Nietykalny (2019)

Z pewnością nie jestem apologetą Weinsteina, był on godny pogardy na wiele sposobów i jeszcze przed ujawnieniem informacji o jego drapieżnictwie na młodych kobietach. Te drapieżnictwo wobec młodych kobiet było przestępstwem i daję dużą wiarygodność jego oskarżycielom. Ale ten film nie pokazuje uczciwie, jak szeroko było to znane i akceptowane w Hollywood i jak powszechna była - i pozostaje - kultura castingu, i jak dobrze wpasowała się w media i branżę rozrywkową i dlaczego. Mamy pontyfikację Kena Auletty, kiedy Auletta była chyba najbliżej dziennikarza Charliego Rose'a, przyjaciela i profesjonalnego współpracownika, występującego w programie Charlie Rose 96 razy, kiedy drapieżnictwo Charliego Rose'a było tajemnicą poliszynela. Rzeczywiście, firma produkcyjna Rose została wypchnięta z biur PBS i przeniesiona do biur medialnych, które są najbardziej znane jako toksyczne dla kobiet – do biur Michaela Bloomberga. Dlaczego w kontekście nie ma Rose i Bloomberga?

Harvey Weinstein był znakomitym producentem filmowym z niezwykłą intuicją. Był pracoholikiem i stał się maniakiem bez prawdziwego przyjaciela. Był także szefem tak bezlitosnym jak tyran, który nie przyjąłby „nie” jako odpowiedzi. Do tego czasu jest to obiektywnie publiczny i dobrze znany portret Harveya Weinsteina przed pojawieniem się w mediach skandalu. W ten sposób ten znakomity dokument uzupełnia jego życiorys lawiną świadectw równie przejmujących, co smutnych. Osobiście byłem szczególnie poruszony tym Hope Exiner D'Amore. Harvey Weinstein był pozbawionym skrupułów i żałosnym drapieżnikiem, który haniebnie nadużywał swojej władzy. Opis jego CV jest już zakończony, podobnie jak jego kariera.

Ten dokument wyjaśnia historię artykułu w New York Times, a także artykuł Ronana Farrowa w The New Yorker szczegółowo opisujący nadużycia, nękanie, groźby i gwałty, które Harvey Weinstein rzekomo popełniał przez dziesięciolecia. Dekady! Wraca do jego lat szkolnych z wywiadami, zdjęciami i filmami przedstawiającymi jego wzrost, a następnie jego upadek. Myślałem, że będzie to zbyt powolne, kiedy zaczął się dokument, ale potem owija cię i zabiera na przejażdżkę, opowiadając łamiącą serce, przerażającą historię. Wykorzystując wywiady z prawdziwymi kobietami, które zostały zaatakowane, a także z byłymi pracownikami, doskonale wzmacnia swoją argumentację. Najprawdopodobniej Harvey albo się przyzna, albo zostanie uwięziony, albo jedno i drugie (niewinny do czasu udowodnienia mu winy), ale w międzyczasie ta historia sprawiła, że ​​dowiedziałem się, jaki gniew wywołał i wiedziałem, że kobiety są bezpieczniejsze, gdy ten „mężczyzna” odszedł. Serce mi pęka z powodu szkód, które spowodował. Dziękuję za opowiedzenie swoich historii.

Ten dokument świetnie się spisuje, odsuwając zasłonę i pomagając zrozumieć, jak Harveyowi Weinsteinowi udało się tak długo ujść na sucho ze swoimi zbrodniami, jak wpłynęło to na tych, których skrzywdził i dlaczego milczeli. To dokument, który nie zadaje ciosów, ale nigdy nie jest zbyt lubieżny. To przemyślane, fascynujące i niepokojące.

Harvey Weinstein był drapieżnikiem seksualnym przez kilka dziesięcioleci, wykorzystywał swoją moc, sławę i rozmiar, by narzucać się kobietom i ukrywać to restrykcyjnymi umowami o nieujawnianiu. Jego świat zawalił się w 2017 roku, kiedy ponad 75 kobiet przedstawiło zarzuty niewłaściwego zachowania wobec napaści na tle seksualnym. Wiele z tych zarzutów miało podobieństwa dotyczące tego, jak Weinstein działał, zabierając kobiety samotnie do swojego apartamentu hotelowego, gdzie szybko rozbierał się nago, jakby to było naturalne. Nakłanianie ich do masowania go, wściekłość, jeśli został odrzucony. W miarę jak Untouchable kontynuował, zeznania kobiet stawały się coraz bardziej wstrząsające. Jednak Harvey Weinstein uważał się za nietykalnego, samozwańczego szeryfa, który wykorzystywał swoje zastraszające moce, by uciszyć krytyków. W końcu jego firma filmowa Miramax wyrobiła sobie markę, jeśli chodzi o ich agresywne kampanie oscarowe. Jednak dziennikarze, tacy jak Megan Twohey i Jodi Kantor, kontynuowali swoje śledztwo i ostatecznie ujawnili tę historię w New York Times. Później Ronan Farrow zebrał relacje naocznych świadków dla magazynu New Yorker. Świat Harveya Weinsteina upadł, a jego firma popadła w tarapaty. Szukał schronienia w klinice odwykowej, aby przezwyciężyć swoje problemy i błagał o drugą szansę. W tym dokumencie brakowało niektórych głównych aktorów, takich jak Rose McGowan, która początkowo została oczerniona za publiczne ujawnienie swoich zarzutów. Jednak ten dokument pozwolił mniej znanym oskarżycielom opowiedzieć swoją historię. Szybko doprowadziło to do ruchu #MeToo. Czy cokolwiek w Hollywood się zmieni, czas pokaże. Kobiety i mężczyźni zawsze będą narażeni na ryzyko, jeśli producenci, inwestorzy, reżyserzy i inne osoby zajmujące się sztukami scenicznymi uznają, że mają prawo do przysług seksualnych w celu dalszej kariery.