Bardzo chciałbym opowiedzieć ci o fabule. Naprawdę! Ale zmagałbym się z zebraniem wszystkich wątków J.K. historię Rowling i spójnie wyjaśnij je każdemu. Gdyby Rowling wsadziła dziesięć tysięcy małp (nie milion - to nie cholerny Szekspir) do pokoju z maszynami do pisania i zamknęła drzwi, nie byłabym zdziwiona. Pozwól, że spróbuję na wysokim poziomie.... Arcyprzestępca czarodziej Grindelwald (Johnny Depp) jest torturowany w "Trump Tower", ale udaje mu się uciec i ucieka do Paryża w pogoni za tajemniczym artystą cyrkowym o imieniu Credence (Ezra Miller) i jego zaczarowana towarzyszka Nagini (szturchnij, szturchnij, mrugnij, mrugnij), grana przez Claudię Kim. Ktoś musi go powstrzymać, a wszystkie oczy skierowane są na Albusa Dumbledore'a (Jude Law). Ale nie jest w stanie tego zrobić, ponieważ on i Grindelwald są „bliżej braci” (szturchnięcie, szturchnięcie, mrugnięcie, mrugnięcie). Tak więc niechętny i uziemiony w Wielkiej Brytanii Newt Scamander (Eddie Redmayne) zostaje przemycony do strefy zagrożenia… co mu odpowiada, ponieważ jego ukochana Tina (Katherine Waterston) pracuje tam dla tamtejszego ministerstwa, a para jest obecnie w separacji z powodu (aktualna) walka z „Fake News”. Dodaj potencjalny trójkąt miłosny między Newtem, jego bratem Tezeuszem (Callum Turner) i dawną koleżanką szkolną z Hogwartu, Letą Lestrange (Zoë Kravitz) i około pół tuzinem innych wątków pobocznych i masz... cóż... kompletnego mugola - - przepraszam - - bałagan. Przede wszystkim naprawdę nie potrafię wyjaśnić sedna fabuły. Czcigodna biegunka narażenia w krypcie, podczas niewytłumaczalnie cichych piętnastu minut (biorąc pod uwagę 'm-kto-można-wymienić-jestem po sąsiedzku z około tysiącem innych osób!) całkowicie mnie oszołomiła. Dziwne wydarzenie na morzu (bez spoilerów) wydaje się NIE mieć absolutnie żadnego sensu, gdy weźmie się pod uwagę kolejne ujawnienie na końcu filmu. Myślałem, że najwyraźniej coś przeoczyłem… albo po prostu nie byłem wystarczająco inteligentny, by przetworzyć informacje… albo… to było właściwie kompletnie szalone! Właściwie myślę, że to drugie: w desperacji wszedłem na stronę fanowską, która próbowała wyjaśnić fabułę. Chociaż zostało to tam wyjaśnione, wyjaśnienie zgadzało się z tym, co myślałem, że się wydarzyło: ale nie wspominało o śmieszności przypadkowego zbiegu okoliczności! W filmie jest bałagan. A szkoda, ponieważ wszyscy zaangażowani naprawdę bardzo się starają. Depp bardzo skutecznie emanuje złem (udowadnia to ładnie po przybyciu do Paryża i podwaja się około 5 minut później: #bardzobardzociemny). Redmayne skutecznie odtwarza swój akt Newta, ale po raz kolejny (i widzę, że zrobiłem te same komentarze w mojej recenzji „Fantastyczne zwierzęta”) jego postać znów mamrocze tak bardzo, że wiele jego kwestii jest niezrozumiałych. Ostatnio skarżyłem się również, że znakomita aktorka Katherine Waterston nie została wykorzystana w przestępczy sposób jako nieśmiała ukochana Tina. ten trend niestety nie słabnie w tym filmie.... będziesz potem walczył, aby zapisać, co właściwie zrobiła w tym filmie. Jacob (Dan Fogler) i Queenie (Alison Sudol, szukająca całego świata w niektórych scenach, takich jak Rachel Weisz) powtarzają swoje role w pobocznej fabule, która nie prowadzi donikąd. Z nowo przybyłych Jude Law jako Dumbledore jest klasą, ale ma bardzo mało czasu na ekranie: miejmy nadzieję, że następnym razem będzie miał więcej do zrobienia. Zoë Kravitz imponuje jako Leta. Jak można się spodziewać po współpracy Davida Yatesa i Davida Heymana Pottera, projekt produktu, kostiumy i efekty specjalne są doskonałe. Niektóre sceny są naprawdę imponujące – „wybuch” na paryskim poddaszu jest szczególnie spektakularny. Ale same efekty specjalne nie są dobrym pomysłem na film. Wiele recenzji, które widziałem, skarży się, że był to film „wypełniacz”… film montowany do reszty serii. I rozumiem ten pogląd. Jeśli przeanalizować film ogólnie, praktycznie NIC ważnego się nie dzieje: to jak „Zakon Feniksa” z prequeli. Powlokłem się, aby zobaczyć ten, ponieważ "myślałem, że powinienem". Trzeci z serii będzie musiał naprawdę błyszczeć, żebym chciał go zobaczyć. Jeśli J.K. Rowling miała posłuchać mi rady (nie zrobi tego - NIGDY nie odpowiada na moje telefony!), a potem wyrzeźbi fabułę, ale pisanie scenariusza zostawi komuś lepszemu. Obawiam się, że wina za to leży sama pod drzwiami Rowling.
