I tak cię kocham (2017)

Jedną z moich ulubionych rzeczy do zrobienia jest przejście do filmu całkowicie niewidomego. Nie oglądaj zwiastuna, nie obejrzyj plakatu, ani nawet listy obsady. W dzisiejszych czasach jest to niezwykle trudne, zwłaszcza ze względu na to, jak bardzo lubię oglądać zwiastuny, ale kiedy pojawia się szansa obejrzenia filmu bez wcześniejszej wiedzy, biorę to. The Big Sick to jeden z tych rzadkich filmów, który przedstawia się jako 3 gatunki, w tym przypadku dramat, komedia i romans, i obsługuje każdy z tych gatunków w równym stopniu. Tak dobrze, że jeśli mówisz o filmie, musisz wymienić wszystkie 3. To nie tylko Rom-Com czy Rom-Dram, to z pewnością Rom-Com-Dram. Nie widziałem filmu, który tak bez trudu równoważy te 3 gatunki. To wszystko, podczas gdy pozornie na nowo wymyśla formułę komedii romantycznej, aby uzyskać piękne, świeże rezultaty. The Big Sick wykorzystuje dowcipny humor, urocze tropy i ważne społecznie tematy, by dać nam najlepszy do tej pory film lata. Romans jest tak dobry, jak jego tropy i ich chemia. Na szczęście Kumail Nanjiani i Zoe Kazan zdobią ekran odświeżająco niezręczną i czarującą prezencją. Ponieważ tak naprawdę nie widziałem żadnego z nich w niczym innym, ich związek wydawał się cudownie oryginalny. The Big Sick jest oparty na prawdziwym życiu Nanjianiego, ale wydaje się, że jest to komedia nieograniczona relacjami z prawdziwego życia, a jednocześnie honorująca poważny temat, który ma swoje miejsce. Jednak chemia tej dwójki to nie wszystko, co ma ten film, cały jego zespół jest czymś, co warto zobaczyć. Ray Romano, Holly Hunter, Anupam Kher, Adeel Akhtar, Zenobia Shroff i różni komicy doskonale uzupełniają fantastyczną obsadę. Nie wraca do gatunkowych stereotypów ani tropów, nie wraca do nadmiernie fizycznej komedii (jak większość komedii teraz) iz pewnością nie idzie w kierunku, w którym myślisz, że zmierza. The Big Sick czerpie korzyści z posiadania zróżnicowanej obsady i fabuły oraz nienagannie zabawnego, ale także przejmującego scenariusza. Heck, to też nie boli, że to się dzieje i zostało nakręcone w moim rodzinnym Chicago. Ale najważniejsze jest to, że ten film przywraca moją wiarę (po raz kolejny) w oryginalne komedie romantyczne. Idź to zobaczyć. +Różnorodne +Oryginał +Zabawne i krzepiące +Imponująco równoważy swoje 3 gatunki 10/10

