Amerykański gwiazdor filmowy w średnim wieku, Bob Harris, przebywa w Tokio, aby nakręcić osobistą reklamę whisky Suntory, która będzie przeznaczona wyłącznie na rynek japoński. Minął swoją gwiazdę filmową, ale jego imię i wizerunek wciąż mają wystarczająco dużo pretensji, aby dostać tę lukratywną pracę za 2 miliony dolarów. Ma niesatysfakcjonujące życie domowe, w którym jego żona Lydia podąża za nim dokądkolwiek się udaje - w formie wiadomości i faksów - aby mógł zająć się drobiazgami ich codziennego życia, podczas gdy ona zostaje w domu, aby opiekować się ich dziećmi. W tym samym ekskluzywnym hotelu przebywa koleżanka z Ameryki, dwudziestoparolatka, absolwentka filozofii w Yale, Charlotte, jej mąż John, fotograf rozrywkowy, który pracuje w Japonii. W związku z tym w mieście jest w dużej mierze pozostawiona samym sobie, zwłaszcza gdy jego praca zabiera go z Tokio. Zarówno Bob, jak i Charlotte czują się zagubieni w swojej obecnej sytuacji, której nie pomagają bariery kulturowe, które odczuwają w Tokio, te bariery kulturowe, które wykraczają daleko poza nieznajomość języka. Po kilku przypadkowych spotkaniach w hotelu spędzają większość czasu razem, pomagając sobie nawzajem w radzeniu sobie z poczuciem straty w ich obecnym życiu. Przyjaźń, która rozwija się między nimi, która nie zawsze jest wolna od wybojów, może dotyczyć tylko tego konkretnego miejsca i czasu, ale może mieć również długotrwałe implikacje.
