Powrót do przyszłości (1985)

Powrót do przyszłości to tak pomysłowy i ekscytujący film, że nie sposób o nim zapomnieć. Obsada każdej zaangażowanej postaci była absolutnie doskonała, a występy spektakularne. Po raz pierwszy zobaczyłem ten film, gdy miałem sześć lat i jest to jedyny film, o którym wiem, i nie sądzę, żebym kiedykolwiek miał dosyć. Jedną z najlepszych rzeczy w Back To The Future jest to, że naprawdę skłania do myślenia. Możesz prowadzić dogłębne rozmowy na temat wiarygodności fabuły i spędzać godziny na dyskutowaniu o filmie. Fabuła jest niesamowita, jest przedstawiona sprytnie i zabawnie, a film jako całość jest tak zabawny, że można mu wybaczyć dowolną liczbę rozbieżności w czasie podróży, które można znaleźć w fabule. Nie mogę wystarczająco polecić tego filmu. Nigdy nie znalazłem innego filmu niż ten, który zapewnia tak ogromną dawkę świetnej zabawy i ma pożądaną jakość, w której za każdym razem możesz zobaczyć coś nowego. Jedynym problemem jest to, że zatrzymali się w części III.

Trylogia „Powrót do przyszłości” Zemeckisa przez długi czas była ulubieńcem dzieciństwa. Ponowne odwiedzenie go dzisiaj doprowadziło mnie do stanu nostalgii. Lata 80. przyniosły wiele świetnych, oryginalnych, zabawnych „młodych” filmów, takich jak „Powrót do przyszłości” (oczywiście), „Better Off Dead”, „Heathers”, „The Breakfast Club” itp. Co tak naprawdę sprawiło, że te filmy były wtedy niezmiernie przyjemne , a dziś klasyka jest taka, że ​​naprawdę odzwierciedlają to, jak to było być młodym człowiekiem w latach 80-tych. Same filmy były dobrze napisane, dobrze zrealizowane, dobrze zagrane i od razu przechodziły do ​​rzeczy. Powrót do „Powrotu do przyszłości”. Ten jest czystą zabawą, nawet dzisiaj. Jest w tym niesamowita energia, ale wciąż udaje mu się pozostać „niewinnym” filmem. Muzyka jest bardzo efektowna. Jest zgrabny i porusza się w stałym tempie. Efekty specjalne są przyzwoite. Chociaż ludzie mogą przyczepiać się do prawdopodobieństwa podróży w czasie, myślę, że jest to naprawdę bardzo niewielka wada, ponieważ ogólnie jest to dobrze napisany film i chodzi o rozrywkę. Nie oznacza to jednak, że jest to rozrywka bezmózga. Myślę, że sprytnie wprowadza kilka interesujących tematów i podobało mi się, jak w zabawny sposób wykorzystali niektóre pomysły z historii Króla Edypa. Aktorstwo jest ogólnie znakomite. Christopher Lloyd jako szalony naukowiec jest szalonym naukowcem. Michael J. Fox jest całkowicie właścicielem Marty'ego McFly z jego naturalną charyzmą, surową energią i genialnym prowadzeniem dialogów. Lea Thompson jest urocza i pełna życia, a Crispin Glover jest dobry. „Powrót do przyszłości” to jeden z najprzyjemniejszych klasyków podróży w czasie. Ma ponad 23 lata i wciąż się nie zestarzał. Niestety w dzisiejszych czasach tak się nie dzieje, ale z drugiej strony zawsze możemy do nich wrócić. Dlatego są klasykami.

