Nienawidzę komedii romantycznych. Nienawidzę ich. Możesz wymienić aktorów, których unikam: Hugh Granta, Sandrę Bullock, Richarda Gere'a, Julię Roberts. Komedie romantyczne sprawiają, że się wzdrygam i unikam ich jak ognia, więc możesz sobie wyobrazić, w jakim złym nastroju byłem, kiedy zostałem zmuszony do obejrzenia tego filmu. A wprowadzający głos Hugh Granta, gdy oglądamy lotnisko pełne przytulających się ludzi, sprawił, że zapragnąłem popełnić akt przemocy – albo przeciwko ludziom, którzy zmusili mnie do obejrzenia tego filmu, albo przeciwko mnie tylko po to, by zakończyć tortury. Wtedy wydarzyła się najbardziej niewiarygodnie szokująca rzecz. Bill Nighy i Gregor Fischer pojawili się na ekranie, wyśmiewając jedną z najbardziej znienawidzonych piosenek miłosnych w Wielkiej Brytanii, „Love is all Around” i znalazłem się wciągnięty w film. Kiedy dotarłem do końca filmu, zmierzyłem się z niemożliwym, była tam jedna komedia romantyczna, która naprawdę jest komedią i faktycznie można ją polubić. Nikt nie był bardziej zszokowany niż ja. Omówionych jest wiele różnych rodzajów miłości (choć nie wszystkie), jest 8 wątków fabularnych i największa lista obsady, jaką widziałem od dłuższego czasu. Jakoś to działa. Można by pomyśleć, że nie, wiem, że na pewno nie. Jeśli szukasz pełnometrażowej historii, to nie jest film dla Ciebie. Zawiera zdjęcia ważnych wydarzeń prowadzących do rozwiązania zaangażowanych par, nic więcej. Jeśli chcesz klasycznego filmu romantycznego, może to nie być film dla ciebie. Jest to jednak zabawniejsze niż większość heteroseksualnych komedii, jakie widziałem w ostatnich czasach (jestem tak samo surowym krytykiem filmów komediowych, jak filmów romantycznych). To nie jest próba bycia sensem życia, to nie jest próba spojrzenia na szerszy obraz. W rzeczywistości próbuje zrobić tylko jedną rzecz, a to znaczy, że pozytywne uczucia pojawiają się w najbardziej nieoczekiwanych miejscach lub są bardziej rozpowszechnione niż ludzie myślą. Jedna z fabuł, która jest stale cytowana w recenzjach jako jedna z nieudanych fabuł ze smutnym zakończeniem, jest w rzeczywistości słodko-gorzka. Nie kończy się to porażką, ale porażką jednego rodzaju miłości na rzecz innej. Ten film nie jest idealny, nigdy nie znajdę idealnej komedii romantycznej, ponieważ tak bardzo nienawidzę tego gatunku, na przykład jedna z fabuł bardzo mnie irytowała, a mimo to, jak na ironię, miejscami wciąż mnie rozśmieszała. Jednak wady filmu są znacznie przewyższane przez pozytywy. To pozornie skomplikowane, ale tak naprawdę to bardzo prosty film. Składa oświadczenie: „miłość rzeczywiście jest wszędzie”, a następnie pokazuje, dlaczego czyni to oświadczenie i nie próbuje robić ani być niczym innym. I podobnie jak fakt, że obejmuje różne rodzaje miłości, obejmuje różne postawy i jej wizerunki - więc para jest realistyczna, para to klasyczna fantazja, para to czysta komedia, a para to czysta tradycja rom-com. Nie widziałem żadnego recenzenta, który oceniłby ten film w połowie drogi, a przeczytałem wiele recenzji. Myślę, że ostatecznie miłość zależy od jednostki. To jak Marmite. Albo to kochasz, albo nienawidzisz. Mówiąc jako cyniczny, mizantropijny, nienawidzący Marmite, nienawidzący komedii romantycznych członek rasy ludzkiej, naprawdę lubiłem Miłość.
