Spongebob: Na suchym lądzie (2015)

Od pierwszego filmu minęła dekada, zdecydowanie długo czekaliśmy na fanów. Ten film był hitem, ale nie wiem, dlaczego sekunda trwała tak długo. Szczerze mówiąc, to też mi się podobało, choć nie jestem zagorzałym fanem, tylko kibicem. Jeden z pięknych uniwersum kreskówek z unikalnymi postaciami, które mogą bawić w każdym wieku. Nowy dodatek, specjalnie dla tego filmu, Antonio Banderas wspaniale wykonał swoją rolę. Nigdy wcześniej nie widziałem akrobacji w świecie SpongeBob, który pojawia się w ostatecznej bitwie. Za każdym razem, gdy przeglądam film animowany, zwykle przynoszę tematy animacji 2D i 3D, aby wskazać, jak zmieniła się technologia. „Asterix” z Francji, „Doraemon” z Japonii, a ostatnio amerykański „Mister Peabody” przebudowany w 3D i odniósł ogromny sukces. Dlaczego więc nie SpongeBob, ale tylko za małą porcję, którą wypróbowali i było niesamowicie. Co najważniejsze, fabuła dobrze wkomponowała się w zwrot w reformowaniu postaci. Ten film jest w drugiej kolejce do wyścigu oscarowego, co oznacza nikłą szansę na nominację, ale nie sądzę, żeby to dało. To nie znaczy, że film jest zły, był bardzo dobry, więc zabawny i super zabawny. Po prostu nie jest to materiał do Oscara, to wszystko. Jeśli ktoś jeszcze tego nie widział, zdecydowanie radzę wypróbować. Mam nadzieję, że kolejny film z serii nie zajmie kolejnych 10 lat. 8/10

Przy okazji to moja pierwsza recenzja! Mam nadzieję, że ci się podoba! Widziałem ten film dzień po premierze. Byłem podekscytowany nowym filmem o Sponge Bob! Nie żartuję, sceny z podróży w czasie przyprawiały mnie o zawrót głowy. Złapałem kilka starych dowcipów, takich jak „Moja noga!” Podczas oglądania tego filmu podobały mi się formy superbohaterów, ale myślałem, że będzie jak w starym odcinku. Zabrałem moją młodszą siostrę, aby to zobaczyć i podobało jej się to ze względu na postacie Spongebob. Podobała mi się bitwa rapowa pomiędzy Dolphin i Seaguls. Miły om-age dla Epic Rap Battles of History. To było bardzo komiczne doświadczenie (np. kule armatnie w bańkach i lody wylatujące ze sklepu. W sumie świetny film dla dzieci i zabawa dla starych fanów Sponge Boba, takich jak ja

Podsumowanie: Ten film był taki pokręcony… ale i tak go lubiłem. 70/100 (B-) Mimo, że nie jest to nawet blisko niesamowitości pierwszego filmu, wciąż jest to dobry film. Animacja była świetna, a żarty wystarczająco zabawne. Cała publiczność umierała ze śmiechu! W filmie było wiele dziwnych i pomieszanych momentów, było też nawiązanie do „Lśnienia”, a ja na to: Co ja u diabła widzę? W każdym razie ten film wcale nie jest nudny. Nie mogłem oderwać wzroku od ekranu, przez cały czas byłem tak rozbawiony. Pierwszy film SpongeBoba był już surrealistyczny i dziwny, ten... *westchnienie* przekroczył granicę. 3D było niesamowite, dobrze zrobione i rzucało się w oczy. Pod koniec filmu jest świetna sekwencja akcji z udziałem pirata (w wykonaniu Antonio Banderasa), która była tak cholernie zabawna i szybka. Z drugiej strony, niektóre powtarzające się dowcipy stają się męczące w miarę upływu czasu, rzeczy nad wodą były zbyt krótkie i cóż… właściwie cały film był dla mnie bardzo krótki, nie wiem dlaczego, ten film powinien być dłużej! Znowu cały materiał nad wodą, który można zobaczyć w zwiastunie, był właściwie 20% filmu, poważnie WTF, chciałem więcej. Wyszedłem z teatru trochę niezadowolony. Czułem się, jakbym właśnie obejrzał film, który trwa 50 minut. Kolejnym moim problemem było zakończenie, piosenki w zakończeniu były niepotrzebne i trochę denerwujące. Ponadto innym problemem był złoczyńca. Antonio Banderas był świetny, ale jego postać nie jest zbyt dobrze rozwinięta, był dość nieciekawym złoczyńcą. Pomijając jego wady, zauważyłem jedną rzecz, montaż jest naprawdę dobrze zrobiony i chociaż ma kilka pokręconych momentów, film nigdy nie jest zagmatwany, ponieważ jego założenie jest tak krótkie i łatwe do naśladowania. Montaż sprawia, że ​​cały film jest bardziej dynamiczny i łatwy do zrozumienia. Podsumowując, ten film SpongeBob nie jest nawet zbliżony do filmu z 2004 roku, ale ma wystarczająco dużo efektów wizualnych i sprytnych gagów, aby ogólnie zadowolić publiczność. Sekwencje nad wodą są tak cholernie przyjemne, 3D wygląda fantastycznie, a w filmie jest wiele momentów, które są tak cholernie surrealistyczne i pomieszane! Pomyśl o animowanej wersji Interstellar. Poza tym nie chcę tego zepsuć, ale powiem tylko, że pierwsza scena z delfinem była bardzo dziwna. Jestem prawie pewien, że wielu ludziom ten film nie spodoba się, głównie ze względu na zakończenie, irytujące piosenki, dziwnie niewygodne momenty i krótkość filmu. Ale dla mnie to wcale nie jest zły film. Gorąco polecam, zwłaszcza jeśli jesteś fanem programu telewizyjnego. Jeśli chcesz to zobaczyć, musisz to zobaczyć w 3D i na ogromnym ekranie. To całkiem niezły spektakl. Fajnie, że film wykorzystał jego format 3D, wyglądał świetnie. Nie zapomnij też zobaczyć tańca Skalmara w napisach końcowych, przypomni ci to o dawnych czasach. (B-)

