Ciemność (1999)

"Chopin. Nie boję się ciemności" to dokument, splatający historie trzech wybitnych pianistów, których poza pasją do muzyki Chopina łączą trudne doświadczenia historyczne, odciskające piętno na życiu społeczeństw. W filmie mamy szansę poznać historie opowiedziane przez Leszka Możdżera, Wona Jae – Yeona oraz Faresa Marka Basmadjiego. Stajemy się też uczestnikami wyjątkowych koncertów, które bohaterowie zagrali w miejscach pamięci, m. in. w byłym nazistowskim obozie koncentracyjnym Auschwitz Birkenau.

Zimą 2007 roku, pracując nad książką historyczną, John Maloof, zapalony pchli targ i uczestnik aukcji, kupuje na aukcji pudełko negatywów za 380 dolarów w nadziei, że znajdzie zdjęcia do swojego projektu. Wie tylko, że zdjęcia wykonała nieznana osoba o imieniu Vivian Maier. Chociaż nie znajduje żadnego zdjęcia odpowiedniego do swojej książki, John wierzy, że mają one jakość artystyczną dorównującą najbardziej znanym fotografikom tamtej epoki. Niezależnie od tego, w jakiej formie publicznej pokazuje zdjęcia, spotyka się z taką samą reakcją zwykłych ludzi na ulicy. Oprócz ostatecznego zdobycia wszystkich innych pudełek z negatywami Vivian, które były na aukcji, John wyrusza na poszukiwanie, aby dowiedzieć się jak najwięcej o Vivian, aby lepiej zrozumieć kobietę za kamerą i być może jej motywacje i/lub powodem samych zdjęć. Początkowo John ma tylko te informacje, które znajdują się w pudełkach negatywów i jej nekrologu, który niedawno został opublikowany w Internecie jako trop. W swoich trudnych poszukiwaniach John zdobywa kolejne przedmioty Vivian, w tym setki tysięcy negatywów, fotografii i niewywołanych rolek filmu, nieruchomego i ruchomego, zrobionych przez Vivian. Jest w stanie odkryć, że była ekscentryczną, bardzo prywatną i zawodową nianią, często przemieszczającą się z pracy do pracy, zawsze noszącą aparat. Robienie zdjęć wydawało się ważniejsze niż jej płatna praca. Ci, którzy spędzili z nią najwięcej czasu przez całe życie – jej pracodawcy i podopieczni – są w stanie jedynie zrzucić powierzchowną perspektywę Vivian. John będzie musiał kopać trochę głębiej, aby dowiedzieć się, kim naprawdę była kobieta stojąca za zdjęciami, które cieszą się uznaniem w pewnych kręgach, ale nadal są odrzucane przez najbardziej tradycyjnych krytyków, których negatywne perspektywy mogą dotyczyć bardziej proces niż produkt końcowy.

Dramat i rzeczywistość łączą się w fikcyjne 24 godziny z życia muzyka i międzynarodowej ikony kultury, Nicka Cave'a. Dzięki zaskakująco szczerym spostrzeżeniom i intymnemu portretowi procesu artystycznego film bada, co czyni nas tym, kim jesteśmy, i celebruje transformacyjną moc twórczego ducha.