Słońce też jest gwiazdą (2019)

Film podobał mi się przez większość czasu. Dwóch głównych aktorów wykonało dobrą robotę w historii dwojga ludzi zakochujących się w sobie w ciągu jednego dnia. Myślę, że ilość zbiegów okoliczności „przeznaczonych” stała się absurdalna. I dlaczego student próbujący dostać się do Dartmouth jako lekarz miałby iść do prawnika, którego nawet nie zna, by otrzymać rekomendację na studia?

O rany, chciałem to pokochać! Zwiastun budził we mnie emocje za każdym razem, gdy go oglądałem. Ale film upadł. Co poszło nie tak: chemia była wyczuwalna tylko w kilku scenach, za mało dramatycznej muzyki w tle, by stworzyć nastrój, zbyt wiele oszałamiających scen, zakończenie było dziwne i trochę chaotyczne, idk. Najlepsza scena była w barze karaoke, ale większość z nich już widziałeś w zwiastunie. Poczekaj na wideo.

Pozdrowienia ponownie z ciemności. Reżyser Ry Russo-Young (PRZED UPADKIEM, 2017) zabiera zakochanych w gwiazdy w nowy wymiar, przedstawia najlepiej sprzedającą się powieść Nicoli Yoon dla młodzieży jako tradycyjny romans o miłości od pierwszego wejrzenia, wzbogacony współczesnymi zwrotami akcji i problemami. Tracy Oliver (GIRLS TRIP, 2017) zaadaptowała historię na ekran i wzbogaciła znajomy trop o aspekty rasowe, kulturowe, ekonomiczne i polityczne – w wyniku romansu, który ma zarówno urok, jak i wpływ. Gdyby tylko te ulepszenia odegrały większą rolę, ten mały film mógłby naprawdę mieć coś do powiedzenia. Film z pewnością udaje się swoim urokiem. Yara Shahidi („Czarny”) i Charles Melton („Riverdale”) występują w roli odpowiednio Natashy i Daniela. To dwoje pięknych młodych ludzi obdarzonych elektryzującym uśmiechem, który uzupełnia ich wspaniałe włosy i światowej klasy kości policzkowe. Ona jest imigrantką z Jamajki i cudownym naukowcem jako uczennica szkoły średniej, podczas gdy on jest Koreańczykiem z pierwszego pokolenia w Stanach Zjednoczonych, który pisze wiersze przygotowując się do rozmowy kwalifikacyjnej w Dartmouth. Jego rodzina już dawno ochrzciła go jako tego, który miał zostać lekarzem. Luźno oparty na zalotach autorki Nicoli Yoon i jej męża, nawet urocze spotkanie dla Natashy i Daniela ma motyw: Deus Ex Machina - Bóg z maszyny, gdzie magiczne moce lub przeznaczenie łączą te dwie rzeczy. Natasza nie tylko nosi marynarkę z łacińskim zwrotem, ale konduktor w metrze Daniela radzi nawet spóźnionym pasażerom: „Otwórz swoje serce na przeznaczenie”. OK, już wiesz, czy to twój typ filmu, czy nie. Proponowałbym łagodną ostrożność przeciwnikom – Natasha i Daniel są zabawni, gdy się poznają, a kilka zapierających dech w piersiach ujęć Nowego Jorku przeplata się z filmem dzięki uprzejmości autorki zdjęć Autumn Durald. Te dwie rzeczy sprawiają, że film można oglądać bez względu na to, jak głęboka jest twoja alergia na słodycze, chociaż wycieczka po Nowym Jorku czasami przypomina (dobrze sfotografowaną) broszurę turystyczną. Polityczna strona tej historii pochodzi z uprzejmości spotkania „ostatniej nadziei” Natashy w urzędzie imigracyjnym, aby odroczyć deportację jej rodziny zaplanowaną na następny dzień. Widzimy tylko krótkie przebłyski tego procesu, ale wystarczy zrozumieć biurokrację, którą próbowała manewrować, aby utrzymać swoją rodzinę w Nowym Jorku po 9 latach. Więcej prawnika imigracyjnego Johna Leguizamo wniosłoby trochę treści do filmu. Temat imigracji jest również poruszany w rodzinie Daniela, gdy jego rodzice przyjechali do kraju i założyli własny biznes. Amerykański sen daje i zabiera. Fragmenty imigracji działają jak narzędzia fabularne, ale film jest najwygodniejszy jako opowieść o zakochanych w gwiazdach w towarzystwie „Crimson and Clover” w barze karaoke. Jednak największą tajemnicą filmu może być to, jak para przeżyła spanie całą noc w parku w Nowym Jorku bez napadu, a nawet konieczności mycia zębów przed kluczowymi spotkaniami. Magia miłości.