Spongebob Kanciastoporty to jeden z najlepszych animowanych programów telewizyjnych wszech czasów. Brzmi dziwnie, ale z jakiegoś powodu ukształtowało poczucie humoru pokolenia i być może jedną z inspiracji, które pomogły przekroczyć wyobraźnię i kreatywność wielu seriali animowanych, które pojawiły się później. Sam serial był wspaniały w pierwszych trzech sezonach, ale po pierwszym filmie fabularnym powoli traci na znaczeniu, aż każda postać staje się czymś innym niż to, z czego kiedyś byli znani. Ten najnowszy film Spongebob może być końcem jego chwały, ponieważ pozornie wpędza publiczność w kolejne kiepskie podejście do Alvina i wiewiórki / Smerfy, ale co zaskakujące, staje się to tylko chwytem marketingowym i okazuje się, że większość filmu jest w zasadzie tylko jak serial, ale w oryginalnej formie. Aby zapisać materiał, nie trzeba było żadnych wielkich ani przebojowych fabuł, po prostu musimy wrócić do rzeczy, które naprawdę kochaliśmy w Spongebob. Poza kreatywną animacją i zwariowanym podwodnym światem, Spongebob Kanciastoporty zawsze był znany z bogatych postaci i wyjątkowego poczucia humoru. Od jakiegoś czasu nie widziałem serialu, szczególnie nowszych odcinków, ale pamiętam, jak te, które nastąpiły po czwartym sezonie, stały się bledszymi wcieleniami serialu. Ten film fabularny, choć utknął w udając typowy film familijny, w rzeczywistości ma pozostać wierny temu, co naprawdę definiuje ten program. Bohaterowie wrócili do swoich klasycznych osobowości (Spongebob może teraz być znowu rozsądny niż tylko kompletny głupek), a humor jest sprytnie bezcenny w ostatecznie niezdecydowany sposób. Film nie oferuje więcej większej fabuły niż odzyskanie tajnej formuły kraboburgera, chodzi o oszukiwanie widzów, którzy mieszają logikę i ich zmysły, oczywiście w sposób Spongebob. Połączenie animacji i akcji na żywo zdecydowanie nigdy nie jest obce Spongebobowi, ale jego zaangażowanie jest często traktowane jako żart. Tutaj ma to być jego główna idea. Chociaż wydostanie się z wody zajmuje im tak dużo czasu, wbrew tytułowi, ale kiedy to robią, nadal trzymają się swojego surrealistycznego, niezwykle absurdalnego stylu. Ale w porównaniu z nimi ich powitalne wybryki wydawały się wymuszone. Rzeczy 3D naprawdę istnieją, aby przyciągnąć widzów, którzy myślą, że to będzie urocza przygoda z postaciami jako głupimi superbohaterami, ale w większości jest to tylko niewielka zapłata dla tych, którzy mają takie oczekiwania. Trochę ich oszukuje, w przeciwnym razie jest to fajna sztuczka, aby zamiast tego zwabić ich do tego, co sprawia, że ​​ten materiał jest tak przyjemny. Ale nie musimy zbytnio lekceważyć tego podejścia, ponieważ najwyraźniej nadal jest to całkiem zabawne, gdy są w prawdziwym świecie, dając ludziom zabawne reakcje, jak ten, który zastanawia się, czy kraboburger, którego je, jest halucynogenny po napotkaniu gang jako superbohaterowie. Jak mówi film fabularny, nie wykracza poza bombastyczne, jeśli tak, to chodzi o dziwaczność, a nie o epickie proporcje. To jest w zasadzie jak nowy odcinek rzeczywistego filmu. A obsada zawsze była świetna, bez względu na wszystko. Ze wszystkich kreskówek, którymi był Tom Kenny, Spongebob zawsze będzie jego najlepszy i po raz kolejny wnosi do postaci uroczy urok. Podczas gdy Antonio Banderas robi zabawny obrót jako złoczyńca, ale jego chwile to te, w których wchodzi w interakcję z gadającymi mewami, co niesamowicie działa w przypadku tej postaci. Film Spongebob: Sponge Out of Water jest tym, na co zasługują fani. Nie jestem pewien, jak dokładnie zareagują na to nowi, ale ten film w pełni reprezentuje prawdziwego ducha serialu. Byłaby to wspaniała niespodzianka dla tych, którzy tęsknili za tą wspaniałą stroną Spongeboba. Nie potrzebował głębszych sentymentów ani mroku (chyba że mówimy o jego pokręconym humorze, bo trochę się do tego zbliża). Jasne, że nie jest to też najlepszy odcinek w historii, ale ma tak wiele elementów, które przypominają nam, dlaczego pokochaliśmy ten program w pierwszej kolejności. Sceny poza wodą nie były tak złe, jak wielu fanów się martwiło, to tylko losowo zwariowany dodatek do i tak już zabawnej przejażdżki. Ogólnie rzecz biorąc, jest bardziej nostalgiczny niż przełomowy, mam nadzieję, że ten film będzie ratunkiem dla tego serialu. To nie zmieni niczyjego życia ani nic, po prostu lubimy, aby Spongebob znów był Spongebobem, a to już dało za dużo fanowi takiemu jak ja, który dorastał z kreskówką.