Pod koniec XIX wieku w Wiedniu znany iluzjonista Eisenheim ponownie spotyka się z księżną Cieszyńską, kiedy zostaje zgłoszona przez publiczność na ochotnika do udziału w iluzji podczas jednego z jego występów. Mimo że nie widzieli się od piętnastu lat, gdy byli nastolatkami, niemal natychmiast rozpoznali się jako Eduard Abramowicz i Sophie von Teschen, którzy mieli w tym czasie skazany na zagładę romans ze względu na różnice klasowe. Księżna ma wkrótce poślubić księcia Leopolda w małżeństwie, które byłoby dla niego wyłącznie dążeniem do władzy: obalenie ojca, cesarza Leopolda, a także przejęcie węgierskiej strony cesarstwa. Wiadomo, że książę koronny stosuje przemoc wobec kobiet, jeśli odpowiada to jego potrzebom lub celom. W związku z tym księżna, która zdaje sobie sprawę, że nadal kocha Eisenheima i on ją, nigdy nie może opuścić księcia koronnego bez narażenia jej życia. Po tym, jak Eisenheim upokarza księcia koronnego na prywatnym pokazie, w wyniku którego dochodzi do incydentu między księciem koronnym a księżną, bitwa między Eisenheimem a księciem koronnym przenosi się do królestwa publicznego występu, co według wielu świadczy o nadprzyrodzonych mocach Eisenheima. Dużą część pracy dla następcy tronu w bitwie z Eisenheimem wykonuje główny inspektor Uhl, który został szefem policji za panowania księcia koronnego. W związku z tym Uhl może mieć ukryte motywy, by przymykać oko na jakiekolwiek niezgodne z prawem działanie księcia koronnego przeciwko Eisenheimowi lub księżnej.