Potęga strachu (2006)

Ten film w stylu Tarantino naprawdę dostarcza. Może to jest lepsze niż film Tarantino. Ten świeży film, jedna ekscytująca przejażdżka dla widza, nigdy się nie poddaje, ma świetne wątki fabularne, które podtrzymują fabułę i naprawdę intensyfikują jej części. Ma duże dawki przemocy, świetne strzelaniny na początku i pod koniec, i ma wspaniałe występy aktorów, którzy naprawdę dają z siebie wszystko. Obejmuje to Palminteriego z chudymi szczękami i twarzą z uniesionymi twarzami, jako skorumpowany gliniarz, zamieszany w porwanie wielu moolah, z transportu narkotyków, w pierwszej strzelaninie, pozostawiając kilku mafii mnóstwo pi..ed. Pokochasz sposób, w jaki Chazz to robi. Paul Walker jest dobry w roli głównej. Właściwie gra, chociaż jego mądry akcent rozchodzi się tu i tam. Gra drugorzędnego bandytę/człowieka rodziny, Joeya Gazelle'a, który pozbywa się broni dla mafii. Oczywiście w głębi duszy jest miłym facetem. Kiedy sąsiedzi znęcali się nad dzieckiem, kradnie broń z prywatnej skrytki Walkera, aby użyć jej na jego agresywnej świni rosyjskiego ojca, tę samą broń, której użyto do zabicia brudnego gliniarza kilka godzin wcześniej, dla Walkera zaczyna się piekielna noc, który musi ją odzyskać. zanim zrobią to gliny. Mamy więc świetny film sytuacyjny, w którym Walker próbuje wyśledzić dzieciaka, Olega, gdzie w ciągu nocy broń trafia do różnych rąk, co utrudnia walkę pracy. Paul powinien go schować w bezpieczniejszym miejscu, najlepiej z zamkiem. Oleg ma bardzo urozmaiconą noc, napotyka na naprawdę obskurnych, brzydkich osobników (nie powinien wychodzić w nocy), ale nic bardziej złego niż para pedofilów, którzy go porywają, ale nawet nie będę w to wchodzić. To właśnie zepsuło jakość filmu, wybaczam Kramerowi, że wprowadził na stół tak większy niż życie, choć trochę przesadny, thriller akcji, który czasami odpycha, ale tylko z powodu swoich motywów. Ten film jest świetnym wieczornym oglądaniem. Punkt kulminacyjny, w którym Walker trzymał twarzą w dół na lodowisku, gdzie jego twarz jest używana jako ludzki krążek hokejowy, jest rzeczywiście bardzo brutalny i kulminacyjny, a co za wykorzystanie lokalizacji, niż lodowisko. Running Scared to doskonały przykład tego, z czego powstają ekscytujące filmy akcji. To znaczy, jeśli lubisz strzelaniny i przemoc, ale także jeśli chcesz być trochę dziwny, gdzie możesz być bardzo wyczerpany pod koniec tej dzikiej i ekscytującej jazdy, która może mieć Tarantino, odrobinę zazdrosny .

surrealistyczna bajka rozgrywająca się we współczesnym świecie. diabelsko przesadzając z najlepszymi postaciami... zwłaszcza tymi złymi. ten film to 2 godziny dziwacznej zabawy i po prostu nie odpuszcza od początku do końca. całkowicie podobał mi się fakt, że dobro zwycięża zło w tym filmie. nie oglądałem tak przyjemnego filmu od dłuższego czasu i oglądam wiele filmów. OK... więc nie jest to film godny Oscara, ale chłopcze, czy jest dobry. niektóre sceny akcji są całkowicie oryginalne… ciesz się scenami akcji, są naprawdę dobrze zrobione. mnóstwo akcji dla ćpunów akcji i nie przestaje być również wspaniałym thrillerem. dla wszystkich ludzi takich jak ja, którzy właśnie natknęliście się na ten film i nie jesteście wielkimi fanami Walkera… chłopcze, zdziwicie się, jak dobry jest ten film.