Co jest ważniejsze? Twoja druga połówka czy twoja rodzina? To może być trudne pytanie, jeśli chodzi o twój rozwój jako człowieka. Chociaż nie mówi wiele o tobie i jak reagujesz na ludzi, z pewnością mówi coś o ich osobowości. Jeśli staną po stronie kochanka, są skłonni unikać kul i rzadko przejmują się opiniami innych ludzi. Jeśli wybrali rodzinę, to mają wiele przekonań w klasycznych wartościach, aby nie stracić ewentualnej siatki bezpieczeństwa od swoich rodziców. Jako biały facet z rodziny z klasy średniej muszę już przetwarzać swoje myśli, jeśli mam wystąpić przeciwko rodzicom. Nie wyobrażam sobie, o ile trudniej to musi być dla osób z grubszych teł. Mój dobry przyjaciel, mimo że nie jest religijny, wżeni się w meksykańsko-katolicką rodzinę. Powiedział mi, że zajęło mu trochę czasu, aby zdobyć rodzinę narzeczonych i zostać przyjętym do ich tradycji. Inny mój przyjaciel ożenił się z Afroamerykaninem, pomimo pewnego oporu ze strony jego rodziny. Dziś znam ich jako jedną z najbardziej kochających rodzin. The Big Sick bada miłość i sprzeczność z tradycjami. Kierowca Ubera, Kumail (w tej roli Kumail Nanjiani) jest ambitnym komikiem, który jest bliski osiągnięcia przełomu, prawdopodobnie dostając miejsce na popularnym kanadyjskim festiwalu komediowym. Gra jedna osoba o swoich doświadczeniach dorastania w Pakistanie i USA oraz o tym, jak przyjął amerykański styl życia, mimo że jego rodzina pozostaje bezpieczna w ich pakistańskich wartościach. Obejmuje to cotygodniowe kolacje, podczas których jego rodzice próbują umówić go z potencjalnymi kobietami z Pakistanu, aby doprowadzić do małżeństwa. Zmienia się to podczas jednego z jego pokazów, kiedy hacker zatrzymuje swój program. Aspirująca terapeutka Emily (w tej roli Zoe Kazan) rozmawia z Kumailem o swoim czynie i oboje wracają do domu. Chociaż wciąż twierdzą, że nie zrobią tego ponownie, prowadzi ich to do randkowania (oczywiście bez wiedzy rodziców Kumaila). Po kłótni i jej wyjściu, Kumail otrzymuje telefon o niej w szpitalu. Zgadza się z lekarzem, aby wprowadzić ją w śpiączkę wywołaną przez medycynę i używa jej telefonu, aby skontaktować się z jej rodzicami. Jej ojciec Terry (w tej roli Ray Romano) i matka Beth (w tej roli Holly Hunter) przybywają, gdy obaj i Kumail próbują pomóc im poradzić sobie z ich córką. Wielka Choroba jest nie tylko bardzo urocza, ale jest to miły egzamin w tego rodzaju związkach. Zwykle nie widać wielu pokrewieństwa międzyrasowego (z wyjątkiem tegorocznego Get Out), ale ten analizuje wiele komplikacji, które wynikają z opinii obu rodzin między kochankami. Udaje mu się nawet obalić wiele tropów, które zwykle można znaleźć w tych romantycznych komediach, na przykład to, że para ma swój „wybuch” znacznie wcześniej, co tylko komplikuje sytuację, jeśli wyzdrowieje. Główny gwiazdor i scenarzysta, Kumail Nanjuani, najwyraźniej oparł to na swoich doświadczeniach (poczekaj tylko na napisy końcowe). Wie, jak żonglować równowagą tego, co prawdopodobnie się wydarzyło, a które momenty były przesadzone. Rozumie również, jak bardzo może zranić swoją rodzinę i jak poważne były tego konsekwencje. Chociaż jego występ jako on sam był dobry, większą niespodzianką są zarówno Ray Romano, jak i Holly Hunter, obaj aktorzy, których nie widziałem od dłuższego czasu. Jeśli uważasz, że Romano po prostu powtarza swoją postać z filmu Wszyscy kochają Raymonda, będziesz zaskoczony, jak szczery jest jego charakter. Chociaż nie mogę zepsuć najlepszych ról, jestem pewien, że zasłużył sobie na nominację do Oscara. The Big Sick również zajmuje się komedią stand-upową, która rzadko jest kręcona w filmie, na nowe terytorium, którego nie widziałem. Podczas gdy większość stara się być zabawna, ten wydaje się dbać o to, ile w grę wchodzi opowiadanie historii. Jako osoba, która zrobiła kilka wstawiennictwa, mogę powiedzieć, że film jest dokładny i szczery, jeśli chodzi o to, jak trudno jest zostać zauważonym. Chociaż nie wszyscy staramy się dostać na Saturday Night Live, mamy przynajmniej różne perspektywy, którymi warto się zająć. Daję dziesięć wypchanych żyraf z dziesięciu. Byłem zaskoczony tym, jak bardzo mi się to podobało i mam nadzieję, że wiele osób zdaje sobie sprawę, że warto rozmawiać o wszystkich rodzajach miłości. Największe poświęcenie, jakie możesz ponieść, zależy od tego, co cenisz i mam nadzieję, że ten film może Ci pomóc. Zdecydowanie mogę polecić The Big Sick.

„The Big Sick” to czysta filmowa rozkosz. Ta podnosząca na duchu prawdziwa historia jest opowiedziana w sposób niezafałszowany, prosty i emocjonalnie wzmacniający, dzięki czemu będziesz chciał więcej. „The Big Sick” opiera się na prawdziwych zalotach Kumaila Nanjianiego i jego obecnej żony, Emily Gordon. Tradycyjna pakistańska rodzina muzułmańska Kumaila jest niezadowolona z jego związku z Emily, białą Amerykanką. Kiedy Emily nęka tajemnicza choroba, Kumail musi zająć się kryzysem wraz ze swoimi rodzicami, Beth i Terry, których ledwo zna. „The Big Sick” to przytłaczające przeżycie, które pozostawiło mnie z wielkim uśmiechem na twarzy. Jego piękna historia miłosna, na tle dwóch różnych rodzin z dwóch skrajnych krańców świata. Kumail Nanjiani i Emily V. Gordon ponownie opowiadają swoją krzepiącą, choć intensywną podróż z czystymi umiejętnościami. Obaj z powodzeniem utrwalają swoje doświadczenia z prawdziwego życia i pielęgnują je we wspaniałym kinowym doświadczeniu. Pismo jest na najwyższym poziomie i oferuje realistyczne podejście do różnych religii, nigdy nie opowiadając się po żadnej ze stron. Takie pisanie zasługuje na nominację do Oscara. Reżyseria Michaela Showaltera jest uproszczona, ale cudowna. Zdjęcia i montaż są wykonane skutecznie. Sztuka i projektowanie kostiumów są idealne. Performance-Wise: Kumail Nanjiani jest cudownie powściągliwy, zapewniając wydajność napędzaną czystym uczuciem. Zoe Kazan jako Emily jest niezwykła. Chociaż w porównaniu do innych ma ograniczony czas na ekranie, aktorka pozostawia solidny ślad. Ray Romano i Holly Hunter, jako rodzice Emily, są bez skazy. Co Wykonawcy! Anupam Kher jako Ojciec Kumaila i Adeel Akhtar jako brat Kumaila są znakomici. Bo Burnham i Kurt Braunohler błyszczą jako koledzy Kumaila ze stand-upu. Inni wspierają. Ogólnie rzecz biorąc, „The Big Sick” to klejnot, którego nie można przegapić. Dwa wielkie kciuki w górę!

