że Nobuyo kradnie jej pracodawcę. Zewnętrzne przekonanie Osamu jest takie, że jeśli coś jest w sklepie i nikt tego jeszcze nie kupił, to tak naprawdę nie należy do nikogo, a zatem kradzież w sklepie nie jest nikomu okradaniem. Osamu i Shota dokonują większości kradzieży w sklepach swoich codziennych towarów, ich kradzieży w sklepach M.O. które udoskonalili, aby poklepać rutynę. Wracając do domu po kradzieży w sklepie, zauważają pięcioletnią dziewczynkę, którą rutynowo widywali skuloną przed domem, który uważają za swój dom, jak zwykle wygląda na przestraszoną i niedożywioną. Tego dnia postanawiają zabrać ją ze sobą do domu, z czasem dowiadując się, że jest Juri, maltretowanym dzieckiem. Ostatecznie Osamu i Nobuyo postanawiają ją zatrzymać, ostatecznie zmieniając jej imię na Lin i obcinając jej włosy, aby wyglądała inaczej po tym, jak odkryli dwa miesiące po fakcie, że jej agresywni rodzice w końcu jej szukają. Ponieważ Shota staje się najczęstszym towarzyszem Lin w tym, że nie chodzi do szkoły – Osamu i Nobuyo, którzy powiedzieli mu, że tylko dzieci, które nie mają luksusu bycia uczonymi w domu, muszą chodzić do szkoły – angażuje ją w swoje rutynowe kradzieże w sklepach , jedyne życie, jakie zna. Ta nowa sytuacja Lin w ich życiu może spowodować, że ta prowizoryczna rodzina rozpadnie się wokół nich, gdy każda osoba zacznie kwestionować swoje przeszłe działania. Jeśli ten symboliczny dom się zawali, alternatywa może nie być lepsza w wyborze tego, co ktoś wybrał w porównaniu z okolicznościami, które często są oparte na biologii.

Lata 70. Major Służby Bezpieczeństwa chce „kupić” łatwowiernego księdza Zieję i zrobić z niego agenta, który zdyskredytuje opozycję. Przesłuchania księdza stają się naturalnym pretekstem do podróży przez historię Polski w XX wieku: od wojny bolszewickiej 1920 roku, przez II wojnę światową, aż po czasy współczesne. Okazuje się, że pozornie naiwny ksiądz Zieja to w rzeczywistości sprytny buntownik. Świat, w którym żył, był dla niego nie do przyjęcia. Wyprzedził swój czas. Samotna podróż bez paszportu do Rzymu w latach 30. przerodziła się w myśli o Unii Europejskiej. Odprawienie katolickich obrzędów pogrzebowych kobiety, która popełniła samobójstwo (w latach 20. ubiegłego wieku) było protestem przeciw zasadom Kościoła. Proklamowanie hasła „nigdy nikogo, nawet wrogów” podczas II wojny światowej, było sprzeczne z patriotycznymi mitologiami i przepowiadało przyszłe postawy pacyfistyczne. Zieja naraża swoje życie i wolność w imię wartości moralnych, etycznych i religijnych, w które wierzył. Film „Zieja” jest zakorzeniony w ruchu polskiego katolicyzmu, który opiera się na wysokich standardach etycznych, ubóstwie i tolerancji, a także szacunku i miłości do drugiego człowieka.

Co może się stać z miłością, gdy pewnego dnia pełna energii i wewnętrznej siły kobieta dowiaduje się, że ma przed sobą ledwie trzy miesiące życia? Taka sytuacja zastaje Anję i jej męża Tomasa tuż przed Bożym Narodzeniem. Doświadczoną parę, która przez lata bardziej niż na wzajemnym uczuciu skoncentrowana była na prowadzonych równolegle karierach artystycznych. Ich małżeństwo przetrwało głównie ze względu na dzieci. Kiedy w Wigilię Bożego Narodzenia kobieta dowiaduje się, że ma nawrót choroby i nieoperacyjnego raka mózgu, życie bohaterów rozpada się na kawałki i ulega przewartościowaniu. Troska miesza się ze skrywanymi od lat pretensjami, a trudnemu do okiełznania lękowi towarzyszy frustracja. Kolejne tygodnie pokażą, czy Anja i Tomas odnajdą w sobie uczucie, które kiedyś ich połączyło, oraz czy będą w stanie przejść przez ten rodzinny dramat razem.