Leon Stępień
Dawno nie widziałem filmu o tak bogatym charakterze, że nie chciałem, żeby się skończył. Miłość Właściwie to nie jest historia miłosna, to opowieść o miłości. Miłość, która odkrywa się na nowo, pomnaża się, otwiera, a nawet niszczy. Jestem pewien, że film ma swoich krytyków, którzy twierdzą, że ocieka maślaną kukurydzą. Ale kiedy jesteś w stanie wycofać się do wewnątrz i dać się temu przejąć, nie można nie czuć. To rzadka uczta - film, który sprawia, że się czujesz. Podczas tego procesu byłam smutna, szczęśliwa i odczuwałam ulgę. Byłem włączony, wyłączony, oszołomiony i uziemiony. Byłem kiedyś zakochany i to mi przypomniało. Moc kina może być tak niesamowita, może być tak intensywna. Tytuł filmu ma być może mylący. Jednak wierzę, że ma to na celu zapytać. Miłość Właściwie jest… czym? Czy to pożądanie? Lub głębokie uznanie przeszłości? Czy można go pokonać barierami językowymi lub politycznymi? Wyścig? Niewierność? Wiek? Czy to może być wszystko powyższe plus więcej? Może połączenie kilku? Rzadko zdarza się, aby film o świetnym aktorstwie był ożeniony ze wspaniałym scenariuszem. Jednak przemawianie bezpośrednio do publiczności jest czymś innym; nie gadać do nich, nie próbować im sprzedawać filmu. Niech doświadczą filmu. Niech omyje je stopniowo, aż nie zostanie już z nich nic. **** (A)
Weronika Wieczorek
W Londynie, od pięciu tygodni przed Bożym Narodzeniem do miesiąca po Bożym Narodzeniu, życie różnych osób łączy miłość. Premier (Hugh Grant) i domownik Natalie (Martine McCutcheon); jego siostra Karen (Emma Thompson), jej mąż Harry (Alam Rickman) i sekretarka Harry'ego, Mia (Heike Makatsch); pracownicy Harry'ego, Sarah (Laura Linney), kobieta z poważnym problemem życiowym, oraz projektant Karl (Rodrigo Santoro); pisarz Jamie Bennett (Colin Firth) i jego portugalska pokojówka Aurélia (Lúcia Moniz); pogrążona w żałobie wdowa Daniel (Liam Neeson) i jego syn Sam; aktorka porno i jej kolega; piosenkarz Billy Mack (Billy Nighy) i jego menedżer; świeżo poślubiona para Peter (Chiwetel Ejiofor) i Juliet (Keira Knightley) oraz ich drużba Mark (Andrew Lincoln); młody Brytyjczyk, który podróżuje do USA, próbując zdobyć kobiety w tym kraju. „Love Actually” to wspaniały hołd złożony miłości. Są różne sytuacje, niektóre dramatyczne, inne zabawne, czasem wzruszające, ale nigdy banalne. Połączenie historii ma doskonały czas. Obsada to konstelacja, podkreślająca lśniące piękno Keiry Knightley i miłą rolę Hugh Granta. Jest wiele wspaniałych momentów, takich jak zbiorowy wywiad premiera i prezydenta USA; lub moment, w którym Karen odkrywa, że jej prezentem świątecznym jest płyta z Joni Mitchell; lub kiedy Mark wyznaje swoją sekretną miłość do Julii; lub związek Daniela i Sama; lub kiedy Daniel spotyka Carol; lub gdy menedżer Billy'ego komentuje Eltona Johna; lub narracja wyłączona na początku filmu. Myślę, że mógłbym wymienić wiele innych wspaniałych momentów, ale lepiej, żeby czytelnik mojej recenzji wypożyczył lub kupił DVD i baw się dobrze. Mój głos to dziewięć. Tytuł (Brazylia): „Simplesmente Amor” („Po prostu miłość”)
Oliwier Stępień
Ten film wydaje się nieco płytki i zawiera postacie, które są jednowymiarowymi karykaturami samych siebie. Ale zgadnij, co – ten film wyraźnie należy do gatunku romantycznej, świątecznej fantazji – podobnie jak To wspaniałe życie i Historia świąteczna. Większość ludzi uwielbia te filmy, więc nie otrzymuję wszystkich negatywnych recenzji tego filmu. Dla mnie ten film jest wyraźnie dziełem fantasy i jako taki nie powinien podlegać całej popędliwej negatywności, która lepiej byłaby skierowana na coś strasznego, co udaje poważne dzieło dramatyczne. Czy brytyjski premier kiedykolwiek zapukałby od drzwi do drzwi z tylko jednym ochroniarzem? Nie ma mowy! Czy londyńczyków naprawdę obchodzi, która piosenka jest „numerem jeden na Boże Narodzenie” bardziej niż Amerykanów? (Poważnie w to wątpię – kto poza kilkoma nastolatkami i promotorami płyt naprawdę przejmuje się listami przebojów?) Jest to wyraźnie praca, której nie należy traktować jako „poważnego” filmu, chociaż jest to naprawdę zabawne, jeśli weźmiesz to dla fantazji, że jest. Uwielbiam ten film. Pomimo wyraźnie fantastycznej fabuły, podobają mi się postacie, a niesamowita obsada z listy A wykonuje świetną robotę. Złapałem go najpierw w kinowym wydaniu, a potem obejrzałem go trzy razy z powrotem w samolocie do Londynu, ponieważ inne opcje to fatalne „Tańsze przez dwunastkę” i „Dupleks”. Odkąd złapałem go w HBO i szybko zdałem sobie sprawę, że jest to jeden z tych filmów, które można oglądać wielokrotnie, przewracając kanały, aby szybko „poderwać mnie”, co mogą zapewnić tylko filmy fantasy. Moim ulubionym filmem tego rodzaju jest Dzień Świstaka, jeśli to skłania cię do mojej argumentacji. Wielowątkowa narracja w tym zapożyczana jest od Magnolii, a fakt, że jest to lekki świąteczny motyw, stawia to urządzenie w interesującym kontraście. Widzę Miłość Właściwie jako nowy wakacyjny klasyk.
Miłosz Michalak
Obserwuj nas
Życzymy miłego seansu :)
Polub nas na Facebooku i bądź na bieżąco