Omen (1976)

Robert Thorn amerykański ambasador w Wielkiej Brytanii obserwuje ciążę swojej żony, gdy ksiądz mówi mu, że jego noworodek zmarł, ale przekonuje go, by zastąpił dziecko (nie wiedząc o tym żonie) innym dzieckiem, które straciło matkę w tym samym czasie . Obserwując dorastanie ich małego dziecka, zaczyna pokazywać niepokojące oznaki, które rodzice powoli wychwytują, a także zaczynają się pojawiać dziwaczne tragedie. To prowadzi Roberta do burzliwego śledztwa, które wszystko wskazuje na to, że jego syn jest Antychrystem. Zaraz po udanym epizodzie „Egzorcysty” z kinowymi, pojawia się kolejny z tych niekończących się horrorów o tematyce religijnej z lat 70., w których występuje satanizm. Zdecydowanie powiedziałbym, że „Omen” to jeden z lepszych horrorów w cieniu „Egzorcysty”, ale powiem nawet, że jest to ogromna poprawa w stosunku do jego wpływowego twórcy. Dla niektórych może to być niespodzianka. ale uważam, że ten film jest lepszy, ponieważ był bardziej zabawny, fascynujący i naprawdę przerażający w kontekście i szoku. Wszystko w nim ma talent do układania się na swoim miejscu. Od zbliżającej się zagłady, którą osiąga jego chłodna atmosfera, po założenie, które drażni widza o tym, jak to wszystko się potoczy. Nie zaprzeczam, że wydaje się to wystarczająco głupie, gdy się na to wszystko zwraca baczną uwagą, ale z takim przekonaniem w przedstawieniach i pewnym pewnym kierunkiem, te czynniki sprawiają, że tak się dzieje. Wpadnij za burtę w tandetne szaleństwo.Kolejnym przebłyskiem geniuszu będzie pamiętny, niszczący nerwy wynik Jerry'ego Goldsmitha z tymi wybuchowymi pieśniami porozrzucanymi po całym tekście. Na wielką skalę film został skutecznie zrealizowany dzięki dobrze ugruntowanej kinematografii i dopracowanym scenografom, które miały przenikliwą moc, z czym reżyser Richard Donner poradził sobie z precyzją. Nawet gdy niewiele się działo, wiedział, jak utrzymać wszystko zniewalająco ciasne dzięki dobremu tempu i imponującym wyobrażeniom. Chociaż, jeśli chodzi o niezbędne emocje, kończy niektóre chwile odlegle napięte (atak psów) i makabryczne (niesławna dekapitacja), które pokazują zgryz i spryt. Punkt kulminacyjny jest świetny, a zakończenie również pasuje do nadruku. Fabuła jest pełna szokujących rewelacji, ciekawych postaci, a od swojego tajemniczego początku emanuje chwalebną ilością emocji i strachu. Przedstawienia są najwyższej jakości przez gwiezdną obsadę. Gregory Peck i Lee Remick są przekonująco świetni jako Pan i Pani Thorn. David Warner zamienia się w cudowną rolę fotografa Keitha Jenningsa. Wtedy Billie Whitelaw jest naprawdę przerażająca jako niania Damiena, pani Baylock. Patrick Troughton jest wspaniały jako miażdżący ojciec Brennan. Ale moje brawa należą się Harveyowi Stephensowi, który jest uosobieniem zła; zdecydowanie wyglądał na tę rolę i miał zapamiętywanie jako Damien. Chociaż Peck naprawdę zasługuje na większe uznanie, ponieważ wniósł takie oddanie swojej postaci, że szczerze czujemy ból i zamieszanie, które uderzają w dom. Jeden z prawdziwych wzorców horroru, podobnie jak „Egzorcysta”, ale dla mnie to wszystko kończy się tym filmem. Spodziewaj się diabelsko dobrej zabawy!

