Rod, radiowy DJ, prowadzi popularny program o tematyce horroru, pełen opowieści grozy dla chętnych słuchaczy. Kiedy otrzymuje niepokojące telefony od przerażonego dziecka, zaczyna mu się czuć źle.

W 1976 roku w Anderson, South Caroline, trener piłki nożnej Jones z T.L. Hanna High School chroni niepełnosprawnego młodego mężczyznę przed nadużyciami ze strony niektórych jego graczy. Mówi, że nazywa się Radio, to naprawdę James Robert Kennedy, który ledwo mówi. Po kilku miesiącach w towarzystwie trenera Jonesa i oporze części mieszkańców, Radio staje się popularne, ukochane i symbol dla większości społeczeństwa.

Rok 1991, w Polsce panuje euforia po upadku komunizmu. Do rodzinnego Gdańska, po latach emigracji w Szwecji, wraca Jacek (Piotr Głowacki). Chce rozkręcić własny biznes, w końcu zapuścić korzenie i znaleźć miłość. Niestety „nowa Polska” rozczarowuje. Krajową gospodarką rządzą dziki kapitalizm i wolna amerykanka, na ulicach króluje ortalion, wszyscy palą papierosy, a największym dobrem jest magnetowid VHS. Jacek nie chce się jednak poddać. Z pomocą znajomej – Kaśki (Agata Moszumańska) – uruchamia pierwsze na Wybrzeżu prywatne radio. Jacek z Kaśką są szczęśliwi i pełni nadziei. Uczucie, które rodzi się między nimi dodaje im skrzydeł. Nowa rozgłośnia szybko zdobywa serca słuchaczy, ale i… niechęć Słomińskiego (Bogdan Kalus), dyrektora lokalnej stacji, dla którego pojęcie konkurencji do tej pory nie istniało. W nowych warunkach musi walczyć o rankingi słuchalności, tak samo zresztą jak Jacek, bo im lepsze wyniki, tym większe wpływy z reklam. Obaj, zajęci walką o ilość, zapominają o... jakości. Tym czasem słuchacze potrzebują czegoś innego – a to zapewnia im nowy gracz. Melik (Dariusz Majchrzak) wymyśla radio, jakiego jeszcze nie było – jego stacja nadaje nie z lądu a z morza! Tam nasyłanie na konkurencję byłych ubeków (Grzegorz Gzyl, Piotr Witkowski) już nic nie da...