Ci, którzy odrzucają ten klasyczny film, a naprawdę ma stać się kultowym klasykiem, są być może odpowiednio oburzeni postaciami, którymi Wayne Kramer wypełnia ten film. Ścieżkę Olega i Joey'a przecinają narkomani, prostytutki, gangsterzy, naganiacze żon, pedofile, nieuczciwi gliniarze i alfonsi, którzy biegają przez miasto, chcąc przeżyć. Porównania Tarantino będą teraz obfitować, jak w przypadku każdego sprytnego i brutalnego filmu w dzisiejszych czasach, ale Wayne Kramer odciska Running Scared swoim własnym wspaniałym stylem. Patrzyłem, jak Richard Roeper daje kciuk w dół, mówiąc, że Kramer wrzuca wszystko oprócz zlewu kuchennego, z całego serca się zgadzam, ale uważam to za komplement. Kulminacyjny finał, który odbywa się na lodowisku hokejowym, zaczyna mi się przypominać jedną z moich ulubionych scen z innego kultowego klasyka „Wędrowcy” Philipa Kaufmana, wywodzącego się z „Hustlera”, ale dopiero tam się zaczyna, a potem staje się być może najlepszy brutalny bałagan, jaki kiedykolwiek nakręcono. Nie mogę powiedzieć wystarczająco dużo o tym filmie. Myślałem nawet, że Paul Walker był wspaniały. Wykazuje obietnicę, której nigdy wcześniej nie okazał, unikając chwytu ładnego chłopca. Właśnie obejrzałem film po raz drugi po wydaniu na DVD, co jest czymś, co rzadko robię, i zdałem sobie sprawę, że Kramer postrzega film jako bajkę. Złe postacie są tak przesadzone. Są stworzeniami nocy, które zaludniają nasze koszmary, w przeciwieństwie do zła, które faktycznie zaludnia ulice. Film opowiada o legendach i mitach. Jeśli źli to ci, którzy zostali przedstawieni w filmie, dobrymi są John Wayne. Jeśli brzmi to trochę dziwnie, uważnie obejrzyj napisy końcowe. Ludzie odkryją ten film. To czysty testosteron. Ale to na pewno skopuje tyłek. Bardzo podobał mi się Wayne Kramer's The Cooler jako prosty element postaci. Mindhunters podobało mi się również bardziej niż większość, ale teraz niecierpliwie czekam na jego kolejny film. Myślę, że Wayne Kramer stworzy wspaniałe dzieło w ciągu najbliższych kilku lat.

RUNNING SCARED to całkiem ciekawy film. Ma wiele wad, ale oferuje coś nowego i znacznie różni się od zwykłego thrillera o gliniarzach i złych facetach, którego się spodziewałem. Pod wieloma względami przypomina współczesną bajkę, z wieloma odniesieniami do klasycznych opowieści z dawnych czasów (takich jak Jaś i Małgosia) i kilkoma postaciami, które w ciągu jednej nocy mierzą się z dziwacznymi i brutalnymi przygodami. Po pierwsze, dobre rzeczy: obsada jest dość gorąca, szczególnie Paul Walker, który daje DUŻO lepszą wydajność niż w filmach, z których jest najbardziej znany, serialu Szybcy i wściekli. Podobnie Vera Farmiga może zagwarantować mocne aktorstwo, a obsada różnych zbirów i złych jest dobrze dobrana. Ponadto film ma prawdziwy klimat Tarantino; kierunek jest ostry, a przemoc wyraźna. Scenariusz nie jest zły. Część kierunku jest nieco przesadzona i miejscami rozprasza, ale w większości działa. Wada polega na tym, że miejscami lekko meandruje, a także trwa trochę za długo. Cały wątek pedofilski, choć trzymający w napięciu, wydaje się należeć do zupełnie innego filmu i naprawdę wydłuża czas trwania. Zakończenie również jest dość przewidywalne. Ale w większości jest to ostre i intrygujące, i oferuje coś innego niż zwykłe stereotypy, których oczekujemy od tego gatunku.