W odległej galaktyce, na eony przed stworzeniem planety znanej jako Ziemia, rozwinęły się rozległe cywilizacje, a rządzące galaktyką jest międzygwiezdne Imperium stworzone z ruin Starej Republiki, która panowała od pokoleń. To czas wojny domowej, kiedy systemy słoneczne oderwały się od Imperium i toczą wojnę buntowniczą. Podczas niedawnej bitwy schematy techniczne gigantycznej stacji kosmicznej o nazwie kodowej Gwiazda Śmierci zostały odkryte przez szpiegów rebeliantów i młodą kobietę, która jest dysydentką w Senacie Imperium, pod przykrywką misji dyplomatycznej na planetę Alderaan próbuje przemycić te plany do rebelii. Ale jej statek kosmiczny zostaje zaatakowany przez ogromny okręt wojenny Imperium i przejęty. Senator dysydent zostaje schwytany, ale nigdzie nie można znaleźć planów dotyczących Gwiazdy Śmierci. Podczas gdy żołnierze Imperium przeszukują pobliską planetę Tatooine, seria incydentów przyciąga młodego pustynnego rolnika, który marzy o byciu pilotem myśliwca w buncie, gdy kończy z planami Gwiazdy Śmierci, a także z pomocą starszego pustelnika, który kiedyś służył jako wojownik starożytnego zakonu, którego wybraną bronią były potężne miecze energetyczne znane jako miecze świetlne. Para rekrutuje cynicznego międzygwiezdnego przemytnika i jego ogromnego drugiego pilota kosmitę z starożytnym frachtowcem, mocno zmodyfikowanym do walki, aby pomóc im dotrzeć do Alderaan, ale planeta została zniszczona i teraz czwórka musi uratować młodą kobietę uwięzioną przez Imperium i poprowadzić atak przez bunt przeciwko Gwieździe Śmierci, zanim zdąży unicestwić wszelką nadzieję na przywrócenie wolności w galaktyce.

Robert (Max von Thun) jako kilkuletni chłopiec uciekł z domu. Po latach powraca w rodzinne strony, aby pochwalić się wszystkim że został najlepszym ze złodziei. Jednak bliscy boją się o jego bezpieczeństwo i nie chcą go u siebie, gdyż ze względu na jego działalność, grozi mu szubienica. Zamożny ojciec chrzestny Roberta, hrabia Gustav (Armin Rohde) składa mu pewną propozycję. Chłopak musi wykonać trzy niezwykle trudne, wymyślone przez bogatego krewnego zadania. Gdy Robert tego dokona, otrzyma gwarantowaną wolność oraz szacunek i uznanie bliskich.

Trzynastoletnia Melanie spędza wakacje w austriackich Górach Wechsel na obozie dla otyłych nastolatek. Jej matka Teresa wyjechała do Kenii w poszukiwaniu "beach boysów", a dewocyjnie wierząca ciotka Anna Maria szerzy katolicyzm chodząc z misją po domach. Pod opieką wytatuowanego trenera i smukłego dietetyka Melanie stara się zrzucić zbędne kilogramy. W dzień uprawia sport, pilnuje diety i potajemnie podjada słodycze. W nocy upija się klubie i pali papierosy, a potem do rana plotkuje z koleżanką o seksie. Dbając o ciało, budzi w sobie kobiecość i zakochuje się w starszym o 30 lat przystojnym lekarzu. Za wszelką cenę stara się go uwieść. Naiwne uczucie stopniowo przybiera na sile i staje się obsesją zdesperowanej trzynastolatki. Odkrywając własną seksualność, Melanie rozbudza w sobie pożądanie. Czy uda jej się zdobyć obiekt swoich uczuć?  "Raj: nadzieja" to trzecia (po "Raj: miłość" i "Raj: wiara") część filmowej trylogii o cnotach chrześcijańskich (miłość, wiara, nadzieja) Ulricha Seidla, którą scala tytuł "Raj", zainspirowana sztuką teatralną Odona von Horvatha "Faith, Hope and Charity" z 1932 roku. Tak jak w poprzednich dwóch częściach "Raju", Seidl pokazuje głębokie pragnienie miłości i poczucia bezpieczeństwa, tym razem na przykładzie wchodzącej w życie samotnej nastolatki (córki bohaterki pierwszej części trylogii "Raj: miłość").

Film oparty na faktach opowiada wstrząsającą historię mężczyzny, Sama Childersa (Gerard Butler), który zaangażował wszystkie swoje siły w budowę sierocińca w rozdartej wojną Afryce, a następnie stanął na czele policji, której głównym obowiązkiem była ochrona sudańskich dzieci, zmuszanych do walki jako żołnierze.

S. ma 18 lat i przyucza się do zawodu piekarza w Orleanie. Nie trwa to jednak długo gdyż. S. decyduje się zmienić radykalnie swoje życie. Nic nie będzie już takie jak przedtem: ani on, ani jego stosunek do świata i innych ludzi. Opuszcza Orlean i wyjeżdża do Marsylii. Przechodząc bolesną inicjację staje się członkiem szajki złodziei i tym samym realizuje swoje nowe plany życiowe.

Komedia obyczajowa. Młoda kobieta bierze udział w programie telewizyjnym, kamera ujawnia, że mąż zdradza ją z jej najlepszą przyjaciółką. Bohaterka zabiera kilkuletnią córkę i wraca do rodzinnego domu, w małym miasteczku na prowincji. Matka próbuje pocieszyć córkę, zjawia się także chłopak z czasów szkolnych.

W rzeczywistości postapokaliptycznej Ewa walczy nie tylko o przetrwanie, ale i zmaga się̨ z dotkliwą samotnością̨. Długotrwałe uczucie izolacji nie jest jednak jej jedynym problemem. Prawdziwy dramat zaczyna się̨, kiedy przez absurdalną sytuację wchodzi w konflikt ze swoim jedynym towarzyszem - Robotem. Zaczyna się̨ wówczas prawdziwa walka o życie z maszyną wyposażoną w sztuczną inteligencję, która dla Ewy, staje się większym zagrożeniem niż otaczający świat.