The Big Sick opowiada prawdziwą historię Kumaila (Kumail Nanjiani). Kumail to amatorski komik. Spotyka i zakochuje się w Emily (Zoe Kazan). Kumail i Emily zostają parą. Teraz muszą zdecydować, czy ich związek ma przyszłość, ze względu na ogromną różnicę w ich kulturach. To sprawia, że ​​sprawy między Kumailem i Emily są skomplikowane. The Big Sick to fantastyczny film. Fascynujące w tym filmie jest to, że jest on oparty na prawdziwej historii miłosnej Kumaila (który również napisał film) i współautorki scenariusza, Emily V. Gordon. Reżyser Michael Showalter wykonał kawał dobrej roboty, równoważąc romantyczne, komediowe i dramatyczne elementy filmu. Ten film jest śmieszny, śmieszny, ale od czasu do czasu może też wywołać u Ciebie emocje. Występy są na miejscu. Kumail Nanjiani jest genialny jako Kumail. Zoe Kazan jest spektakularna jako Emily. Nanjiani i Kazan dzielą uroczą i bezwysiłkową chemię we wszystkich swoich scenach. Holly Hunter jest wybitna jako Beth. Ray Romano jest niesamowity jako Terry. Anupam Kher jest wspaniały jako Azmat. Zenobia Shroff jest świetna jako Sharmeen. Adeel Akhtar jest doskonały jako Naveed. Bo Burnham, Aidy Bryant, Kurt Braunohler i Shenaz Treasurywala robią wrażenie odpowiednio jako CJ, Mary, Chris i Fatima. The Big Sick to pozycja obowiązkowa dla fanów komedii romantycznych. Zrób to tak szybko, jak możesz.

Wszyscy aktorzy w The Big Sick są spełnieni i dobrze pasują do swoich ról. Kumail Nanjiani jest słodki i zrelaksowany jako Kumail, imigrant uwięziony między swoim amerykańskim i pakistańskim życiem. Zoe Kazan, jego biała dziewczyna, Emily, jest świetna – naprawdę inteligentna i pełna blasku. Holly Hunter kradnie wszystkie jej sceny jako petarda matki Zoe, która zostaje, gdy Emily jest w śpiączce w szpitalu. Ray Romano jako ojciec Zoe jest interesujący i troskliwy. Badane są niektóre ważne kwestie, takie jak jakie mamy zobowiązania wobec naszych rodziców i czy rodzice powinni porzucić tradycje, takie jak aranżowane małżeństwo, kiedy przeprowadzają się do USA? Otrzeźwiająca jest myśl, że istnieją rodziny, które unikają synów i córek za małżeństwa lub randki spoza ich rasy. Albo że niektóre dzieci czują, że muszą mieć zaaranżowane małżeństwo – a nawet muszą odrzucić swoją prawdziwą miłość – w przeciwnym razie ich rodzina się ich wyrzeknie. Zachodniej publiczności wydaje się to niesmaczne, ale film potwierdza, że ​​jest to złożona i od dawna stosowana praktyka, która zdaniem wielu rodzin imigranckich jest najlepszym sposobem na znalezienie partnera dla swoich dzieci. Kłopot z filmem polega na tym, że większość z nich przypomina sitcom. Edycja jest zbyt szybka. Bolało mnie w oczy. W filmie niewiele się dzieje. To wcale nie jest wymagający film. To nie jest takie zabawne i nie wiąże się z żadnym ryzykiem. Co sprawia, że ​​jest to dość standardowa komedia romantyczna, ale nie wyjątkowa..