Co mogę powiedzieć o tym filmie, co już zostało powiedziane? To moja ulubiona sci-fi o podróżach w czasie, epicka komedia przygodowa z lat 80-tych i uwielbiam ten film na śmierć! Kiedy zobaczyłem ten film, wyrzucił mnie jego temat. Znakomity sci-fi, epicki film przygodowy, UWIELBIAM lata 80-te. To po prostu największy film o podróżach w czasie, jaki kiedykolwiek wydarzył się w historii światowego kina. Kocham ten film na śmierć, kocham, kocham, kocham go! Po raz pierwszy zobaczyłem ten film we wczesnych latach 90-tych jako dziecko na taśmie VHS i byłem zachwycony akcją, muzyką i tytułem z powrotem do przyszłości. Ten film jest jednym z najlepszych arcydzieł epickich filmów przygodowych o podróżach w czasie. Michael J. Fox i Christopher Lloyd są fantastyczni w aktorstwie. Muzyka do motywu muzycznego Alana Silvestriego jest doskonała, mogłem jej słuchać cały dzień. Powrót do przyszłości (1985) Od nagrodzonego Oscarem „zespołu Stevena Spielberga” i Roberta Zemeckisa** przedstawiamy przezabawną, przełomową przygodę, która zachwyciła zarówno krytyków, jak i publiczność – i zapoczątkowała jedną z najbardziej udanych trylogii filmowych w historii! Film wyreżyserowany przez Roberta Zemeckisa zaczyna się od Marty'ego McFly (Michael J. Fox), nastolatka, który ma naprawdę pomieszaną rodzinę. Jego ostatecznym celem było zostanie gwiazdą rocka, co pokrzepiła jego przyjaciółka Jennifer Parker (Claudia Wells). Ale sprawy potoczyły się źle, gdy naukowiec dr Emmett Brown/Doc (Christopher Lloyd) poprosił Marty'ego o pomoc przy jego nowym wynalazku. Tej nocy Marty poszedł pomóc w wynalezieniu przez Doktora samochodu podróżującego w czasie „DeLorean”. Marty'emu kazano nagrać pierwszą podróż Doca w czasie do przyszłości. W tym momencie zostali zaatakowani przez niektórych libijskich terrorystów, których Doc oszukał na pluton. Po zabiciu Doca zwracają się w stronę Marty'ego i bez zamiaru Marty wsiada do samochodu Time Traveling. Ale wcześniej został ustawiony przez Doc i po aktywacji Marty zostaje przeniesiony do 1955 z 1985 roku. Co zrobi dalej, czy będzie mógł wrócić do przyszłości, czy też tkwi w przeszłości na resztę życia. Co więcej, czy jego podróże w czasie będą miały poważny wpływ na przyszłość? Zajmujący się podróżami w czasie i paradoksem czasu Steven Spielberg przedstawia tę niesamowitą podróż Marty'ego, która odbyła się w latach 80-tych i 50-tych. Scenariusz autorstwa Roberta Zemeckisa i Boba Gale'a opowiada historię samego Boba Gale'a, opowiada o przygodzie science fiction w rodzinnym tonie. Naprawdę ciężko pracują, aby wyrzeźbić ten wątek sci-fi w ekscytujący, zderzający się z kulturą film familijny. Dobra historia ze świetnym scenariuszem. Również duszę filmu nadał legenda Alan Silvestri. Jego kompozycja zapadła w pamięć, zwłaszcza w scenach pościgowych i emocjonalnych. Oprócz muzyki tematycznej, był to najbardziej olśniewający i rozpoznawalny motyw w historii kina. Co więcej, casting był po prostu genialny, każdy aktor rodzi się, by zagrać swoje szanowane role w tym filmie. Michael J. Fox był jedynym aktorem, który mógł zagrać rolę energicznego Marty'ego McFly'ego, która była uważana za wielu aktorów. Również Thomas F. Wilson był genialny w swoim występie jako Bad Boy Biff Tannen. Lea Thompson wykonała świetną robotę, przedstawiając dwa różne okresy życia Lorraine Baines, jako nastolatka i dojrzała matka. Cóż, wyjątkowo utalentowany Christopher Lloyd prawie „przeżuł każdą scenę” w filmie. Wszechstronna rola pana Lloyda jako szaleńca i genialnego naukowca, doktora Emmetta Browna, jest jedną z najbardziej pamiętnych ról w jego karierze. Ostatni, ale nie mniej ważny, był Crispin Glover, który kradł serial jako nerdowy nastolatek / ojciec jako George McFly. Był to interesujący portret chłopca, który przemienił się w mężczyznę. W tej części mieszkał Crispin Glover. Nie wiem, czy film byłby arcydziełem bez jego wyjątkowego wykonania. Przede wszystkim chcę to zapamiętać jako film romantyczny i nie mógłby powstać bez piosenek „The Power of Love” i „Earth Angel”. Ocena, którą wystawiam, to 10/10 oryginału i najlepsza wszechczasów. Uwielbiam ten film, to mój ulubiony film o podróżach w czasie i kocham go na śmierć! W sumie to najwspanialszy romantyczny film science fiction wszech czasów. Jest to część wielkiej historii kina, która uważa się za „nowoczesne/klasyczne arcydzieło!”