Ten film cholernie mnie przestraszył, kiedy zobaczyłem go w kinach w 1976 roku i nadal jest przerażający. Minęło prawie 30 lat, kiedy w końcu zobaczyłem to po raz drugi i znów bardzo mi się podobało, chociaż nie było już dla mnie przerażające. Wersja DVD jest doskonała, ponieważ prezentuje film w trybie panoramicznym 2,35, co jest niezbędne do oglądania tego filmu, jeśli jesteś fanem kinematografii. Obraz VHS sformatowany do telewizora straciłby zbyt wiele ze wspaniałej pracy kamery wykonanej w tym filmie. Byłem zdumiony, jak pięknie nakręcony jest ten film, więc jeśli kochasz ten film i nie masz DVD, rozważ jego zakup. Historia była nieco wolniejsza, niż ją zapamiętałem w 1976 roku, ale wciąż zapewnia wystarczająco dużo akcji i mnóstwo dreszczy. Tym razem stwierdziłem, że niania (Billie Whitelaw jako „Pani Baylock”) jest bardziej przerażająca niż diabeł/dziecko! Nawet jej nie pamiętałem sprzed 30 lat, ale zwróciła moją uwagę na DVD. To była bardzo skuteczna praca aktorska tej kobiety. W międzyczasie zawsze lubię patrzeć na cudowną twarz Lee Remicka jej magnetycznymi oczami, a Gregory Peck jest zazwyczaj solidny w grach ról. To nie jest wyjątek. Chociaż kwestionuję niektóre z rzekomych cytatów z Księgi Objawienia z Biblii (w Objawieniu nie ma „s”, scenarzyści pokazujący swoją ignorancję biblijną), film nadal jest dobrym świadectwem dla ludzi, którzy nie wierzą w Szatan. Mogą po obejrzeniu tego filmu. To jeden z klasyków lat 70. i często niedoceniany. Kontynuacje tego po prostu nie były niezapomniane i nie były warte twojego czasu. Nie wiem o remake'u, który właśnie wyszedł, ale ciężko byłoby przebić ten film. Myślę, że zostanę przy tym i nie będę czekał kolejnych 30 lat, żeby go ponownie zobaczyć. Może dziś wieczorem!!

Dobrze zrobiony horror, w którym wielu ludzi spotyka straszliwą śmierć przez straszliwe siły demoniczne. Ten film terrorystyczny zasadniczo koncentruje się na odrodzeniu antychrysta, jest to przerażająca historia, w której zdarzają się makabryczne i dziwaczne zgony syna Szatana. Rodzina amerykańskiego dyplomaty (Gregory Peck i Lee Remick) adoptuje dziecko, nazywa się Damien i ma diabelski znak: 666. Kiedyś dorosły, młody chłopak, który posiadał tajemnicze demoniczne moce, siejące spustoszenie i dziwaczne zabójstwa, gdziekolwiek się pojawi. Rodzice zatrudniają nianię (Billie Whitelaw), a ona knuje, że urocze dziecko antychryst może zrealizować wszystkie złe plany. Mały chłopiec wydaje się być w pobliżu, gdy zdarzają się niewytłumaczalne zgony, w tym pozbycie się kilku przeszkadzających dorosłych w celu dominacji nad światem. Damien jest gotowy do rządzenia diabłem na ziemi. Tymczasem ojciec zostaje ostrzeżony przez księdza imieniem Brennan (Patrick Thoughton) i fotografa (David Warner) i przechodzi niewytłumaczalną śmierć, ponieważ wiele ról dochodzi do lepkiego finału. Na końcu film umieszcza biblijne zdanie: „Tu jest mądrość, kto ma rozum, niech policzy liczbę bestii: bo to jest liczba człowieka, a liczba to 666”. Księga Objawienia Rozdział 13 werset 18. Po „Egzorcyście” „Omen Richarda Donnera” był jednym z najsłynniejszych filmów wszechczasów i głównym filmem opętanym lat 70. i stworzył autentyczną sensację, zapoczątkowując różne sequele: „Damien, Omen 2” z Williamem Holdenem i Lee Grant, w którym Damien ponownie zostaje adoptowany przez podstawową parę i zaczyna siać spustoszenie gdziekolwiek się uda; „Ostateczny konflikt” z Samem Neillem oraz „Omen 4, przebudzenie” z Faye Grant i Michaelem Woodsem; ponadto nowoczesny remake. Główne podekscytowanie polega na tym, aby zobaczyć, jaka nowa i niesamowita ofiara może być wyśniona dzięki wiarygodnym skutkom. W międzyczasie Damien wydaje się wysyłać nowe dziwaczne zabójstwa co kilka minut filmu. Charyzmatyczny występ znakomitych bohaterów, Pecka i Remicka, a także dookoła ze szczególnym uwzględnieniem Patricka Thougthona jako nieszczęsnego księdza i Billie Whitelaw jako paskudnego służącego. Imponująca ścieżka dźwiękowa Jerry'ego Goldsmitha, zasłużonego zdobywcy Oscara oraz barwne zdjęcia Gilberta Taylora. Film został pierwotnie napisany przez Davida Seltzera w przekonującej reżyserii Richarda Donnera. W 2006 roku pojawił się remake Johna Moore'a, w którym zagrali Liev Schreiver i Julia Styles. rola i choć zbędna w stosunku do oryginalnego filmu jest trafnym opisem reżysera Johna Moore'a, to jednak czasami jest to odtworzenie ujęcia za ujęcie, ale nie obraża inteligencji widza. ¨Omen¨, opowieść o małym chłopcu opętanym tajemniczymi demonicznymi mocami, który morduje osoby, które go gniewają, była fenomenem i pozostaje jednym z najwyższych horrorów wszechczasów. Inteligencja filmu, wiarygodne efekty, zapierająca dech w piersiach ścieżka dźwiękowa, luksusowa fotografia – wszystko to sprawia, że ​​jest to klasyk, a jego wpływ jest nie do przecenienia. Wraz z „Egzorcystą” zrodziła się fala filmów o demonicznym opętaniu, które trwają nieprzerwanie w dzisiejszych czasach.

