W dystopijnym społeczeństwie David, którego żona właśnie go opuściła, zostaje wysłany do hotelu dla singli na wsi. Surowe zasady hotelowe mają na celu, w kliniczny sposób, sprzyjać miłości, ponieważ każdy w tym społeczeństwie, hetero czy wesoły, ma być romantycznie sparowany. Każdy, kto łamie zasady, podlega surowym karom. I podobnie jak inni, jeśli David nie znajdzie miłości w hotelu w ciągu czterdziestu pięciu dni, zostanie chirurgicznie przemieniony w wybrane przez siebie zwierzę - David jest homarem - ta przemiana nie miała być karą, ale kolejną okazją znaleźć miłość jako inny gatunek. Pies Bob, którego David przyprowadza do hotelu, był w rzeczywistości jego bratem w jego ludzkim życiu. David odkryje, że jego poszukiwanie miłości zależy od innych osób w hotelu, z których każdy ma swój własny plan, co zrobić, jeśli nie można znaleźć prawdziwej miłości w wyznaczonym czasie. Nieświadomy tego po przybyciu do hotelu, David dowie się również, że w lesie mieszka banda anarchistów, z których wielu to uciekinierzy z hotelu. Anarchiści nie tolerują łączenia się w jakiejkolwiek formie w ramach swojej grupy, z wyjątkiem podstępu, gdy muszą zasymilować się z życiem miejskim. Ale tak jak nie można automatycznie odkręcić emocjonalnego kranu, aby znaleźć prawdziwą miłość w hotelu, tak samo nie można automatycznie odkręcić tych kranów, będąc wśród anarchistów.