Izabela Kaczmarek
Wizualizacje są świetne, ale nie ma historii. Film jest po prostu kolażem scen, w których dziwne stworzenia pojawiają się bez powodu. Ogromna ilość postaci nie ułatwia rozszyfrowania fabuły. Jedyne sceny, które mi się podobały, to te w Hogwarcie. To dlatego, że przynajmniej wiem, o co im chodzi.
mgr Błażej Cieślak
Całkowicie dysfunkcyjna i niepowiązana obsada, niezrozumiała fabuła i tony grafiki komputerowej. Rezultatem jest zagmatwany i całkowicie nudny film. Strata pieniędzy.
dr Maciej Adamczyk
Jedyną rzeczą, którą ten film skutecznie robi, jest rzucenie na ciebie Obliviate. Dosłownie po prostu go obejrzałem i nawet nie pamiętam, o czym jest. Magicznym elementem tego filmu jest po prostu tyle się dzieje, a jednocześnie tak naprawdę nic się nie dzieje. Jest trochę nostalgii, z jajkami wielkanocnymi i wspaniałymi wizualizacjami; aktorzy są wspaniali - Johnny Depp ma najbardziej groźne wprowadzenie, jakie widziałem; Jude Law przekonał mnie, że to młody Dumbledore; muzyka jest spektakularna. Ale nic z tego nie może ukryć prawdy o tym, że ten film jest po prostu NUDNY. Tyle fabuły rzuca się w ciebie dosłownie bez przerwy. Film oczekuje, że będziesz się troszczył, inwestował i pamiętał tak wiele postaci, że w pewnym momencie mentalnie się wygaszasz. Jestem intensywnym garncarzem i uwielbiam uczyć się więcej o czarodziejskim świecie. Ale to jest po prostu za dużo informacji, które są podawane na siłę w bardzo krótkim czasie. Do tej pory podobał mi się każdy film o Harrym Potterze... ale po prostu nie mogę znieść tej historii. Pamiętaj, że pod koniec pierwszego filmu Fantastyczne zwierzęta podobało ci się oglądanie go, ale wahałeś się, czy się ku niemu skłonić. Miałeś małe wątpliwości, czy to była jednorazowa rzecz, czy to naprawdę ma potencjał, by być czymś niesamowitym. Nie ma już wątpliwości.
Paulina Sikora
W 1927 roku w Nowym Jorku zły czarodziej Grindelwald (Johnny Depp) ucieka z transportu więziennego i wraz ze swoimi zwolennikami udaje się do Paryża. W Londynie Newt Scamander (Eddie Redmayne) odmawia wydania brytyjskiego Ministerstwa Magii polecenia polowania na Grindelwalda. Okazało się, że to Albus Dumbledore (Jude Law) wysłał Newta do Nowego Jorku i tym razem wysyła go do Paryża. Do Newta dołącza Jacob Kowalski (Dan Fogler). Tina Goldstein (Katherine Waterston) już tam szuka zaginionego czarodzieja czystej krwi Credence Barebone (Ezra Miller) wraz ze wszystkimi innymi. Jej siostra Queenie (Alison Sudol) ulega perswazji Grindelwalda. To ma mnóstwo czarodziejskich huków. Ma zbyt wiele pokręconych historii. Niektóre postacie zachowują się w dziwny sposób. To jest przeciążone. J. K. Rowling powinna rozważyć nie pisanie do powieści, ale skoncentrować się na pisaniu do filmu. Wszystkiego jest za dużo. Nie rozumiem mrocznego zwrotu Queenie. Miałem nadzieję, że gra, ale wydaje się to bardzo mało prawdopodobne. Z jakiegoś powodu Tina zrobiła się o wiele zimniejsza. Na początku nie rozumiałem znaczenia Credence, co sprawia, że jego ujawnienie jest mniej przekonujące. Ten film śledzi tuzin głównych bohaterów, czyli o sześć za dużo. Dla fanów Pottera jest to konieczność, ale ta prequelowa seria nie jest koniecznością dla zwykłych fanów.
Tola Kowalska
Obserwuj nas
Życzymy miłego seansu :)
Polub nas na Facebooku i bądź na bieżąco