Omen to jeden z najlepszych horrorów, jakie ukazały się w latach 70-tych. To nie jest krwawe, nie ma seksu, jest po prostu przerażające. Wszystko w filmie składa się na klimat filmu. Oskarowa ścieżka dźwiękowa Jerry'ego Goldsmitha, świetne aktorstwo, zdjęcia i przerażające jak diabli zakończenie. Jest szósta godzina szóstego dnia szóstego miesiąca. Robert Thorn (Gregory Peck) właśnie dowiedział się, że jego nowonarodzony syn nie żyje. Nie może jednak powiadomić swojej żony Katherine (Lee Remick), ponieważ to by ją zniszczyło. Ale kiedy ksiądz oferuje mu kolejnego noworodka, którego matka zmarła, wszystkie problemy zostają rozwiązane, nazywają go Damien..... Omen to jeden z moich ulubionych horrorów. Kiedy po raz pierwszy go zobaczyłem, przestraszyło mnie to piekło. Skomponowana przez Jerry'ego Goldsmitha ścieżka dźwiękowa jest obecnie jedną z najsłynniejszych ścieżek dźwiękowych do horrorów. Wprowadza nastrój i wywołuje dreszcze w kręgosłupie. Aktorstwo jest znakomite (zwłaszcza Billie Whitelaw jako pani Baylock). Gregory Peck i Lee Remick są jak zwykle fantastyczni. Billie Whitelaw jest prawie bez skazy, ponieważ zła niania i Harvey Stephens, chociaż niewiele mówi, jest bardzo dobry jako mały Damien. Ostatnią rzeczą, która przeraża film, są niektóre z najdziwniejszych zgonów. Najbardziej znanym z nich jest dekapitacja, która jest jedną z najstraszniejszych śmierci w historii horroru. 5/5.

oryginalny The Omen, z gregorym dziobaniem i lee remikiem, jest arcydziełem czystego terroru. prawdopodobnie najbardziej przerażający film, jaki kiedykolwiek powstał. Gregory dziobanie występuje jako Robert Thorne, dyplomata wysokiego szczebla i lee remick jako jego żona Katherine. kiedy Katherine poroni ich dziecko, Robert zamienia martwe dziecko na inne dziecko z sierocińca bez wiedzy żony. Niedługo potem zaczynają się dziać złowrogie rzeczy, na przykład ludzie umierają straszną śmiercią w podejrzanych i dziwacznych okolicznościach. Nie zdradzając zbyt wiele, Thorne w końcu odkrywa swoje dziecko jest Antychrystem. to wydarzenia, które prowadzą do tego momentu, są naprawdę przerażające. Dziobak jest genialny jako ateista, którego przekonania są kwestionowane, dopóki nie może dłużej zaprzeczać prawdzie. Lee remick jest wspaniały jak żona Thorne'a, która ma swoje podejrzenia z jej synem dzieje się coś strasznie nie tak, ale ona po prostu odrzuca te obawy jako paranoję. partyturę wykonaną przez późnego, wspaniałego złotnika Jerry'ego i wspomaganą przez chór śpiewający po łacinie, w Wszystkie odpowiednie miejsca są genialne, co dodaje całemu filmowi złych przeczuć i zagłady, co przyprawia o dreszcze. Żaden inny film z ostatnich czasów nie może się równać z Omenem pod względem czystego przerażenia. Należy zauważyć, że Omen nie polegał na gore lub efekty komputerowe, aby osiągnąć ten poziom terroru, ale raczej na czystym psychologicznym napięciu i emocjach. Żaden film we współczesnych czasach nie może dorównać Omenowi pod względem czystego terroru. ten film jest po prostu genialny. 10*